گفت وگو با استادی که به خاطر صدای زنانه‌اش از دانشگاه اخراج شد

دکتر قاسم اکسیری فرد استاد فیزیک دانشگاه خواجه نصیر به خاطر تن صدایش از تدریس محروم شده است. پرشکان متخصص حنجره می‌گویند تارهای صوتی و صدای او سالم است و نیازی به جراحی ندارد اما کمیته بررسی صلاحیت‌ها‌ی دانشگاه به خاطر تن صدای زنانه او را از تدریس منع کرده است. او لیسانس‌اش را از دانشگاه شریف گرفته و دکترایش را در رشته ذرات بنیادین از یکی از معتبرترین دانشگاههای اروپا «SISSA» دریافت کرده است. خودش می‌گوید: « گفتند براساس بند١٦ کارگروه تعیین صلاحیت‌های عمومی، به علت تن صدایتان که زنانه بوده است، شما صلاحیت توانایی انتقال مفاهیم علم و دانش را به دانشجویان ندارید.» 

او اسفندماه در گفت‌وگو با روزنامه شرق این موضوع را علنی کرد و روز سی فروردین ماه در صفحه فیس ‌بوکش خبر داد که از سی و یکم فروردین هر روز برای اعتراض به این موضوع  چند ساعتی را در سکوت رو به روی دفتر مرکزی دانشگاه خواجه نصیر می‌ایستد. او از مردم خواست که برای گرفتن عکس یادگاری به او بپیوندند. روز اول عکس های او نزدیک ساختمان دانشگاه  با  روپوش سفید مخصوص آزمایشگاه و تابلویی که روی ان نوشته حق کار برای تمام شهروندان کنار در فضای مجازی کنار افراد مختلف منتشر شد. اما دو روز پیش در دومین روز اعتراض از سوی  یکی از ماموران حراست دانشگاه خواجه نصیر  مورد ضرب و شتم قرار گرفت. اکسیری فرد در گفت‌وگو با ایران‌وایر جزئیات این اتفاق را  شرح داده است. 

دلیل برخورد ماموران حراست و ضرب و شتم شما چه بود؟ 

سر ساعت چهار ونیم که درب اصلی دانشگاه بسته می‌‌شد، شخصی از دانشگاه بیرون آمد و از من خواست که دیگر در پیاده رو نایستم و حتی قدم نزنم. بعد از این‌که حرف ایشان را گوش دادم، گفتم: در پیاده‌رو قدم زدن به دانشگاه ربطی ندارد. ایشان من را کنار دیوار نگه داشت و با زانو یک ضربه محکم به کشاله رانم زد. بعد یقه من را گرفت، گردنم را فشار داد  و  پلاکاردی را که در دست داشتم از من گرفت. علاوه بر این من را تهدید کردند که اگر حرف ایشان را گوش نکنم، من را به جایی می‌برند و  پدرم را درمی‌آورند. همینطور که روبه روی ایشان ایستاده بودم و حرف می‌زدند گردنم را فشار می‌دادند و ضرب و شتم می‌کردند. بعد  یکی از دوستان آمد واز من خواهش کرد که محل را ترک کنم من هم محل را  ترک کردم و به کلانتری شکایت کردم.

شما تنها با یکی از ماموران حراست دانشگاه درگیر شدید؟ 

بله، یکنفر جلو آمد ولی چند نفر دیگر هم آن طرفتر ایستاده بودند و تماشا می‌کردند اما جلو نیامدند. ایشان لباس  شخصی تنش بود. من به این دلیل نسبت حراست به ایشان دادم که ایشان وارد بخش حراست دانشگاه شدند و تابلویی را که از من گرفتند به درون دانشگاه و بخش حراست دانشگاه بردند. کارت شناسایی ایشان را ندیدم. اتفاقا تقاضا کردم که خودش را معرفی کند اما ایشان خودداری کردند. 

در کلانتری چه گذشت؟ 

من ابتدا به کلانتری نیاوران رفتم و سپس به کلانتری گاندی ارجاع داده شدم. موضوع را گفتم و در واقع عنوان کردم که مشخصات کامل ضارب در دوربین‌ مدار بسته در دانشگاه خواجه نصیر موجود است. کلانتری من را به پزشکی قانونی فرستاد. همان دیشب به پزشکی قانونی مراجعه کردم. اما ضرباتی که زدند آنچنان محکم نبوده که جای آن بماند اما در پای چپم احساس ناراحتی می‌کنم و کمی می لنگم. پزشکی قانونی نامه سربسته‌ای به من داد که باید تحویل دادسرا بدهم. 

شکایتی هم به وزارت علوم داشتید نتیجه‌اش چه شد؟ 

پرونده من در وزارت علوم در حال بررسی است. شاید شکایت دیگری هم به دیوان عدالت انجام دهم که هنوز انجام ندادم. با وکلا صحبت  می‌کنم و این شکایت را انجام می‌دهم . به نهادهای قانونی دیگر هم شکایت می‌کنم اما دقت کنید شکایت من به هر نهاد قانونی دیگر منافاتی با بیان اعتراضی خودم به دانشگاه خواجه نصیر با ایستادن در سکوت کامل رو به روی در مرکزی دانشگاه به اندازه روزی یکی دو ساعت ندارد. 

نامه‌های زیادی هم از سوی اساتید ایرانی و هم از سوی اسایتد دانشگاه « SISSA» ایتالیا که شما مقطع دکترایتان را در انجا گذراندید به رئیس دانشگاه خواجه نصیر نوشته شد. این نامه‌ها هیچ تاثیری نداشتند؟ 

با استاد راهنمای دکترایم اوایل بهمن پارسال تماس گرفتم، به ایشان گفتم یک مشکل کاری برای من پیش آمده و شاید قرارداد من تمدید نشود. گفتم: دانشگاه مدعی است که من توانایی تدریس را ندارم. به خاطر همین حرفم تمام اساتید «SISSA» زیر شاخه مرکز مطالعات ذرات بنیادین که من از انجا دکترا گرفتم، خودشان یک توصیه نامه نوشتند و امضا کردند و به ریاست دانشگاه خواجه نصیر فرستادند. شهادت دادند که با من آشنایی خوبی دارند و صلاحیت‌های علمی و آموزشی من را تائید کردند و از ریاست دانشگاه به عنوان یک همکار آکادمیک تقاضا کردند که قرارداد من تمدید شود. این نامه پانزدهم بهمن ماه و قبل از این‌که این موضوع را مطبوعاتی کنم فرستاده شد اما ریاست دانشگاه با توجه به این نامه و یا نامه‌های دیگری مبنی بر توانا‌یی های آموزشی و پژوهشی من بازهم اصرار کردند که من توانایی صلاحیت تدریس و توانایی انتقال مفاهیم علمی را به دانشجویان ندارم.  

الان از سوی حراست دانشگاه یا نهاد دیگری از اعتراض مدنی منع نشده اید؟ 

نهاد خاصی به من دستور داده که دیگر برای اعتراض نروم اما من به دستور این نهاد گوش نمی‌دهم چون اعتراض مدنی را یکی از حقوق خودم می دانم . در حال حاضر من باید خانه نشین باشم ترجیح می‌دهم به جای این‌که در خانه خودم بنشیم بروم و در پیاده‌رو رو به روی دانشگاه و در سکوت بایستم. این حق من است. 

تا چه زمانی می‌خواهید به این اعتراض خود ادامه دهید؟ 

تا زمانی که شغل من برگردد. حتی اگر تصمیم دانشگاه برای این موضوع درست و قانونی بود که الان نیست من در حیطه حقوق مدنی و شهروندی خودم حق اعتراض مسالمت آمیزبه این تصمیم دانشگاه را داشتم . ایستادن من رو به روی دانشگاه در اعتراض به این موضوع غیرقانونی نیست و من تا زمانی که حق خودم را بگیرم به ایستادن جلوی دانشگاه ادامه می‌دهم.

آیا امیدی هم به گرفتن حق‌تان دارید؟ 

نمی‌دانم. اما اگر امیدی هم نداشته باشم باز هم کاری را که بتوانم انجام دهم می‌دهم. واقعا امیدوارم به کار خودم برگردم . کار من ایستادن آنجا نیست، ترجیح می‌دهم بروم پشت یک میز بنشینم و پروژه‌های علمی خودم را در کمال آرامش فکری انجام دهم.