نام: ابوالفضل عابدینی
سوابق حرفه ای: همکاری با رسانه های محلی استان خوزستان
اتهام: ارتباط با دول متخاصم و تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با رسانه های بیگانه
« ۱۲ سال حبس به پاس سال‌ها فعالیت در چارچوب منافع کشورم، ستیز با هر گونه اندیشه جدایی طلبانه و دفاع از حقوق کارگران به عنوان مجازاتم تعیین شد و ضربه چکش قاضی بر میز عدالت هوشیارترم کرد که گویی دادرسی پایان یافته است. من در ۲۷ سالگی گرفتار حبس شدم و قرار است هنگامی که صفحات تقویم زندگی من ورق می‌خورد صفحه ۴۰ را نشان دهد.» اینها بخشی از نامه ابوالفضل خطاب به رئیس قوه قضاییه بعد از صدور حکم 12 سال زندان توسط قاضی پرونده است.
ابوالفضل عابدینی، روزنامه نگار رامهرمزی است. او حد فاصل سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶ چندین بار توسط نیروهای امنیتی استان خوزستان بازداشت و این بازداشت‌ها منجر به صدور حکم یک سال حبس تعزیری از سوی دادگاه انقلاب اهواز شد. اما در پی موج بزرگ بازداشت ها در سال 1388 او باز هم روز نهم تیرماه توسط نیروهای امنیتی در خانه اش بازداشت شد و روز چهارم آبان ماه با وثیقه 300 میلیون تومانی از زندان اهواز آزاد شد. هنوز چند ماهی از آزادی ابوالفضل نگذشته بود که او در تاریخ 12 اسفندماه سال 1388 با یورش نیروهای اطلاعات سپاه مواجه شد. این بار با مراجعه به خانه پدری ابوالفضل در شهر رامهرمز خوزستان او را با ضرب و شتم و توهین بازداشت کرده و به بند دو الف سپاه در تهران منتقل کردند. در حالی که ابوالفضل تحت بازجویی و گذراندن پنجاه روز انفرادی اش در بند دو الف سپاه بود دادگاه شعبه یک انقلاب اهواز او را به اتهام ارتباط با دول متخاصم و تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با رسانه های بیگانه به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم کرد. این حکم شامل پنج سال حبس به دلیل ارتباط با دول متخاصم، پنج سال به دلیل فعالیت در بخش حقوق بشر و ارتباط با حزب پان ایرانیسم و یکسال هم به جرم اقدام علیه امنیت ملی و انجام مصاحبه های مطبوعاتی بود. او دو ماه پس از دستگیری به سلول های چند نفره زندان اوین منتقل شد و دیدار کوتاهی با مادرش کرد.
برادرش، مهراب عابدینی بعدها در گفت و گو با سایت "تا آزادی روزنامه نگاران" گفت: «تنها جرم ابوالفضل روزنامه نگار بودن و حمایت از سندیکاهای کارگری شرکت واحد و سندیکای کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه و انتشار اخبار فعالیت های صنفی کارگران بوده است.» چندی بعد قاضی مقیسه از سوی شعبه 28 دادگاه انقلاب تهران او را به علت ارتکاب همان جرمی که در اهواز بابت آن 11 سال زندان برایش صادر شده بود، یعنی تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با رسانه های بیگانه به یک سال حبس دیگر محکوم کرد. با تایید یکسال حبس تعزیرى توسط دادگاه تجدید نظر استان تهران حبس ابوالفضل عابدینى روزنامه نگار و فعال حقوق بشر به ١٢ سال افزایش یافت. ابوالفضل عابدینی این بار ساکن بند 350 زندان اوین شد. او چهار سال را در بند 350 بدون گذراندن حتی یک روز مرخصی به سر برد و از آن جایی که در طول مدت زمان حضورش در بند ۳۵۰ زندان اوین شاهد علائم شکنجه روی بدن ستار بهشتی بود نزد شهریاری، بازپرس تحقیق پرونده ستار بهشتی نسبت به شکنجه شدن ستار شهادت داد و همین مسئله هم باعث شد تا او در مردادماه سال 92 به زندان کارون اهواز تبعید کنند. سیدحسین رونقی، دیگر زندانی فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس در نامه ای از بند ۳۵۰ زندان اوین خطاب به همبند سابق خود، ابوالفضل عابدینی، که به زندان اهواز تبعید شد و از همان روز در اعتراض به این تصمیم دست به اعتصاب غذا زد، می نویسد: «می‌دانم که پایداری و ایستادگی امروز ما، فرهنگ فردای فرزندان این مرز و بوم است و از همین رو عاجز از آنم که در مقابل اعتراض و ایمان تو بایستم و به تو بگویم به فکر جان و سلامتی‌ات باش، عاجزم چرا که هیچ یاری کننده و فریادرسی نیست که تو را در این روزهای سخت همراهی کند، چرا که ما موجیم که آسودگی ما عدم ماست.» اما شرایط برای ابوالفضل در زندان کارون اهواز هم شرایط مناسبی نبود. او در طول مدت زمانی که در بند شش زندان کارون اهواز بود از حق مرخصی محروم شد. ابوالفضل به دلیل اعتراض نسبت به شرایط غیر انسانی زندانیان در زندان کارون اهواز که پیش از این هم توسط پیمان روشن ضمیر، دیگر زندانی مطبوعاتی ازشرایط آنجا افشاگری های دردناکی به بیرون درز پیدا کرده بود، توسط رئیس این زندان از تردد در زندان کارون و خارج از بندش منع شد. این در حالی بود که این زندانی سیاسی به علت دریافت داروهای قلبی خود ناچاربود هر سه روز یکبار به بهداری زندان مراجعه کند و همین ممنوعیت دشواری های بسیاری برای او ایجاد کرد. سرانجام پس از چندین سال حبس بدون مرخصی او در تاریخ 18 اسفندماه سال 92 با وثیقه 400 میلیون تومانی به مدت ده روز به مرخصی آمد و از تاریخ 28 اسفندماه سال گذشته تا کنون را کماکان در زندان اهواز سپری می کند.
--------------------------------------------------------
در طول چهار سال گذشته، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان از مهم ترین قربانیان آزادی بیان در ایران بوده اند. احکام قضایی ناعادلانه و غیرشفاف علیه آنها صادر شده و حکومت سعی کرده امکان و امنیت کاری آنها را به حداقل برساند. ایران وایر در مجموعه ای مفصل می کوشد با روایت سرنوشت اهل رسانه که در طول چهار سال گذشته گرفتار آزارهای قضایی و امنیتی حکومت ایران شده اند، پرونده ای برای ثبت در حافظه تاریخی رسانه ها و سیاست فراهم آورد.
این پرونده در دو بخش انگلیسی و فارسی منتشر می شود. ما در حال تکمیل کردن اطلاعات افراد هستیم. اطلاعاتی که در هر بخش منتشر می شود، اطلاعات نهایی و تایید شده ایران وایر محسوب می شوند ولی به منزله همه اطلاعات موجود نیستند. ممکن است شما به عنوان مخاطب و یا یکی از قربانیان سال های اخیر، اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید در این مسیر ما را برای کامل کردن این مجموعه یاری کنید. در این زمینه اگر پیشنهادی برای بهتر شدن روند انتشار و یا افزایش دقت و جامعیت اطلاعات مربوط به هر یک از افرادی که از این پس در این مجموعه نامشان اعلام می شود، دارید، می توانید با این پست الکترونیک در تماس باشید:
برنامه انتشار این مجموعه به صورت روزانه خواهد بود و ممکن است در هفته های آینده هر روز، دو روزنامه نگار یا وبلاگ نویس را معرفی کنیم. این مجموعه در نهایت در قالب مالتی مدیا نیز ارایه می شود و فایل پی دی اف آن به زبان های فارسی و انگیسی نیز در دسترس همه قرار گرفت
ایران وایر امیدوار است انتشار این مجموعه یک گام مقدماتی در مسیر تدوین و ثبت اسناد حقوق بشری مربوط به ایران باشد. امری که امروزه فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری بیش از هر زمان دیگر به آن نیازمند هستند و باید در مسیرش بکوشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر