يک گروه از پژوهشگران دانشگاه نيويورک با انتشار گزارش تازه‌ای می‌گويند يافته‌های آن‌ها نشان داده علت تمايل رفتار همجنسگرايانه در ميان نرهای گروهی از نرم‌تنان مربوط به وجود يک ژن در خزانه ژنی سلول‌های آن‌هاست. گزارش می‌گويد وجود اين ژن موضوعی غيرطبیعی نيست.
شيوه‌های توليد مثل در ميان جانداران بسيار متنوع است. يکی از اين شيوه‌ها مربوط به نرم‌تنی به نام کانورابتيس الگانس است که در گزارش‌های علمی به نام سی الگانس (C. elegans) شناخته می‌شود. کرم‌های ماده سی الگانس دوجنسی هستند و برای توليد مثل نيازی به آميزش با نوع نر ندارند بلکه از اسپرمی که در بدن خود آن‌ها تولید می‌شود برای باروری تخمک‌های خودشان استفاده می‌کنند. در نتيجه نوزادان کرم اگر ماده باشند باز هم دوجنسی خواهند شد ولی اگر نر باشند فقط اندام توليد مثلی يگانه خواهند داشت.
اندازه بدن سی الگانس يک ميليمتر است و از نظر زيستی يک کرم خاکزی بشمار می‌رود. برخلاف کرم‌های ديگر که خاکزی يا آبزی و بطور عمومی بيماريزا هستند، سی الگانس نه تنها بيماريزا نيست بلکه بصورت انگلی در بدن ميزبان‌های متفاوت نيز زندگی نمی‌کند. در نتيجه اين کرم برای زنده ماندن وابسته به تغذيه از ميکروب‌های خاک است. مزيت‌هايی نظير پرورش آسان سی الگانس باعث شده تا اين کرم به مهمترين جانور آزمايشگاهی برای مطالعات زيست شناسی مولکولی و رشد، و عصب شناسی تبدیل شود.
آميزش در میان نوع نر اين کرم شایع است و شيوه آميزش نيز با کنار هم قرار دادن سوراخ‌های دفعی کرم‌های نر انجام می‌شود. سوراخ‌های دفعی در ناحيه گردن کرم‌ها قرار دارند. پژوهش جديد نشان می‌دهد
به دليل شيوه زادآوری اين کرم که توسط ماده‌های دوجنسی صورت می‌گيرد تعداد نرها در طبيعت کمتر از ماده‌ها و به نسبت 1 نر به ازای هر هزار ماده است.
در کرم سی الگانس غدد جنسی کرم ماده ابتدا حدود 300 اسپرم توليد و آن‌ها را در دو بخش از دستگاه توليد مثلی به نام اسپرماتيکا ذخيره می‌کند. همان غدد جنسی سپس تخمک‌ها را تولید و آن‌ها را در همان محل‌هايی که اسپرم‌ها ذخيره شده‌اند رها می‌کند. کم و زیاد کردن تعداد اسپرم‌هايی که کرم ماده توليد می‌کند روش اين کرم برای محدود کردن تعداد نوزادان است. با اينحال کرم ماده در شرايط خودلقاحی می‌تواند در بيشترين مقدار تنها 300 نوزاد توليد کند. اما اگر کرم ماده با کرم نر آميزش کنند تعداد نوزادان به 1400 رشته نيز خواهد رسيد.
بر اساس پژوهش تازه دليل جذابيت نرها به يکديگر ترشح پروتئين‌هايی‌ست که ساخت آن‌ها را ژن plep-1 رمزبندی می‌کند. محل ترشح اين پروتئين‌ها سوراخ دفعی کرم نر است. مواد ترشح شده حامل ترکيباتی با خاصيت جاذبه شيميايی هستند و باعث ايجاد گرايش جنسی کرم‌های نر به يکديگر می‌شوند. پژوهش نشان داده در بعضی
عمر کرم‌های سی الگانس نر و ماده بين 2 تا 3 هفته است. علاوه بر کوتاه بودن طول عمر کرم‌های نر در اثر بسته شدن سوراخ دفعی، کرم‌های ماده نيز به دليل باز شدن تخم نوزادان در درون بدن‌شان از بين می‌روند. دليل باز شدن تخم‌ها در بدن مربوط به ناتوانی کرم ماده برای خارج کردن تخم‌ها از بدنش است. در اين صورت کرم‌های بدنيا آمده بعد از خوردن بدن کرم ماده از درون، راه خود را به محيط بيرونی باز می‌کنند.
پژوهشگران دانشگاه نيويورک در گزارش خود می‌نويسند وجود ژن plep-1 در کرم نر می‌تواند بخشی از اثرات جانبی تکامل در روش‌های توليد مثل در اين گونه از کرم باشد، اما رفتار جنسی مشاهده شده در کرم‌های نر واکنشی طبيعی‌ست که در طول زمان در این جانور شکل گرفته است.
کرم سی الگانس اولين بار در سال 1963 (1342 خورشيدی) بوسيله سيدنی برنر، زيست شناس اهل افريقای جنوبی و برنده نوبل سال 2002، بعنوان جانور آزمايشگاهی به کار گرفته شد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر