ماشاالله شمس الواعظین: رییس قوه قصاییه را به مناظره دعوت می کنم

استان وایر، پروانه معصومی: ماشاالله شمس الواعظین روزنامه نگار با انتشار سرگشاده ای خطاب به صادق لاریجانی علاوه بر اعتراض به توقیف روزنامه آسمان، رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی را به مناظره دعوت کرد.

شمس الواعظین در این نامه خطاب به صادق لاریجانی نوشته است: "حتما از توقیف روزنامه آسمان پس ازچند شماره مطلعید والبته شاید دادستان تهران به دستور شما عمل کرده و آسمان را توقیف کرده است. من از جمله روزنامه نگارانی هستم که طعم تلخ توقیف را بارها چشیده ام و میتوانم وضعیت همکاران خودرا در آسمان درک کنم که پس از شنیدن فرمان توقیف چه به روزشان آمده است."

این روزنامه نگار با اشاره به اینکه "حتما قوه قضاییه برای این اقدام خود دلیل وبرهان دارد"، خطاب به صادق لاریجانی نوشته است: "قطعا حضرتعالی از این دلیل و برهان مطلعید واز آن دفاع می کنید. از این رو شمارا به بیان این برهان و دلیل در میان افکار عمومی دعوت می کنم و درست به همین منظور من داوطلب انجام یک مناظره با جنابعالی هستم تا فرصت روشنگری هم برای شما وهم برای من فراهم آید."

ماشاالله شمس الوعظین همچنین ضمن طرح پرسش هایی از رئیس قوه ق ضائیه جمهوری اسلامی، از صادق لاریجانی خواسته است تا  "اگر به هر دلیلی آماده پذیرش پیشنهاد مناظره نیست" دستکم به  این پرسش ها که سالهاست ذهن هزاران روزنامه نگار را به خود مشغول کرده پاسخ" دهد.

متن کامل نامه دوم اسفند ماه ماشاالله شمس الواعظین خطاب به صادق لاریجانی:

رییس قوه قصاییه را به مناظره دعوت می کنم

حضرت آیت الله لاریجانی!

حتما از توقیف روزنامه آسمان پس ازچند شماره مطلعید والبته شاید دادستان تهران به دستور شما عمل کرده و آسمان را توقیف کرده است. من از جمله روزنامه نگارانی هستم که طعم تلخ توقیف را بارها چشیده ام و می توانم وضعیت همکاران خود را در آسمان درک کنم که پس از شنیدن فرمان توقیف چه به روزشان آمده است.

حتما قوه قضاییه برای این اقدام خود دلیل و برهان دارد و قطعا حضرتعالی از این دلیل وبرهان مطلعید واز آن دفاع میکنید.از این رو شمارا به بیان این برهان و دلیل در میان افکار عمومی دعوت میکنم ودرست به همین منظور من داوطلب انجام یک مناظره با جنابعالی هستم تا فرصت روشنگری هم برای شما وهم برای من فراهم آید.

اگر به هر دلیلی آماده پذیرش این پیشنهاد نیستید به شماری از پرسشهای من که سالهاست ذهن مرا وهزاران روزنامه نگار دیگر را به خود مشغول کرده پاسخ فرمایید.

1. حضرت لاریجانی! آیا قوه قضاییه پدیده ای بنام خطا و وقوع آن را قبول دارد یا خیر؟ قطعا پاسخ شما منفی نیست. چون حضرت آدم ابوالبشر اولین خطاکار و بلکه بنا به نص صریح قران کریم اولین معصیت کار است.(فعصی آدم ربه فعفی ) اگر وقوع خطارا می پذیرید آیا به پدیده عفو و بخشش باور دارید؟.قطعا پاسخ شما منفی نیست، زیرا عفو از سمات واز نشانه های خداست. اگر به ویژگی پروردگار ایمان دارید واقعا چرا بدان تاسی نمی کنید واز آن به عنوان روش برخورد با خطاکاران استفاده نمی کنید؟

2. حضرت لاریجانی! آیا جنابعالی در قوه قضاییه تا کنون خطایی مرتکب نشده اید؟ قطعا پاسخ شما منفی نیست، زیراهم خود را معصوم نمی دانید وهم سلف شما یعنی آیت الله شاهرودی در آغاز تصدی پست ریاست قوه قضاییه طی مصاحبه مشهوری گفت که من ویرانه تحویل گرفتم واین نشان می دهد سلف او قوه قضاییه را به آنجا کشانده است، اما هیچگاه مورد بازخواست قرار نگرفت. حال پرسش ساده اینست که از شخصیت بالا دستی خود برای برخورد با شما به دلیل خطایتان چه انتظاری داشته و دارید؟ قطعا پاسخ شما این است که مورد عفو قرار گیرید. اگر چنین است چرا به انتظار پایین دستی های خود پاسخی در خور انتظار خودتان از بالا دستی تان نمی دهید؟

3. حضرت لاریجانی! روزنامه بر خلاف دیگر نهادها روزانه کارنامه خود را منتشر می کند. 100000 کلمه یا بیشتر و یا کمتر چیزی نیست که بتوان آن را کاملا از اشتباه و اشکال و... مصون کرد. به همین دلیل در قانون مطبوعات قید شده که در صورت تعرض یک روزنامه به اشخاص حقیقی یا حقوقی شاکی حق دارد دو برابر مطلب چاپ شده به روزنامه ارسال کند و روزنامه موظف به انتشار آن است.

جناب لاریجانی! صمیمانه به شما می گویم که اگر نهادهای دیگر از جمله نهاد تحت امر شما کارنامه خود را به صورت روزانه منتشر کنند آنوقت معلوم می شود که چه خطاهایی صورت گرفته و می گیرد. خدای خودرا شکر کنید که در مورد کارنامه تان چندان پاسخگو نیستید.

4. حضرت لاریجانی! حدود سه دهه است که روابط میان قوه قضاییه و مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی تیره است. اهالی مطبوعات کشور هم فرزندان همین آب و خاکند و از آنسوی آبها نیامده اند و اتفاقا روزنامه نگاران توقیف شده و آسیب دیده کارنامه درخشانی در کشور و در کار رسانه ای داشته اند که اگر از کارنامه خود جنابعالی بیشتر نباشد قطعا کمتر نیست. چرا به فکر حل این مشکل نیستید؟ چرا روابط رونامه نگاران کشور با قوه قضاییه رابطه شبیه جن و بسم الله است؟ چرا قوه قضاییه فقط چهره خشن خود را به روزنامه نگاران کشور نشان می دهد؟

5. حضرت لاریجانی! من در مدت طولانی اقامت در زندان که به خاطر همین چهره قوه قضاییه صورت گرفت بارها و بارها و روزها و سالها به این فکر فرو رفته بودم که چرا در کشور ما بی ثباتی نهادینه شده وهر از چندی به لبه خطر نزدیک می شود؟ نمی دانم پاسخ شما به این دغدعه چیست اما از نگاه من اگر به این موضوع بنگرید به این نتیجه خواهید رسید که در کشور ما فقط نهادهای دولت ساز در ثبات هستند و در مقابل نهادهای مردم نهاد بسیار ضعیف، نحیف، و در معرض خطر هستند. گویی نهادهای دولت و حکومت ثبات خود را در بی ثباتی نهادهای مردم نهاد جست وجو می کنند. در نتیجه نهادهای حکومت نیز از دیدگاه مردم ثبات ندارند.

در واقع ثبات نهادهای حکومت به ثبات نهادهای مردمی وابسته است. زیرا شما بر کرات دیگر که حکومت نمی کنید. شما با مردمی سروکار دارید که در مورد رفتار شما قضاوت و داوری می کنند. شما کمی به ثبات نهادهای مردم بیندیشید تا ببینید نهادهای حکومتی چه موقعیتی در میان مردم پیدا می کنند. اگر مردم بی ثبات باشند اطمینان داشته باشید حکومت را با ثبات نخواهند کرد. حس اقتدار حکومت باید در مردم بازتاب داشته باشد نه در کبکبه و دبدبه من و شما. روزنامه ها، انجمن های آنها و همه نهادهای مردمی از جمله نهادهایی هستند که با ثبات خود به حکومت و نهادهای آن ثبات می بخشند. اگر به ثبات نهاد قضاییه کشور می اندیشید به فکر چاره برای پایان دادن به سنت ناپسندیده توقیف مطبوعات و یافتن کیفرهای جایگزین باشید.

شما که در مورد پاره ای از احکام و کیفرهای آن به فکر مجازات جایگزین افتادید در زمینه توقیف مطبوعات که نه حکم قرآنی دارد و نه چیز دیگر چاره ای غیر از توقیف بیندیشید. این بیش از هر چیز به سود حکومت و وجهه آن در میان ملل گوناگون است. شما آیا به خود اجازه می دهید یک بیمارستان را به خاطر اینکه جراح آن خطایی مرتکب شده ببندید و یا یکی از شعب دستگاه قضایی را به دلیل صدور آرا و احکام نادرست تعطیل کنید؟

6. حضرت لاریجانی! اینها و پرسش هایی از این دست موضوع مناظره من و شماست. امید است آن را اجابت فرمایید، زیرا شاید من نابینا باشم که شما باید قدرت دید به من عطا کنید و شاید من به تزکیه و تذکار شما نیازمند باشم. مرا از خود نرانید و مشمول عبس و تولی*ان جاءه الاعمی* و ما یدریک لعله یزکی* او یذکر فتنفعه الذکری* نشوید. اما اگر من تزکیه و متذکر نشدم، آنگاه من مشمول اما من استغنی*فانت له تصدی* خواهم بود.

بااحترام
ماشاالله شمس الواعظین
دوم اسفند 92