مجازات جاسوس بهائی 20 سال حبس مجازات جاسوس غیر بهائی 10 سال حبس

در بیست و پنجمین گردهمائی بهائیان جهان که همه ساله درماه سپتامبر در شیکاگو برگزار می شود، مهمان بودم. در فضای خاصی دو سه روز حضور داشتم .اغلب حاضران قربانی داده بودند. نه به علت فعالیت سیاسی، که به علت پایبندی به باورهای دینی خاص خود. جمعی از ایران آمده بودند و عزم بازگشت داشتند. چشم شان به یک وکیل دادگستری یا یک دانشجوی حقوق که می افتاد می گفتند: "مگر اشد مجازات جاسوسی در کتاب های قانون ایران 10 سال نیست، چرا وقتی به یک بهائی نسبت جاسوسی می دهند، می شود 20 سال؟"

هم اکنون بهائیانی در ایران زندانی هستند که اگر به فرض جاسوس هم بودند، باید مطابق قانون، محکومیت 10 سال زندان را تحمل می کردند، و دو سه سال دیگر آزاد می شدند. حال آن که با دو برابر کردن مجازات این جرم برای آنها، همه زندگی مفید را باید در زندان بگذرانند.

شنیده شد هم اکنون این برخورد غیرقانونی با بهائیان محکوم به جاسوسی، مورد انتقاد جمعی از زبده حقوق دانان درون کشور است. اما سنگینی سکوت پیرامون موضوع چنان است که فرصتی نیست تا از آن بگویند و بنویسند. پیغام رسید لازم است برای ورود به موضوع ، حقوقدانان ایرانی مقیم خارج از کشور اقدام کنند و بحث را بگشایند. من این پیام را گرفتم و متعهد شدم بحث را باز کنم تا دیگر همکاران با دانش حقوقی خود، به این پرسش پاسخ بدهند و با نگاهی کاملا حقوقی آن را بشکافند ، شاید در وضعیت جمعی از هموطنان زندانی ما که به هر دلیل با محکومیت جاسوسی در زندان به سر می برند، تغییری حاصل شده و راهی برای رفع این بی عدالتی پیش رو گذاشته شود.

مقصود از این فراخوان در یک کلمه تاکید بر "قانونمندی" است. با آن که برخورد با بهائیان یکسره انگیزه های سیاسی و دینی و تاریخی دارد و عناصر مادی و معنوی جرم را نمی توان در اتهامات انتسابی به آنها پیدا کرد، ولی این یادداشت فارغ از آن است و اگر وکلا و حقوقدانان مقیم خارج، بخواهند به تجدید نظر در احکام 20 سال حبس بهائیان زندانی، یاری برسانند، بهترین شیوه، حفظ چارچوب حقوقی بحث در قالب قوانین داخلی کشور است، تا درگیر شدن با همه عوامل بهائی ستیزی که عموما از آن با خبریم و شاید در موقعیت کنونی که هدف کمکرسانی است، ورود به آنها ضرورت نداشته باشد.

ماده قانونی مورد استناد:

ماده 505 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی "هرکس با هدف بر هم زدن امنیت کشور به هر وسیله اطلاعات طبقه بندی شده را با پوشش مسئولین نظام یا ماموران دولت یا به نحو دیگر جمع آوری کند چنانچه بخواهد آن را در اختیار دیگران قرار دهد و موفق به ایجاد آن شود به حبس از 2 تا 10 سال و در غیر این صورت به حبس از 1 تا 5 سال محکوم می شود."

بنابراین محکومیت بهائیان نامدار و شاخصی که مدت هفت سال است در زندان به سر می برند و جرم شان جاسوسی است، دو برابر حداکثر مجازات جاسوسی در قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) است. لذا پرسشی حیاتی و حقوقی قابل طرح است که به علت فضای بسته بحث در ایران و ممنوعیت دفاع عادلانه از بهائیان از طریق مطبوعات حقوقی و غیرحقوقی، ناگفته مانده و لازم است روزنه هائی برای ورود به آن پیدا کنیم. شاید گشایش این پرسش با ماهیت کاملا حقوقی، حرکت سنجیده ای باشد که دفاع از بهائیان را قابل استماع کند. هر نهاد حکومتی با هر نوع ماهیت سیاسی و دینی، نمی تواند در برابر پرسش های منطقی تا ابد غیرپاسخگو باقی بماند.

ممکن و بلکه حتمی است که بیشتر خوانندگان این یادداشت، پرونده های جاسوسی بهائیان را سیاسی و ساختگی دانسته و در نتیجه طرح پرسشی را که فرض بر صحت وقوع جاسوسی توسط مرتکبین می گذارد، بی ربط  بدانند. هم آنها اگر در این موضوع خاص، واقع گرایانه چاره جوئی کنند و به تفاوت 10 سال حبس و 20 سال حبس برای یک انسان که عمر محدودی دارد بیاندیشند، ممکن است در حوزه ممکنات و شرایط حاکم، با ما همگام بشوند و به این قناعت وجدانی برسند که گاهی با هدف نجات زندانی می توان از آرمان ها اندکی فاصله گرفت و فقط به کاستن از آلام زندانی محروم اندیشه کرد که حتا قدرت وکیل مدافع او زیر سلطه بیشمار خط قرمز ها محدود می شود.

باری به عهده داشتم تا پیام را برسانم، امانتی بود که باید در دسترس همکاران مقیم خارج قرار می گرفت. لذا فراخوان می دهم به حقوقدانان و وکلای مقیم خارج تا به این پرسش بهائیان در محدوده قوانین ایران، هریک بنا بر سلیقه حقوقی خود پاسخ بدهند. همه ما در برابر این دسته از هموطنان که کیش و آئین شان تبدیل شده است به تابوئی پر خطر، مسئولیت داریم و دستکم می توانیم خارج از جغرافیای ایران که یک تاریخ قتل و کشتار بهائیان در آن به ثبت رسیده، برخی مسائل مرتبط با حقوق آنها در جای متهم و محکوم را بیشتر به بحث بگذاریم.

درست است که ما پرونده ها را مطالعه نکرده ایم. ولی همین بس که می دانیم زندانیان بهائی محکوم به جاسوسی مرتکب جنایت نشده اند و در حدود همان فقره از مجرمیت که برای آنها رقم زده اند باید مجازات بشوند. مجازات جاسوسی به موجب ماده 505 پیش گفته 10 سال است، چرا باید 20 سال در حبس بمانند؟

چهره سلیم و مهربان خانم فریبا کمال آبادی و هم بندان او که اغلب سالخورده و نزدیک به سالخوردگی هستند، الهام بخش این فراخوان است. عدالت و شفافیت و قانونمندی الهام بخش این فراخوان است. داعیه و جاذبه دیگری در کار نیست. از انتشار نظریه های حقوقی خود در این باره و در این فراخوان دریغ نفرمائید.

**دیدگاه نویسنده الزاما بیانگر نظر ایران وایر نیست. ایران وایر در بخش وبلاگ ها، از انتشار همه دیدگاه ها استقبال می کند.