close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
بلاگ

ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹/ اعتراض جریان ضدمذهبی به "مدارای دولت" با وابستگان ج.ا

۱۸ آبان ۱۳۹۴
عزت تائب
خواندن در ۹ دقیقه
ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹/ اعتراض جریان ضدمذهبی به "مدارای دولت" با وابستگان ج.ا
ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹/ اعتراض جریان ضدمذهبی به "مدارای دولت" با وابستگان ج.ا

دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۲۹/ ۱۱ آوریل ۲۰۵۰

امروز عصر قرار است "کمیسیون موقت نظارت بر انتخابات" در محل وزارت کشور تشکیل جلسه  بدهد.

چنین کمیسیونی، قبلاً در ایران وجود نداشته و فرمان تشکیل آن، با استفاده از اختیارات ویژه دوره گذار از سوی رئیس جمهور صادر شده است.  غیر از وزیر کشور و دادستان کل، نمایندگان ائتلاف های اصلی حاضر در انتخابات هم در آن عضویت دارند. تا قبل از تأسیس مجلس جدید و تغییر قوانین، نقش این کمیسیون موقت، تهیه گزارش از روند اجرای انتخابات است و طبیعتا حق اقدامات اجرایی - مثلاً تأیید انتخابات یا ابطال نتایج آن-  را ندارد. اما با توجه به اهمیت "بی‌مساله بودنِ" انتخابات در دوره گذار، گزارش این هیأت اهمیت تعیین کننده ای دارد و دولت مصمم است برای جلب نظر آن، هر کار در توانش باشد را انجام بدهد. قرار شده که وزارت کشور، پس از انتشار گزارش این کمیسیون نتایج انتخابات را تأیید کند و موارد تخلف احزاب و کاندیداها یا شکایت از وزارتخانه هم، به دادگستری ارجاع شود.

با شروع اولین جلسه کمیسیون، دادستان کل و وزیر کشور چند جمله ای حرف می زنند و نوبت را به نماینده های پنج ائتلاف اصلی می دهند. خوشبختانه تاکنون هیچ کدام از ستادها در مورد سلامت انتخابات شبهه بزرگی را پیش نکشیده اند و حداکثر، ستادهای همدیگر را به موضوعاتی در حد تبلیغ در زمان ممنوعیت تبلیغات یا تخریب شخصیت کاندیداها متهم کرده اند.

با وجود این، در همان اوایل جلسه، احمد مصباح نماینده ائتلاف "جمهوری اسلامی" همه را غافلگیر می کند و اصل برگزاری انتخابات را غیر قانونی می داند.  استنادش به بحثی تکراری است که قبلا هم کرده اند: اینکه سعید امینی در سال ۱۴۲۸ طبق "قانون اساسی جمهوری اسلامی" روی کار آمده و بنابراین حق نداشته رفراندومی را برگزار کند که مغایر همین قانون اساسی باشد. مجددا این استدلال را پیش می کشد که طبق اصل ۱۷۷ قانون اساسی، جمهوری بودن، اسلامی بودن و شیعه بودن حکومت و همچنین نقش ولایت فقیه تا ابد غیر قابل تغییر محسوب می شده و هیچ دولتی حق نداشته در مورد آنها رفراندوم برگزار کند. نماینده ائتلاف جمهوری اسلامی نتیجه می گیرد: "بر همین مبنا، رفراندوم مجلس موسسان هم غیر قانونی است. دولت حق ندارد برای تغییر قانون اساسی و باطل کردن اصول غیر قابل تغییر آن از قبیل اسلامی بودن حکومت انتخابات برگزار کند."

وزیر کشور بدون وارد شدن به بحث محتوایی می پرسد پس چرا ائتلاف جمهوری اسلامی در این "انتخابات غیر قانونی" شرکت کرده است؟ نماینده ائتلاف جواب می دهد: "ابطال فراندوم غیر قانونی ۱۱ دی ۱۴۲۸ مطالبه حداکثری ما بود که چون به آن نرسیدیم، به مطالبه حداقلی خودمان تن دادیم که عبارت است از تلاش برای آنکه تا حد ممکن، جلوی زیر پا گذاشته شدن اصول اسلام در قانون اساسی جدید را بگیریم..."

به اینجا که می رسد، سام شهابی نماینده ائتلاف تغییر از کوره در می رود: "دولت حاکم آن قدر با این جنایتکارها مدارا کرده که به خودشان اجازه می دهند جلسه کمیسیون انتخابات را با این حرف ها به مسخره بگیرند..." تلاش وزیر کشور برای قطع کردن صحبتش بی فایده است. "هنوز باورشان نشده حکومت تغییر کرده و با این دولت سازشکاری که در این کشور داریم، می ترسیم آخرش هم حکومت واقعاً عوض نشود."

آقای مصباح به وزیر کشور می گوید: "همین جاهاست که معلوم می شود دولت بی طرف است یا نه. در جلسه رسمی به یکی از ائتلاف های شرکت کننده در انتخابات می گویند جنایتکار و آب از آب تکان نمی خورد." آقای شهابی صدایش را بلندتر می کند: "هفتاد سال در این مملکت جنایت کردید و آدم کشتید، به جای آنکه حساب پس بدهید طلبکار شده اید. به جای درس قانون دادن، تروریست‌هایتان را از خیابان ها جمع کنید که مملکت را با بمب گذاری و چاقوکشی به هم ریخته اند."

نماینده ائتلاف جمهوری اسلامی از جایش بلند می شود و رو به دادستان کل می گوید: "یا باید این آقا به خاطر توهین و اتهام برخورد شود یا من یک لحظه در این اتاق نمی مانم." بعد هم بدون آنکه منتظر جواب دادستان شود نوشته هایش را جمع می کند تا برود. پشت سرش نماینده ائتلاف تغییر هم به دادستان می گوید: "ما هم علاقه ای به شرکت در این جور جلسات نداریم. اگر خواستید من را به خاطر توهین به تروریست ها بازداشت کنید مامور بفرستید دفترمان." بازویش را می گیرم و نمی گذارم بلند شود. می گوید: "شما حق ندارید من را به زور در اینجا نگه دارید." می گویم: "خیلی خوب، بروید، فقط صبر کنید چند دقیقه از خروج آقای مصباح بگذرد که خارج جلسه با هم رو به رو نشوید." پوزخند می زند: "نترسید! با این آقا دست به یقه نمی شوم!"

با خروج او، وزیر کشور از نمانده سه ائتلاف باقی مانده می خواهد فردا ساعت ۶ بعد از ظهر برای برگزاری جلسه به وزارت کشور برگردند.  خانم مراغه ای نماینده ائتلاف ایران سکولار می گوید: "کدام جلسه؟ اینها که رفتند!" آقای معصومی مستاصل جواب می دهد: "شما فردا  برگردید، ما هم سعیمان را می کنیم ببینیم تا آن وقت چه می کنیم. اگر راضیشان کردیم برگردند که چه بهتر، اگر نه بدون آنها جلسه را ادامه می دهیم."

ختم جلسه، تنها ۳۵ دقیقه بعد از آغاز آن اعلام می شود. همه مان شوکه شده ایم! بعد از رفتن نماینده ها، نیم ساعتی با وزیر کشور صحبت می کنیم تا ببینیم چه باید کرد. قرار می شود آقای معصومی سه شنبه با رهبران ائتلاف های جمهوری اسلامی و تغییر صحبت کند تا بلکه کوتاه بیایند. مانده ام فردا چطور خبر به هم خوردن جلسه را به رئیس جمهور بدهم.


یکشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۲۹/ ۱۰ آوریل ۲۰۵۰

پیش از شروع جلسه هیأت دولت، اطراف وزرای کشور و اطلاعات شلوغ است و همه دنبال گرفتن خبرهای اختصاصی هستند. بیشترین کنجکاوی ها، بر سر این است که چطور با وجود بمب گذاری های گسترده روز پنجشنبه، روز انتخابات هیچ اقدام تروریستی یا حمله مسلحانه ای صورت نگرفت.

رئیس جمهور با کمی تأخیر وارد جلسه می شود. خندان است و با حاضران خوش و بش می کند. با اشاره به وزرای اطلاعات و کشور می گوید: "آقایان را رها کنید چون الان باید همین چیزهایی که می گویند را یک بار دیگر در جلسه تکرار کنند."

جلسه که رسمی می شود، آقای امینی بدون مقدمه از وزیر کشور می پرسد: "واقعا چطور شد که روز انتخابات این قدر آرام گذشت؟ چرا حضرات تروریست کم کاری کردند؟"  وزیر کشور نیمه شوخی – نیمه جدی جواب می دهد: "من نمی دانم چرا کسی ما و پلیس مملکت را جدی نمی گیرد. آنها کم کاری نکردند؛ پلیس اضافه کاری کرد!" بعد از آن، شرح مبسوطی را از تدابیر امنیتی پلیس در روز انتخابات می‌دهد. درعین حال، از واکنش بعضی از ستادهای انتخاباتی به بمب گذاری‌های پنجشنبه خیلی راضی است. به طور مشخص، از دو ائتلاف "ایران سکولار" و "دینداران حامی دولت سکولار" تعریف می کند، که بعد از بمب گذاری ها از هوادارانشان خواستند طرفداران ائتلاف های دیگر را پیدا کنند و با آنها عکس های مشترک دوستانه بگیرند.

اگرچه دو ائتلاف "تغییر" و "راه نو" رسماً به چنین فراخوانی نپیوستند، اما تصاویر بسیاری از هواداران آنها نیز منتشر شده که با طرفداران جریان های دیگر عکس های دوستانه گرفته اند. حتی با وجود اینکه بسیاری از طرفداران جمهوری اسلامی از همفکرانشان خواسته بودند که در این "بازی" شرکت نکنند، اما بعضی از جوان‌ترهای آنها هم، احتمالا در رودبایستی با سایر رأی دهندگان، عکس های مشابه گرفته اند.

ارزیابی وزیر اطلاعات، کمی محتاطانه تر است. می گوید درست است که در روز انتخابات، پلیس و نیروهای امنیتی در آماده باش کامل بودند و واکنش عمومی به بمب گذاری‌های پنجشنبه هم خوب بود، اما شواهد حکایت دارد که تلاشی هم برای عملیات تروریستی صورت نگرفته است. آقای صبوحی می گوید که وزارت، اظهار نظرهای شخصیت‌ها و فعالان جمهوری اسلامی بر روی شبکه های اجتماعی را در فاصله صبح پنج‌شنبه تاکنون به دقت رصد کرده است: "بسیاری از آنها، از نتیجه انفجارها روی آرای جریانشان و به ویژه از اینکه باعث تقویت دو فهرست انتخاباتی رقیب یعنی راه دیگر و تغییر شده، ناراحت هستند." وزیر یادآوری می کند که خیلی از هواداران رژیم سابق نتوانسته اند هیجان زدگیشان را از این انفجارها پنهان کنند و مثلا گفته اند انفجارها نشان می دهد اگر حکومت سکولار تثبیت شود، بین اقشار مذهبی و غیرمذهبی درگیری‌های خونین رخ می دهد، اما بیشترشان موضع تدافعی داشته اند یا حتی انفجارها را کار کسانی دانسته اند که به دنبال "بد نام" کردن مذهبی ها هستند.

خانم حافظی معاون اول خطاب به وزیر اطلاعات می گوید: "از ارزیابی خوبتان از مواضع هواداران جمهوری اسلامی متشکریم. اما وزارتخانه شما غیر از تحلیل اطلاعات علنی، وظایفی هم در مورد دستیابی به اطلاعات غیر علنی دارد. در این زمینه مشخصاً چه کار انجام شده؟"

وزیر اطلاعات جا می خورد. پاسخ می دهد: "ما با دریافت حکم از دادگستری داریم خطوط ارتباطی اینترنتی بیش از ۳۰۰ نفر از وابستگاه حکومت سابق را ۲۴ ساعته کنترل می کنیم..."  رئیس جمهور حرفش را قطع می کند: "به نتیجه ای هم رسیده اید یا نه؟" وزیر اطلاعات جواب می دهد: "در مورد انفجارهای پنجشنبه نه. اگر پشت انفجارها یک شبکه حرفه ای قرار داشته باشد، بعید است با فرض اینکه مکاتبات و مکالماتشان کنترل نمی شود، در اینترنت راجع به چنین عملیاتی اطلاعات رد و بدل کنند." رئیس جمهور باز می پرسد: "پس چرا وزارت اطلاعات اصرار داشت که خط های ارتباطی این ۳۰۰ نفر را کنترل کند؟" آقای صبوحی جواب می دهد: "همه دستگاه های اطلاعاتی دنیا در چنین مواقعی این کار را می‌کنند. شاید باید تعداد خط هایی که کنترل می شوند را افزایش بدهیم." رئیس جمهور ناراضی است: "باید دقیقا چند نفر را کنترل کنیم؟ ۳ هزار تا؟ ۳۰هزار تا؟" وزیر اطلاعات من و من کنان می گوید: "وزارت دارد روی فهرستی از تمام افرادی کار می کند که باید تحت مراقبت باشند. می توان همین هفته این فهرست را تکمیل کرد."

در حالی که معمولاً در کابینه خانم حافظی است که سختگیری ها را انجام می دهد، اما امروز خود رئیس جمهور در موضع حساب کشی قرار دارد: "فرد سوء قصد کننده به توریست آلمانی چه؟ وزارت مطمئن است که ارتباطی با بمب‌گذاری ها ندارد؟" وزیر اطلاعات اطمینان می دهد که چنین ارتباطی وجود ندارد. این بار خانم حافظی در بحث مداخله می کند: "پس چرا سوء قصد های اصفهان، انفجار میدان ونک و ۱۳ انفجار پنجشنبه همگی به یک هدف واحد یعنی مکان های عرضه الکل حمله کرده اند؟"

وزیر اطلاعات می گوید ارزیابی وزارتخانه این است که حساسیت های مذهبیون روی موضوع الکل، که نمود برجسته‌اش سوء قصدهای اصفهان بوده، به تروریست ها این ایده را داده که عملیات خود را روی همین موضوع متمرکز کنند. آقای صبوحی تأکید می کند: "همین که مهاجمان اصفهان افراد کاملاً غیر حرفه ای بوده اند و یکیشان به شکل مسخره ای همان جا دستگیر شده، نشان می دهد که جنس آنها با بمب گذاران کاملاً حرفه ای پنج‌شنبه به کلی متفاوت است."

رئیس جمهور سوال و جواب را تمام می کند: "می بخشید که من کمی سختگیری می کنم، ولی عملکرد امنیتی دولت ما به شدت زیر ذره بین قرار گرفته. باید بتوانیم جلوی تکرار اتفاقات ناخواسته را بگیریم."

وزیر اطلاعات با دستمال عرق پیشانیش را پاک می کند: "عیبی ندارد آقای رئیس جمهور! این همه ما از بقیه بازجویی می کنیم، بگذارید یک بار هم خودمان سین- جیم بشویم!"


برای مطالعه فصل های اول تا سوم کتاب "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹" اینجا را کلیک کنید.


 

ثبت نظر

بلاگ

ظهور ناگهانی یک «عکس خبری» با زیرنویسی «مشکوک»

۱۸ آبان ۱۳۹۴
ادبیات و شما
خواندن در ۶ دقیقه
ظهور ناگهانی یک «عکس خبری» با زیرنویسی «مشکوک»