بلال فروشی که نفر دوم شورای شهر شد

دو دیگ، یک فرغون و یک حساب بانکی دو میلیونی به همراه یک زمین قول‌نامه ای ۱۰ در ۱۰ متر، همه دارایی های جوان۲۷ ساله بلال فروشی است که توانست نفر دوم شورای شهر مهاباد شود.

به گزارش بویرنیوز، محمد ابراهیمی ملقب به ممد چکول(ممد کوچولو) که دارای بساط بلال فروشی در میدان شهرمهاباد است در روز ۲۴ خرداد ماه امسال توانست تنها با ۹ رای فاصله از نفر اول و با کسب بیش‌ترین آرا به عنوان منتخب دوم به شورای چهارم این شهر راه یابد.

وی دارای مدرک لیسانس شیمی است و در قسمتی از شهر (میدان استقلال) زندگی می ‌کند که منطقه فقیرنشین مهاباد محسوب می‌ شود. ابراهیمی در پوستر تبلیغاتی، خود را این‌گونه معرفی کرده است: اینجانب محمد چکول کاندیدای چهارمین دوره شورای اسلامی شهر مهاباد با دستانی خالی اما سرشار از امید به خدا اعلام می دارم حقیر بعد از چندین سال دستفروشی برای اثبات حسن نیت، لیست اموال دارای منقول و غیرمنقول ام را به مردم شریف اعلام می دارم.

محمد ابراهیمی در ادامه با تاکید بر این که اگر به شورای دور چهارم راه یابم بعد از4سال اتمام شورا حاضرم لیست اموال خود را اعلام کنم، دارایی خود را به شرح ذیل عنوان کرده است:دو دیگ دارم و یک فرغون و یک حساب بانکی دو میلیونی به همراه یک زمین قول نامه ای ۱۰ در ۱۰ متر.

این دستفروش تحصیل کرده برنامه خاص تبلیغاتی برای ورود به شورا نداشته اما به دلیل محبوبیتش در سطح شهر به ویژه مناطق عشایر نشین توانست در انتخابات این دوره شورای شهر مهاباد که ۲۰۵ نفر نامزد رقابت می کردند و ۸۰ درصد مردم هم شرکت کردند با رای بالا به عنوان منتخب دوم به شورای شهر مهاباد راه یابد.

گفته است: ۲۷ ساله و متولد ۲۴ بهمن ماه سال ۶۵ هستم. در یک خانواده فقیر ۷ نفره و در شهر مهاباد زندگی می کنم. فرزند اول خانواده ام. یک خواهر و دو بردار دارم. اما متاسفانه یک خواهر و بردارم دچار مشکل ذهنی (استثنایی) و مشکل تنفسی هستند، اما فقر هیچ گاه باعث نشده است از اراده و توانم برای رسیدن به اهدافم بازبمانم.

از 7 سال گذشته تاکنون مشغول بلال فروشی هستم و از این راه ضمن تامین هزینه های تحصیل ام، تاحدودی به امرار معاش خانواده ام هم کمک می کنم چون پدرم که دارای شغل آزاد و فصلی بود سه سالی است خانه نشین شده است. به دلیل نبود شغل مناسب و درآمد کافی تاکنون موفق به ازدواج نشده ام.

فارغ التحصیل رشته شیمی از دانشگاه پیام نور مهاباد هستم و از ابتدای ورودم به دانشگاه به دلیل این که توان تامین هزینه های تحصیل را نداشتم مجبور به بلال فروشی شدم و بعد از فارغ التحصیلی نیز هر چه دنبال کار گشتم به در بسته خوردم.

بیکاری و اشتغال دغدغه و مشکل تنها من نیست بلکه تمام جوانان با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند. این در حالی است که متاسفانه مسوولان کشور به جوانان به ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی اصلا توجه نمی کنند. من می توانم بیش از ۱۵ جوان را در همین شهر مهاباد به شما معرفی کنم که با مدرک دانشگاهی لیسانس حتی فوق لیسانس از دانشگاه های معتبر و سراسری کشور مشغول کارگری، دستفروشی و… هستند.

متاسفانه هر بار به ادارات مراجعه می کنیم با جواب منفی آن ها مواجه می شویم. خود من دو سال پشت سر هم برای کار به مراکز و ادارات مختلف مراجعه کردم اما به دلیل بی توجهی مسوولان دوباره مجبور به بلال فروشی برای امرار معاش شدم. تاکنون چند بار به بزرگان و مسوولان شهر مهاباد رجوع کردم ولی بی فایده است کسی به فکر اشتغال و بیکاری جوانان نیست.

وقتی رنج و زحمت خودم و جوانان تحصیل کرده را دیدم که برای امرا معاش مجبور به کارگری یا دستفروشی هستند با تشویق و ترغیب تعدادی از دوستانم تصمیم گرفتم برای اصلاح بخشی از امور و مشکلات جوانان به ویژه اشتغال شانس خود را برای حضور در صندلی شورای شهر امتحان کنم. وقتی برای ثبت نام مراجعه کردم فکر نمی کردم حتی به عنوان نفر آخر هم انتخاب شوم اما تنها با اتکا و امید به خدا توانستم تنها با ۹ رای فاصله از نفر اول با کسب هفت هزار و ۲۶۶ رای به عنوان نفر دوم شورای شهر انتخاب شوم.

 برنامه خاصی هم برای ورود به انتخابات نداشتم. در مدت تبلیغات نیز تمام دوستانم و کسانی که من را می شناختند خودشان رایگان برایم ستاد زدند و تبلیغ کردند که از تمام کسانی که برایم زحمت کشیدند قدردانی می کنم.

من خودم آمده بودم که نفر آخر باشم و تنها هزینه تبلیغاتی ام در مجموع یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان شد. بیش‌تر زحمات تبلیغاتی ام به صورت خودجوش بر عهده دوستان و آشنایان و مردمی که من را می شناختند بود و حتی بعد از انتخاب شدم ۵۰۰ هزار تومان از هزینه تبلیغاتی ام توسط دوستان ام به من بازگردانده شد و سرجمع هزینه تبلیغاتی ام به ۷۰۰ هزار تومان رسید. انتخابم را مدیون دوستانم و کسانی هستم که من را می شناختند و به من اعتماد کردند.

بعد از اعلام نتایج خیلی از مردم و کسانی که من را می شاختند با ارسال پیام های تبریک ابراز خوشحالی می کردند و از این که یکی از جنس خودشان به شورای شهر راه یافته است خوشحال هستند. من هم امیدوارم پاسخ گوی اعتماد آن ها باشم و بتوانم گره ای از مشکلات مردم را باز کنم.

شعارخاصی نداشتم و فقط جمله «تنها رنج کشیده ها هستند که درد هم را می فهند» را سرلوحه کارم قرار دادم. اما حالا کارهای زیادی برای رشد، آبادانی شهر و حل مشکلات مردمم در نظر دارم. به عنوان اولین کار، با توجه به این که مهاباد کارخانه بازیافت زباله ندارد می خواهم با ایجاد این کارخانه هم بخشی از مشکل اشتغال را حل کنم هم در زمینه آبادانی شهرم تلاش کنم. هم‌چنین می خواهم با انتشار اعلامیه ای از مردم مهاباد بخواهم تمامی ایده ها و برنامه های خود را در زمینه های عمران، فضای سبز، طرح های عمرانی مورد نیاز به من اعلام کنند تا با تشکیل کارگروه های متعدد با مشارکت مردمی این ایده ها را به عمل تبدیل کنم.

 من اهل شعار دادن نیستم و باید بگویم چون از مسوولان زیاد شعار شنیدم وارد رقابت شورای اسلامی شهر شدم.