close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
جامعه مدنی

ضرر و زیان حکم توقیف مردم امروز چند بود؟

۲ بهمن ۱۳۹۳
بهاره پارسا
خواندن در ۶ دقیقه
ضرر و زیان حکم توقیف مردم امروز چند بود؟

سرانگشتی حساب می کند، ماهی 35 تا 40 میلیون تومان هزینه اجاره و دفتر، اگر رهن باشد که باید برای چنین ساختمانی بیش از 800 میلیون تومان رهن کنار گذاشت، 250 میلیون تومان هزینه میز و صندلی و کامپیوتر می شود، 100 میلیون تومان هزینه شبکه و سرور، 200 تا 300 میلیون تومان هم باید به عنوان حقوق خبرنگارها و کارمندها، کنار بگذارند برای سه ماه اول که روی برای فروش و آگهی و بازدهی حساب باز کرد. خودش مدیرمسئول بوده و طعم توقیف را چشیده، بنابراین الان نه تنها از نظر سیاسی، قضایی که از نظر اقتصادی هم حال مدیران مردم امروز را به خوبی درک می کند.

با این حساب روزنامه ای مثل مردم امروز باید با یک میلیارد تومان استارت بزند، این عدد و رقم ها را البته احمد ستاری، صاحب امتیاز مردم امروز بهتر از هر کسی می داند. او دو دهه پیش، پس از آنکه از سطوح مديرتی روزنامه غيرخصوصی اطلاعات خارج شد، در دهه هفتاد و هشتاد خورشيدی، توقيف نشريه را بارها تجربه کرده است. صبح امروز، آفتاب امروز، دوران امروز، بهار و بنيان از جمله روزنامه های پرمخاطبی بودند که اوبی آنکه صاحب امتياز باشد ولی مديريت انتشار آنها را برعهده داشت. او سال قبل و حتی پيش از شروع به کار، از انتشار روزنامه نشاط باز ماند تا در دولت حسن روحانی هم توقيف نشريه را تجربه کند.

بسیاری از روزنامه‌های کنونی فعال در ایران متعلق به نهادها یا سازمانهای عمومی هستند. به عنوان مثال روزنامه ایران متعلق به دولت، روزنامه همشهری متعلق به شهرداری، روزنامه جام جم متعلق به صدا و سیما، روزنامه کیهان متعلق به نهاد نمایندگی رهبری، روزنامه های جوان و سیاست روز متعلق به سپاه پاسداران، روزنامه شهروند متعلق به سازمان هلال احمر، روزنامه‌های آفرینش و فرهیختگان متعلق به دانشگاه آزاد اسلامی و روزنامه حمایت متعلق به قوه قضائیه است.

بر همین اساس محل تامین هزینه‌های این روزنامه‌ها از بودجه‌های عمومی کشور است و کاهش یا افزایش فروش به صورت تکشماره نقش تعیین کننده‌ای در شیوه چرخاندن این روزنامه ها ندارد. به همین دلیل نیز کیفیت و نوع مطالب منتشر شده در این روزنامه‌ها بیشتر از آنکه تابعی از تلاش برای تامین نیاز و خواست مخاطب باشد تابعی از نوع نگرش و اهداف تعیین شده از سوی این نهادها و سازمان هاست.

بخش دیگری از روزنامه‌ها نیز متعلق به احزاب و شخصیتهای سیاسی است، مانند روزنامه‌های "شما" و "رسالت" متعلق به جمعیت موتلفه انقلاب اسلامی، روزنامه عصرایرانیان و روزنامه وطن امروز اولی متعلق به بیژن نوباوه و دومی مهرداد بذرپاش نمایندگان اصولگرای مجلس، مردمسالاری وابسته به مصطفی کواکبیان، نماینده سابق مجلس و ...

در این میان بخش خصوصی هم سهمی در این سبد دارد. این دسته از روزنامه‌ها را نیز می‌توان به دو گروه جداگانه تقسیم کرد. گروه اول شامل روزنامه‌هایی است که گاه تعداد همه نیروهای تحریریه، فنی و خدماتی فعال به 10 نفر می‌رسد. روزنامه هایی مانند حسبان، کائنات، امین، عصررسانه، راه مردم، امتیاز، اسرار، سایه، زمان و ... بخشی از این روزنامه‌ها هستند. در این روزنامه‌ها به دلیل محدودیت نیروی کار اغلب مطالب منتشر شده از اخبار و گزارش ها و یادداشت های منتشره در وب سایت های خبری و خبرگزاری‌هاست و از مطالب تولیدی چندان خبری نیست.

 گروه دوم از روزنامه های متعلق به بخش خصوصی گروهی هستند با تحریریه‌ها و نیروهای فنی و خدماتی پرتعداد بین 50 تا 150 نفر که اولویت اصلیشان بر مبنای کیفیت مطالب تولیدی و در نتیجه افزایش تیراژ و همچنین گرفتن آگهی از آگهی‌دهندگان بخش خصوصی و دولتی است.

از قضا بخش عمده‌ای از روزنامه‌هایی که در ایران تجربه توقیف را در پرونده خود دارند شامل همین گروه از روزنامه‌ها و به صورت مشخص به دلیل مطالب تولیدی خودشان است، مانند مردم امروز. بگذارید از وضعیت سرانگشتی خارج شویم و دقیق تر حساب و کتاب کنیم دخل و خرج چنین روزنامه ای را.

هر روزنامه‌ای با این تعداد نیرو برای آغاز به کار و چینش تحریریه و فراهم سازی میزهای کار بعلاوه کامپیوتر و سرورهای اینترنت و ... خود  نیاز به مستقر شدن در ساختمانی بزرگ دارد. بر همین اساس بیشتر روزنامه‌هایی که با این تعداد نیرو فعالیت می‌کنند، در ساختمان‌های دو، سه یا چهار طبقه با متراژهایی در حد و اندازه 150 تا 200 متری فعالیت می‌کنند.

هزینه‌های اجاره پرداختی برای هر متر ساختمان در مناطق مرکزی تهران که اغلب روزنامه‌ها نیز در همین محدوده واقع شده‌اند به صورت میانگین بین یک میلیون تا یک میلیون و پانصد هزار تومان است. بر همین اساس برای شروع به کار روزنامه به عنوان مثال اجاره یک ساختمان 3 طبقه که هر واحد آن 180 متر است با در نظر گرفتن معادل یک میلیون 200 هزار تومان رهن برای هر متر از ساختمان، سرمایه گذار باید به صورت میانگین هزینه ای برابر با 640 میلیون تومان تنها برای رهن آن کنار بگذارد.

با توجه به نرخ‌های موجود در بازار مسکن تهران، در صورت پرداخت اجاره بها و نه رهن که هر ده میلیون تومان را معادل 300 هزارتومان محاسبه می کنند، همین هزینه به مبلغی برابر با 19 میلیون و 200 هزار تومان اجاره ماهانه ساختمان خواهد رسید.

در روزنامه هایی مانند مردم امروز به صورت استاندارد به ازای تولید محتوای هر صفحه از روزنامه در کمترین حالت 3 نفر روزنامه نگار فعالیت می کنند. این روزنامه که تنها 19 شماره آن مهلت انتشار پیدا کرد در 32 صفحه منتشر می شد، بر این اساس برای تولید محتوای آن مجموعا بیشتر از 90 روزنامه‌نگار فعالیت می‌کردند.

میانگین حقوق دریافتی هر روزنامه نگار در شرایط کنونی فضای رسانه ای ایران، رقمی معادل یک میلیون و دویست هزار تومان است، بر این اساس قرار بود سرمایه گذار این روزنامه ماهانه بودجه ای در حدود 110 میلیون تومان تنها برای پرداخت حقوق نیروهای تحریریه اختصاص دهد.

به این تعداد نیروی تحریریه باید عکاس‌ها، نیروهای صفحه‌آرایی، حروفچین‌ها و نمونه‌خوان‌ها، اعضای گروه آی‌تی، کارکنان بخش آگهی‌ها و توزیع و نیروهای خدماتی مانند آبدارچی و نگهبان و ... را نیز اضافه کرد که در کمترین حالت تعدادشان به 40 تا 50 نفر می‌رسد. اگر برای این افراد نیز میانگین حقوقی در حد یک میلیون تومان در نظر گرفته شود مجموع حقوق پرداختی به این نیروها نیز به صورت ماهانه به 40 تا 50 میلیون تومان می رسد.

از سویی دیگر تهیه وسایلی لازم برای تحریریه ای که دستکم 90 نفر در آن مشغول به کار هستند نیازمند تهیه همین تعداد کامپیوتر و صندلی و به تعداد کافی میز و ... است. اگر به صورت میانگین هزینه خرید هر سیستم کامپیوتر را 2 میلیون تومان به حساب آوریم در مجموع مبلغی برابر با 180 میلیون تومان تنها صرف خرید این بخش از کار شده است.

به این موارد باید به تعداد کافی میز، صندلی، دستگاه چاپگر، فکس و تلفن و سرورهای اینترنت مناسب برای روزنامه و... را اضافه کرد، که تهیه این میزان از تجهیزات نیز به تنهایی هزینه ای در حدود 100 میلیون تومان رقم خواهد خورد. هزینه های جاری مانند اینترنت، پول برق و گاز و تلفن و کاغذ، هزینه چاپخانه و توزیع و ... نیز بخش دیگری از مبالغ صرف شده برای لنگ نماندن کار در روزنامه است که خود رقمی معادل 100 تا 150 میلیون تومان در ماه خواهد شد.

این محاسبات نشان می دهد که مردم امروز نه تنها برای شروع به کار مجبور برای سرمایه گذاری یک میلیارد تومانی شده که برای ماه اول انتشار هم باید پیش بینی هزینه ای برابر با 350 میلیون تومان را می کرده است.

چرخه اقتصادی یک روزنامه تنها محدود به تحریریه نمی شود، سیستم توزیع و چاپخانه نیز در وقت انتشار یک روزنامه برنامه ریزی های لازم را انجام می دهند. انبوهی از افراد که از فروشنده روزنامه در سر چهار راه ها تا صاحب امتیاز، یک زنجیره عظیم اقتصادی را شکل می دهند.

به وقت توقیف، تمام اين افراد که مستقيم و غير مستقيم، از قِبَل انتشار مردم امروز راهی برای کسب درآمد پيدا کرده بودند، بازندگان اقتصادی توقف روزنامه هستند. 

ثبت نظر

گزارش

حکم حبس برای رئیس ستاد مبارزه با فساد اقتصادی دولت احمدی نژاد

۲ بهمن ۱۳۹۳
رضا حقیقت‌نژاد
خواندن در ۴ دقیقه
حکم حبس برای رئیس ستاد مبارزه با فساد اقتصادی دولت احمدی نژاد