تراژدی بزرگواری و چماقش!

 نطق علی‎محمد بزرگواری نماینده کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در مجلس نهم و از نمایندگان عضو جبهه پایداری وابسته به محمدتقی مصباح یزدی، در جلسه علنی مجلس شورهای اسلامی با اعتراضات گسترده رسانه ها و نخبگان در استان های کهگیلویه و بوئراحمد، چهارمحال و بختیاری، و خوزستان مواجه شده است.

علی‎محمد بزرگواری از نمایندگان عضو جبهه پایداری،وابسته به محمدتقی مصباح یزدی، روز دوشنبه به عنوان مخالف کلیات کابینه حسن روحانی طی اظهاراتی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی ضمن استفاده از اصطلاحاتی چون "دله دزد"، موافقان کابینه را "چاپلوس" وشماری از وزرای پیشنهادی را "فتنه گر" خواند و گفت: "هر وزیری که رای آورد و به منطقه محروم من نگاه ویژه نداشت با چماق لری با وی برخورد خواهم کرد."

حامد وکیلی در یادداشتی با تیتر "تراژدی بزگواری و چماقش" در سایت استان کهگیلویه و بوئراحمد  اظهارات بزرگواری را تکرار اظهارات محمود احمدی نژاد درباره "چاقوي زنجان" توصیف کرده و نوشته است: "اگر با خطیب “چاقوی زنجانی” برخورد مناسب می شد آن ادبیات این چنین به شیخ ما سرایت نمی کرد."

تراژدی بزرگواری و چماقش/ حامد وکیلی

سخنان نه چندان جالب آقای بزرگواری یکی از نمایندگان استان در مجلس حاوی نکته هایی بود که هر چند همه ما را رنجور ساخت اما برای درک قسمتی از فاجعه ای که رخ داده ناچار باید نکته هایی را پیرامون آن گفت.  قصه ی پرغصه ی سخنان ناروا و سیاست ورزی ناصواب دوستان وآنچه از ورای آن به این استان رسیده قصه ی پرآب چشمی است که خاطر نیز ملول از تخیل آن است.

واما چند نکته:

1. به این سخن توجه کنید: «هر وزیری که رای آورد. و به منطقه محروم من نگاه ویژه نداشت با چماق لری با وی برخورد خواهم کرد.»

این جمله را ایشان قطعاٌ از پیش آماده کرده اند و با مشاوران خود طرح کرده اند. و ابعاد آن را باید علی القاعده بررسی می کردند. در این میان تصور کنید عقل جمعی آنها به این نتیجه رسیده است در تریبونی که میلیونها انسان از سراسر جهان آن را رصد می کردند، بگویند”با چماق لری با وزیر برخورد می کنیم”!

این سخن یاداور همان “چاقوی زنجانی” است! آن روزالبته اگر با خطیبِ “چاقوی زنجانی” برخورد مناسب می شد آن ادبیات این چنین به شیخ ما سرایت نمی کرد. تو گویی “چماق” نماد قوم لر است و “چاقو” نماد قوم ترک (زنجانی) ! مرحبا بر شیخ در معرفی فرهنگ استان ما و آفرین بر مشاورانش در تهیه نطق شیخ ما!

2. افاضات شیخ البته به اینجا ختم نشد او در ادامه، تعریف نوینی از “اعتدال” از آستین بیرون آورد و فرمودند: «اعتدال در قاموس طلبه ها یعنی حداقل ۵۰درصد از کابینه و اطرافیان را از جوانان بگماریم»

سخن در کار طلبگی بردن کار ما نیست اما اگر نه ۵۰در صد بلکه ۱۰ در صد از طلبه های همان مجلس از اعتدال این تعریف و یا نزدیک به این را داشتند ما در کار شیخ چون و چرا نمی کنیم و قاموس نامه طلبگی را برذمه شیخ می گذاریم و طلبگی را همان می گیریم که شیخ ما همانگونست.

3. ایشان در ادامه نطق خود فرمودند: «کسانی که در کنار فتنه گران حضور پیدا کرده، نباید در کابینه حضور داشته باشند»

نمی دانم این را دیگر از کدام قاموس نامه کش رفته اند! چهار سال است که البته قاموس نامه بزرگواری ، عده ای را متهم به حضور در کنار “فتنه گران” می کند. جرمی که در هیچ قاموس حقوقی تعریف نشده است.

4. شیخ شهر ما در ادامه ، اینبار نه طلبه وارانه که طلب کارانه می پرسند: «چرا سخن گفتن ما از فتنه اینگونه تعبیر می شود، که ما افراطی هستیم؟»

باور کنید این دیگر پرسیدن نداشت! او خود در جمله بعدی جواب خود را داد! توجه کنید: «چرا سخن گفتن ما از فتنه اینگونه تعبیر می شود، که ما افراطی هستیم؟… آیا مقام معظم رهبری که بارها درباره فتنه سخن گفته اند، افراطی هستند؟!»

شیخ ما اگر می دانست تفاوت سخن او با رهبری در چیست، می توانست از حوادث ۸۸ سخن بگوید در عین حال افراطی هم نباشد! مشکل شیخ ما این است که سخنان سخیفانه ی خود را با بیانات حکیمانه رهبری یکی می گیرد.

5. و اما چند خطی پیرامون “آقازاده دله دزد”! حقیقتاً سخنان آقای بزرگواری آن قدر فحش داشت که این سخن آخرین را می توان قسمت “صلوات” سخنانش دانست! شاید البته به علت اینکه ذهن های ما در این چند سال عادت به رقم های نجومی در اختلاس و دزدی کرده، بقیه را “دله دزد” می نامیم!

باری، بزرگواری قوم لر، چماق، دله دزد و …. تراژدی این روزهای سرزمینِ مادریِ ماست!