شهرداری تهران بهتازگی دیوارنگاره ای را به مناسبت روز دختر در تقویم جمهوری اسلامی، دور میدان ولیعصر نصب کرده است. دیوارنگاره ای که تصویر دختری را در خانه کنار خانواده نشان میدهد. دختری که جارو میکند، برادرش را سرگرم میکند، به عروسکش شیر میدهد، به پدرش محبت میکند و تمام نقشهایی را جمهوری اسلامی زنان را در قالب آن روایت میکند، بازی میکند؛ از مادری تا همسر داری و خانهداری.
زیر این دیوار نگاره هم از دختر ایران بهعنوان چشم و چراغ خانه یاد شده است. این دیوارنگاره زن محبوب از نگاه جمهوری اسلامی را روایت میکند، زنی که مهمترین نقشش فرزندآوری است و خانهداری اولویت کارهای او محسوب میشود.
***
در سالهای اخیر تقریبا هر روز یکی از مقامات جمهوری اسلامی سخنی و نظری در جهت راندن بیشتر زنان از جامعه بیان کرده است؛ از تلاش برای محروم کردن دوباره زنان از ورزشگاهها و مسابقات ورزشی گرفته، تا محدودیت در ورود به عرصههای علمی و کار.
در روزهای گذشته امامان جمعه علیه ورود زنان به ورزشگاهها سخنرانی کردند. برای مثال امامجمعه گرمسار گفت: «ورود زنان به استادیوم اشتباه بود، اگر جبران نکنید اهل جهنمید.»
حسن رحیمپور ازغدی عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی مانند بسیاری از مسوولان ، فرزندآوری را وظیفه زنان خواند و گفت: «با زنان زیبا که اهل فرزندآوری نیستند، ازدواج نکنید.»
همزمان با تلاش برای خانه نشین کردن زنان، دستورهای متعدد برای اعمال حجاب اجباری در بخشهای مختلف، محدودیتهای اجتماعی هم برای زنانی که نمیخواهند تن به این اجبار دهند، ایجاد شده است. چندی پیش بود که روزنامه «اعتماد» گزارش داد حراست دانشگاه علوم پزشکی ایران بهبهانه حجاب، مانع ورود جراحان زن به کنگره جامعه جراحان شد.
این تنها چند نمونه از نوع نگاه و رفتار حکومت با زنان در ایران است که روزبهروز پررنگتر هم میشود.
این کشمکش آنقدر بالا گرفته که برای بعد از مرگ زنان هم این مقامات جمهوری اسلامی هستند که میخواهند تصمیم گیرنده باشند و حتی عکس زن از دنیا رفته را، از روی سنگ قبرها پاک کنند.
مدیرعامل سازمان آرامستانهای شهرداری اصفهان بهتازگی گفته عکس زنان روی سنگ قبرها، با رعایت چهارچوب نصب میشود.
حکومت همچنان بهدنبال جامعه مرد سالاری است
«لیلی پورزند»، فعال حقوق زنان، درباره این تبعیض ساختاری به «ایرانوایر» گفت: «آنچه که بر همگان روشن است، این است که جمهوری اسلامی با تمام قوا تلاش میکند حضور فعال زنان و نقش آفرینی آنها در تمام عرصههای اجتماع و حوزههای تخصصی را انکار کرده و مانع رشد شخصی آنها در رشتههای مختلف شود، تا هرچه بیشتر جامعه را مردسالاری کرده و کنترل آن را در دست بگیرد.»
اینگونه است که به گفته وزیر کشور، صدور گواهینامه موتور سیکلت برای زنان هرگز در دستور کار نمیرود و امامجمعه مشهد، از زوجهای ناباروری که به کمک بسیج صاحب فرزند شدهاند، میخواهد تا تنها به یک فرزند اکتفا نکنند.
به عقیده این فعال حقوق زنان، تبلیغاتی از نوع بیلبورد روز دختر در تهران، دامن زدن به نقش خانهداری و مادری و فرزندآوری زنان ایرانی و کنار زدن آنها از سطح اجتماع است. حکومت در واقع می خواهد جامعه را به سمت بیرونی و اندرونی سوق دهند.
پورزند با اشاره به بیلبورد روز دختر گفت: «اگر به این دیوارنگاره توجه کنید، میبینید که دختر در تصویر حتی در حین بازی با برادرش هم نقش مادری را ایفا میکند. دهنده عشقی که در مقابلش درخواست چیزی ندارد.»
این فعال حقوق زنان معتقد است که جمهوری اسلامی این مدل تبلیغ را هم مانند دیگر روشها، تنها برای سرکوب و آزار مدام زنان به کار گرفته است.
حرکتی بر خلاف مسیر برابری اجتماعی
«صبا آلاله»، روان تحلیلگر اجتماعی، دراینباره به ایرانوایر گفت: «حکومت این بیلبورد را با توسل به ساختار سنتی پر از کلیشه جنسیتی در ایران طراحی کرده است. ما پیشاز این نیز خیلی از این نوع تصاویر دیدهایم؛ تصاویری که درست نقطه مقابل برابری اجتماعی است و جمهوری اسلامی هم همین را میخواهد. جمهوری اسلامی میخواهد همانند گذشته، به تبعیض و تفکیک جنسیتی و نابرابریهای جنسیتی دامن زده و مرد و زن را از هم جدا کند.»
به گفته آلاله، رنگ صورتی در تصویر و فعالیتهایی که دختر در بیلبورد انجام میدهد، هیچ کدام بهخودیخود بد نیست، اما اینکه صرفا فعالیتهای زنانه را پرورش میدهد، آسیب زا است. این نوع تفکر میخواهد حق انتخاب و آزادی را از دختران بگیرد و برایشان چهارچوبی درست کند که اگر میخواهید مطلوب جامعه باشید باید در این چهارچوب قرار بگیرید. و این مفاهیمی که برای دختران شکل میگیرد که غیر از این، سه مورد حق انتخاب، آزادی بیان و پذیرش بیقید و شرط از آنها سلب شده است.
به عقیده این روان تحلیلگر اجتماعی، در مسیری که جمهوری اسلامی برای زنان در نظر گرفته، مسائلی همچون آزادی و عدالت و حق و آشنایی با حقوق یافت نمیشود و زن همیشه در خانه تحت آن چهارچوب شناخته شده که در تصویر آمده در کنترل است.
صدایی که به گوش دنیا هم رسید
با نگاهی به تلاش زنان تنها بعد از جنبش «زن، زندگی، آزادی»، میتوان شاهد محکمتر شدن مقاومت زنان برای رسیدن به برابری اجتماعی بود؛ زنان و دخترانی که باوجود طرحهای مختلف حکومت برای مبارزه با بیحجابی، هنوز بدون روسری به خیابان میروند، دوچرخه سواری میکنند و حتی در خیابانها می رقصند. آنها توانستهاند خواسته خود را به گوش جهان برسانند، تا جایی که ۱۶ سازمان حقوقبشری در بیانیهای، از جامعه جهانی خواستند نسبت به سرکوب حق انتخاب و سلامت زنان در ایران، اعتراض کند.
لیلی پورزند دراینباره گفت که ما در عصری زندگی میکنیم که دختران جوان با دسترسی به اینترنت و فضای مجازی با دنیا آزاد در ارتباط هستند و این تلاشها برای راندن زنان به خانه، به جایی نخواهد رسید.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر