اگر نظام حکومتی جمهوری اسلامی در ایران به پایان برسد، چه می شود؟ کتاب«ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹» رمانی آینده نگرانه است که می کوشد به این سوال پاسخ بدهد.
این کتاب، در قالبی روایی، مشکلات نخستین دولت سکولار حاکم بر ایران بعد از پایان جمهوی اسلامی را پیش بینی می کند که، به روایت داستان، ۳۵ سال بعد روی کار می آید. رمان، در واقع دفترچه خاطرات روزانه رئیس دفتر رئیس جمهور، در شش ماه نخست سال ۱۴۲۹ خورشیدی (۲۰۵۰ میلادی) است، که مشکلات پیچیده پیش روی "جمهوری ایران" برای گزار از نظام حکومتی سابق به سیستم حکومتی جدید را توضیح می دهد.
تغییر حکومت ایران، به روایت رمان، نتیجه همزمانی چند اتفاق است: روی کار آمدن یک رئیس جمهور معتقد به تغییر نظام حکومتی، درگذشت ناگهانی رهبر وقت (جانشین دوم آیت الله خامنه ای)، تجمعات مسالمت آمیز مردم با مطالبه تغییر نظام حکومتی و نهایتا، برگزاری رفراندوم. با وجود همه اینها، تغییر نظام به مجموعه ای از تحولات غیر منتظره امنیتی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می انجامد که ابعاد آنها، فراتر از پیش بینی دولتمردان جدید است.
روایت گر رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»، فردی با تجربیات دست اول از نظام حکومتی موجود کشور است که نسبت به پیچیدگی های اجرایی و قانونی این نظام، اشراف کامل دارد. با توجه به حساسیت موضوع رمان، راوی این حکایت ترجیح می دهد که آن را با نام مستعار منتشر کند، هرچند خوانندگان، می توانند که از طریق ایمیل زیر با او در ارتباط باشند:
رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»، از این پس به صورت پاورقی در سایت ایران وایر منتشر خواهد شد. هر شماره از این پاورقی، درواقع یک روز از دفترچه خاطرات رئیس دفتر رئیس دولت سکولار ایران در سال ۱۴۲۹ خورشیدی است. پاورقی، در روزهای شنبه، دوشنبه و چهارشنبه هر هفته منتشر می شود و انتشار آن، به مدت یک سال ادامه می یابد.
امیدواریم با انتشار این رمان، شهروندان و نخبگان ایران با گرایش های گوناگون را، در مورد آینده کشور و چالش های پیش روی آن، به فکر وا دارد.
--------------------------------
بخشی از رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»
[موضوع: جلسه هیات دولت در مورد یک عملیات تروریستی]
...آقای معصومی وزیر کشور یادآوری می کند الگوی ثابتی که در حملات انجام شده به توریست ها در اصفهان و بمب گذاری تهران وجود داشته، حساسیت عجیب مهاجمان به مساله مصرف مشروبات الکلی در ملاء عام بوده است. وزیر کشاورزی آقای بحرینی می گوید: "بنده از بحث های امنیتی سر در نمی آورم، ولی نمی دانم چقدر درست بود که دولت ما به فاصله کمی از تغییر رژیم، مشروب فروشی ها را بازکرد. می بینید که هر روز سر این مساله یک مکافات جدید داریم." خانم حافظی معاون اول اعتراض می کند: "ممکن است عده ای با روسری سرنکردن زن ها هم مشکل داشته باشند! وظیفه پلیس است که امنیت مکان هایی که در آنها احتمال وقوع حمله تروریستی وجود دارد را بگیرد."
وزیر کشور به آهستگی زمزمه می کند: "نمی توانیم در هر کجا مشروب می فروشند نگهبان مسلح بگذاریم." این بار صدای خانم حافظی بلند می شود: "درست شنیدم آقای معصومی؟ شاید فکر می کنید راحت تر است به جای برخورد با تروریست ها، با مشروب خورها برخورد کنیم؟"...
------------------------
بخشی از رمان «ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹»
[موضوع: تغییر تعطیلات رسمی ایران در زمان حکومت جدید]
...بعد از تشکیل مجلس جدید، دولت باید به سرعت لایحه ای را تقدیم قوه مقننه کند که وضعیت تعطیلات رسمی کشور را به صورت قانون به تصویب برساند. فعلاً به طور موقت تصمیم گرفته شده که از بین تعطیلات مذهبی، عیدهای فطر، عید قربان، غدیر و مبعث تعطیل باشند و بقیه حذف شوند.
از طرف دیگر، چهار تعطیلی سیاسی ۱۴ خرداد (درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی)، ۱۵ خرداد (سالگرد قیام هواداران آیت الله خمینی در سال ۱۳۴۲)، ۲۲ بهمن (سالگرد پیروز انقلاب اسلامی) و ۱۲ فروردین (سالگرد رفراندوم جمهوری اسلامی) هم طبیعتاً حذف شدهاند. این ترتیب، مجموعاً ۱۴ روز تعطیل از تقویم سالانه ایران حذف شده است.
در مقابل، ۱۱ دی (روز رفراندوم تغییر حکومت از جمهوری اسلامی به جمهوری) به تعطیلات رسمی سالانه اضافه شده و به این ترتیب، اکنون تقویم کشور دارای ۱۰ روز تعطیل عمومی سالانه است: ۱ تا ۴ فروردین به مناسب عید نوروز، چهار عید مذهبی فطر، قربان، غدیر و مبعث، ۱۱ دی و ۲۹ اسفند روز ملی شدن صنعت نفت...
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر