اثرات فشار عصبی مداوم بر زنان بيشتر از مردان است

تجربه اعضای يک خانواده، گروهی از دوستان، يا افراد يک جامعه در مورد تحمل فشار عصبی و تنش می‌تواند متفاوت باشد اما نتايج يک مطالعه تازه در

مورد تفاوت جنسيت‌ها در تحمل فشار عصبی نشان می‌دهد زنان بطور عمومی در اثر فشار عصبی بيش از مردان دچار عوارضی نظير افسردگی و رفتار پرخاشجویانه می‌شوند.

گروهی از عصب‌شناسان دانشگاه تمپل در پنسيلوانيا در گزارشی که بتازگی منتشر کرده‌اند می‌نويسند اثر فشار عصبی طولانی مدت که بصورت تنش مزمن درمی‌آيد زنان را بيش از آنچه تاکنون تصور می‌شده تحت تاثير قرار می‌دهد و نتيجه آن بصورت عارضه اختلال تنش‌زای پس از حادثه يا PTSD، افسردگی عميق و پرخاشگری بروز می‌کند. پژوهشگران می‌گويند تنش عصبی مشابه با آنچه سلامت زنان را مختل می‌کند بطور عمومی ممکن است در مردان باعث بروز عوارض مشابه نشود. بنابراين اگر برانگيختگی و حساسيت مفرط يکی از نشانه‌های شناخت افراد تحت فشار روحی باشد اين ويژگی در ميان زنان فراوان‌تر از مردان است.  

جزئيات مطالعه پژوهشگران دانشگاه تمپل نشان می‌دهد علت واکنش متفاوت زنان و مردان نسبت به محرک‌های تنش‌زا در اين است که زنان توانايی کمتری برای تطابق با فشارهای عصبی طولانی مدت دارند. در نتيجه اگر محرک‌های محيطی باعث ترشح هورمون‌های مشابه در زنان و مردان بشوند پاسخ سلول‌های مغزی‌ آن‌ها به هورمون‌های مشابه يکسان نيست.

مطالعه مشترک پژوهشگران

نشان داده‌اند که واکنش زنان به محرک‌های محيطی نظير از دست رفتن اعتماد يا ناکامی اجتماعی با ترشح هورمون اکسی توسين همراه است.

هر چه محرک محيطی طولانی‌تر باشد ترشح هورمون اکسی توسين نيز تداوم بيشتری خواهد داشت و سلول‌های عصبی مغز برای مدت زمان طولانی‌تری در معرض اين ماده شيميايی قرار می‌گيرند. بنابراين نتيجه تماس مداوم سلول‌ها با اکسی توسين ناشی از تداوم فشار عصبی و محصول آن در زنان ايجاد افسردگی و پرخاشگری‌ست.

اکسی توسين هورمونی‌ست که آن را بعنوان دارو نيز می‌شناسند. معروف‌ترين اثر دارويی اين هورمون که بصورت تزريقی از آن

استفاده می‌شود ايجاد انقباض عضلانی در زمان زايمان در رحم و سرعت بخشيدن به وضع حمل است. اکسی توسين را بعنوان ترکيب شيميايی با خواص متفاوت و متضاد نيز می‌شناسند. بعنوان مثال اگرچه اين هورمون در زنان باعث کاهش ضربان قلب و ايجاد احساس آرامش می‌شود ولی همزمان با توليد احساس تهوع به حس اضطراب و تشويش نيز دامن می‌زند.

پژوهشگران دانشگاه تمپل در گزارش خود می‌نويسند اين باور که زنان به دليل واکنش‌های احساسی مسئوليت‌پذيرتر از مردان هستند با آنچه درباره واکنش‌های هورمونی آن‌ها می‌شناسيم تطابق دارد اما آنچه مطالعه جديد نشان می‌دهد اين است که اثرات فشار ناشی از چنين احساساتی در زنان در درازمدت مخرب‌تر از مردان است.

بر اساس گزارش مشترک پژوهشگران امريکايی، ژاپنی و کانادايی تداوم تماس سلول‌های عصبی مغز با هورمون‌های ناشی از فشار عصبی باعث تغييرات دائمی در مواد وراثتی سلول يا DNA می‌شود. چنين تغييراتی می‌توانند از نسلی به نسل ديگر منتقل شوند.            

گزارش سال 2014 گروه پژوهشی دانشگاه تمپل نشان داده بود زنان در اثر فشار عصبی طولانی مدت دو برابر مردان مبتلا به عوارضی نظير وحشت، پرخاشگری، افسردگی عميق، بيخوابی و التهاب‌های روده‌ای می‌شوند. علاوه بر اين، زنان در اثر تنش عصبی سه برابر مردان با ميگرن و عارضه اختلال تنش‌زای پس از حادثه يا PTSD دست به گريبان می‌شوند.