مسیر ورزشگاه ها همچنان برای بانوان مسدود است...

دشمنان فرضی در توکیو! 

ساناز کلانتری / شهروند خبرنگار/تهران 

 «این مسیر مسدود است! دور بزنید... »این مودبانه‌ترین جمله ای است که ساکنان دهکده المپیک حد فاصل ساعت هفت عصر یکشنبه تا ساعت ۱۰ شب از زبان ماموران نیروی انتظامی که جلوی خروجی‌های اتوبان تهران-کرج ایستاده اند می شنوند. هرچند به نظر می رسید که بعد از دو بازی ایران و امریکا و عملی شدن خواسته دلواپسان نظام برای عدم ورود بانوان به ورزشگاه، جو امنیتی اطراف ورزشگاه از بین برود، اما باز هم پیش از مسابقه دوم تیمهای ایران و لهستان همه چیز رنگ و بوی امنیتی به خود گرفت. شاید چند جنبش خودجوش از سوی فعالان حقوق بشر و البته یکی دو پست از سوی فعالان حقوق زنان در ایران کفایت می کرد که باز هم اتوبان تهران به سوی کرج و حتی بزرگراه رسالت به سمت غرب با مامورین انتظامی آرایش شود. 

اما قرار نبود در شبی که لهستان در تهران، ایران  را مقتدرانه شکست داد، نماینده فدراسیون جهانی تردیدی در مورد میزبانی ایران داشته باشد. بیانیه هفته گذشته فدراسیون جهانی هرچند رنگ و بوی توافقی پشت پرده بین فدراسیون والیبال ایران و فدراسیون جهانی را می داد اما هیچ ضمانتی برای طرف ایرانی نداشت. 

هفته گذشته بود که سخنگوی  فدراسیون جهانی گفت: "ما نمی توانیم کشوری را وادار به پذیرفتن قوانین بین المللی بکنیم. اما می توانیم در مورد آینده حضور تیمها در لیگ جهانی والیبال تصمیم گیری کنیم..." والبته بعید به نظر می رسد که فدراسیون جهانی در جریان برخوردهای امنیتی جمهوری اسلامی برای مقابله با حضور بانوان در ورزشگاهها باشد. در حالی که پیش از بازی اول با ایران، فعالان حقوق زنان و باقی مانده جمعیت «روسری سفیدها» در تماسهای تلفنی، از حضور در خیابان هم منع شده بودند، به نظر می رسید که لااقل تدابیر امنیتی شهری برای دو بازی با لهستان کمرنگ تر شود. اما سناریوی قبلی دوباره تکرار شد. 

اما جنبشی که زنان ایرانی برای ورود به ورزشگاه آغاز کرده بودند چندان هم از سوی مردان ایرانی بی اهمیت شمرده نشده بود. می توان به گفت و گوی تند و بی پروای سعید معروف کاپیتان تیم ملی والیبال بعد از پیروزی دوم والیبالیست ها مقابل تیم امریکایی اشاره کرد. سعید معروف بعد از پیروزی تیم ملی والیبال برابر  آمریکا، وقتی نایب رئیس مجلس شورای اسلامی ابوترابی فرد و  نهاونديان رئیس دفتر ریاست جمهوری برای تبریک به بازیکنان وارد رختکن شدند، به نمایندگی از هم تیمی هایش با دولتی ها به تندی صحبت کرد.

بخش هایی از انتقادات او را شبکه جام جم به نمایش گذاشت و البته خیلی سریع هم این تصاویر در صفحات مجازی کاربران ایرانی و سایتهای داخلی و خارجی منتشر شد. اما در فیلم نمایش داده شده، وقتی معروف از تنها ماندن فدراسیون والیبال و تلاشهای رییس فدراسیون حرف می زد و دقیقا دست روی نقطه حساس بازی با امریکا (عدم ورود بانوان به ورزشگاه و نادیده گرفته شدن حکم دولت ایران برای حضور خانمها) گذاشت، گفته های او حذف می شود.

بازیکنان تیم ملی پیش از این هم از حراست وزارت ورزش دستور گرفته بودند که مجاز به واکنش در قبال مسئله بانوان نیستند اما معروف که داشت مقابل رییس دفتر روحانی، نایب رییس مجلس و البته وزیر اصولگرای ورزش حرف می زد، با خیالی آسوده در کنار تمام انتقاداتش به دولت و مجلس، در مورد چرایی عدم حضور بانوان گفت که همین بخش (در دقیقه 1:33 فیلمی که از شبکه جام جم پخش شده) سانسور شد. بعد از این بود که باز هم وزارت ورزش به بازیکنان تاکید کرد در قبال مسئله ورود بانوان به ورزشگاه هیچ واکنشی نداشته باشند. 

بازی با لهستان، باز هم برای فدراسیون والیبال آخرین فرصت بود که از شانس میزبانی دوره آینده خود دفاع کند. در حالی که وبلاگنویسها و یا فعالان حقوق زنان مانند «بنفشه جمالی» هم از نوشتن نامه هایی تازه به فدراسیون جهانی والیبال در مورد عدم حضور زنان در ورزشگاه ها نفی شده بودند، این بار هم فدراسیون والیبال با اختصاص بلیتهایی به زنان لهستانی، دو خانواده ایرانی – امریکایی و همین طور نشاندن چند بانوی محجبه (که البته از کارمندان فدراسیون هم نبودند و به صورت مستقیم از وزارت کشور آی دی ورود به سالن را گرفته بودند) سعی در جلب اعتماد نماینده فدراسیون جهانی والیبال را داشت. صدا و سیمای ایران بر خلاف بازیهای ایران مقابل امریکا، این بار با نشان دادن مکرر این جمعیت برگزیده، وظیفه نهایی‌اش را انجام می داد. تصویر خانم‌هایی که قرار بود یک دوره دیگر مجوز میزبانی ایران در لیگ جهانی را برای فدراسیون والیبال بگیرند. 

اما آن چه در این بین عجیب و قابل تامل به نظر می رسد، سکوت معنی دار فدراسیون جهانی والیبال است. احتمالا این بار فدراسیون جهانی در اجلاس سالیانهاش که شهریور ماه سال جاری در توکیو و در حاشیه رقابتهای جهانی برگزار خواهد شد، به شکلی ویژه به وضعیت حقوق زنان در ورزشگاههای ایران رسیدگی خواهد کرد. همان طور که پیش از این هم سخنگوی فدراسیون جهانی والیبال مدعی شده بود که وضعیت میزبانی های آینده ایران در رقابتهای والیبال جهانی را در اجلاس سالیانه 2015 بررسی خواهند کرد، به نظر می رسد که FIVB  در انتظار کامل شدن تمامی اطلاعات لازم است. اطلاعاتی که به آنها نشان می دهد آیا ایران به تعهدات سال قبل خود پایبند بوده یا نه. 

اما نکته اساسی، رسوخ تفکرات سیاسی نظام به داخل فدراسیونی است که امروز توسط یکی از نزدیک ترین عناصر مدیریتی ورزشی به سپاه اداره می شود. داورزنی سال گذشته پس از اجلاس تیرماه فدراسیون جهانی والیبال و تغییر رای این فدراسیون برای میزبانی نوجوانان جهان در ایران، مشکلات فیمابین فدراسیون جهانی و والیبال ایران را به «دشمنان» بیرونی ربط داد. او به سایت فدراسیون والیبال ایران گفته بود: «واليبال ايران آنقدر بزرگ شده که دنيا را بسيج کرده آن را بزنند. واليبال ايران برند اجتماعي بزرگي شده و به ويتريني براي نظام تبديل شده است و اين خوشايند خيلي ها نيست، کسانيکه چندين سال است بر عليه نظام کار مي کنند وقتي مي بينند يک رشته حرف دارد و توانمندي جوانان اين مرز و بوم را نشان مي دهد، دست به هر کاري مي زنند تا جلوي آن را بگيرند.» به نظر می رسد باز هم باید منتظر چنین واکنش هایی در قبال اجلاس شهریورماه در توکیو بود. وقتی که قرار است فدراسیون جهانی والیبال باز هم حساسیت خود را روی حضور آزادانه بانوان در ورزشگاه های ایران نشان دهد. این بار پای چه کسی پیش کشیده می شود؟ دلواپسان نظام یا دشمنان فرضی؟!