وقتی عکاس شدم

مهاجرت برای گروهی ضايعه‌ای‌ست که هرگز التيام پیدا نمی‌کند، حتی وقتی به جایی که از آن آمده‌اند برمی‌گردند. اما برای گروهی ديگر فرصتی‌ست برای غلبه بر ترس‌های‌شان و نزديک شدن به شيوه‌ای از زندگی که تا پيش از مهاجرت امکان عمل کردن به آن را نداشتند. گرچه نمی‌توان گروه اول را سرزنش کرد، اما می‌توان گروه دوم را ستايش کرد.

شکستن پوسته سخت ناتوانی از تغيير- در عين تمايل به ايجاد تغيير- نتيجه اراده و همت شخصی آدم‌هاست. می‌توانيد شغل‌تان را عوض کنيد و کاری را انجام بدهيد که هميشه فکر می‌کرديد کاش شغل‌تان همان بود. کار آسانی نيست ولی درست همانجاست که اختيار زندگی‌تان را به دست می‌گيريد.

از ميان کسانی که چنين کاری کرده‌اند و کم هم نيستند با مانا صلصالی گفتگو کرده‌ام. از عنوان اين نوشته متوجه شده‌ايد که درباره يک عکاس حرف می‌زنم ولی هنوز نمی‌دانيد آن که عکاس شده پيش از اين چه شغلی داشته. دعوت‌تان می‌کنم گفتگویم با مانا صلصالی را ببينيد:

.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }