مصاحبه با عامل ترویج دوچرخه سواری زنان!

+ خودتون رو برای مخاطبین ما معرفی بفرمائید.

- کوچیک شوما نظرعلی امامی هستم. همین نبش میدون ایستگاه کرایه دوچرخه داشتم.

+ برای مخاطبین ما بگو چند وقته به خانمها و بانوان عزیز ما دوچرخه کرایه می‌دادی؟

- والا نزدیک یک سال بود که مشغول این کار بودم. اوایل خدا شاهده فقط به آقایون دوچرخه کرایه می‌دادم. بالاخره ما خودمونم ناموس داریم و هیچوقت راضی نمی‌شیم ناموسمون بیاد بشینه روی این دوچرخه ها.

+ پس چطور شد که حساب نوامیس مردم رو از ناموس خودت جدا دونستی و توی این مسیر افتادی؟

- ای آقا... جای برخورد با ما جلوی این ماهواره ها رو بگیرین. جلوی ترویج بی عفتی و بی حیایی توی اینترنت رو بگیرین. ما حلقه آخر این زنجیره هستیم.

+ جواب سوال من رو ندادی.

- اغفال شدم آقا... اولین بار یه دخترخانمی اومد اینجا که اصلا حالت عادی نداشت. گفت یه دوچرخه بده من بشینم روش رکاب بزنم. من البته اونجا خیلی سفت جلوی این خانم وایسادم و گفتم خانم نمی‌شه. گفتم جای این کارا بره شوهر کنه و تشکیل خانواده بده. التماس کرد. گفت مادرم مریضه می‌خوام با دوچرخه زود برم برسم به خونه م. البته من حدس زدم که داره دروغ می‌گه ولی خب کوتاهی کردم. راستش دلم هم سوخت. تا دوچرخه رو بهش دادم دو برابر پول معمول گذاشت روی میز و با یه خنده شیطانی پرید روی دوچرخه و دور شد.

+ و بعد این پول بهت مزه کرد و ادامه دادی به این کار! بله؟

- چی بگم والا. به خدا شرمنده م. خودم رو که می‌گذارم جای کسانی که این زنها و دخترها نوامیسشون بودن و به این شکل دوچرخه در اختیارشون گذاشتم از خودم بدم می‌اد. البته فقط پول نبود.

+  پس چی؟

- از طریق ماهواره و اینترنت دائما من زیر بمباران تبلیغاتی – عادیسازی بودم. اونجا مطالبی می‌دیدم و می‌خوندم که دوچرخه سواری خانمها یک پدیده عادی و معمول هست. حتی توی خیلی از فیلمها که از صدا و سیمای خودمون هم پخش می‌شد من می‌دیدم که زنها سوار دوچرخه می‌شن. همین شد که کم کم قبح این کار برام از بین رفت و عادی شد. من نمی‌گم اشتباه نکردم ولی واقعا باید بپذیرید که فقط من مقصر نبودم.

+ از سرنوشت اون زنها و دخترهایی که بهشون دوچرخه کرایه دادی خبر داری؟

- همه شون رو نه ولی چندتاشون رو می‌دونم که زندگیشون تباه شد. یکیشون ایدز گرفت و چند ماه پیش مرد. یکی دیگه شون بعد از اینکه چند ماه دوچرخه سوار شد دید دیگه دوچرخه جوابگوی نیازهاش نیست و رفت موتور خرید، چند وقت پیش هم رفت زیر اتوبوس و به طرز فجیعی مرد. یک دختر خانمی هم بود که دانش آموز بود ولی بعد از اینکه چند بار از ما دوچرخه کرایه کرد ترک تحصیل کرد و همه فکر و ذکرش شد دوچرخه سواری. الان توی یکی از شیخ نشین های حوزه خلیج فارس متاسفانه برای اعراب ثروتمند رکاب می‌زنه.

+ یعنی جذب تیمهای ورزشی کشورهای همسایه شده؟

- نه آقا جان. تیم ورزشی کجا بود؟ هروقت استریپ دنس و رقص میله ورزش شد دوچرخه سواری خانمها هم ورزش حساب می‌شه. ایشون رو اونجور که من خبر دارم شبها توی مهمونی ها و دیسکوها می‌نشونن روی دوچره ثابت که رکاب بزنه و مجلس عیش و عشرتشون گرم بشه. در ازای هر ساعت رکاب زدن هم بهش مقدار کمی پول می‌دن.

+ اگر به عنوان حرف پایانی، پیامی برای مردم شریف و نجیب ایران داری بگو.

- من فقط خواهشم اینه که خانواده ها مراقب دخترانشون بیشتر باشن. متاسفانه ریشه فساد و انحراف خیلی وقتها از خود خانواده هاست. اون خانواده ای که برای دختر 4 ساله ش سه چرخه و روروئک می‌خره در عمل داره از دختر خودش حیازدایی می‌کنه. مگه عروسک و اسباب بازیهای مرتبط با بازیهای سالم مثل مامان بازی و خاله بازی چه ایرادی داره؟ خواهش من اینه که خانواده ها با توجه به توصیه ها و رهنمودهای کسانی که واقعا دلسوز زنان و دختران این مملکت هستن، خشت اول رو درست بگذارن تا در آینده دچار این مشکلات نشن.

+ ممنون از شما...

- داداش خوب بود؟ عین همون چیزایی رو گفتم که برام زحمت کشیدین و نوشته بودین... حالا پلمپ مغازه رو باز می‌کنین؟

+ کات... کات برادر... ضبط رو نگه دار.