شير آلوده می‌تواند به بروز پارکينسون بينجامد

يک گزارش جديد پزشکی که توسط پژوهشگران ژاپنی و امريکايی تهيه شده نشان می‌دهد نوشيدن شير آلوده می‌تواند منجر به بروز

عارضه پارکينسون شود. شواهدی که در اين گزارش به آن‌ها استناد شده شيرهای آلوده به آفت‌کش‌ها در دهه 80 ميلادی بوده‌اند که سه دهه بعد کسانی که را از آن شيرها نوشيده بودند مبتلا به پارکينسون کرده بود.

مطالعه جديد که نتايج آن در نشريه نورولوژی منتشر شده است به کاهش سلول‌های مغزی در 449 بيمار بزرگسال ژاپنی- امريکايی با ميانگين سنی 54 سال اشاره می‌کند که 30 سال قبل در ايالت هاوايی شير آلوده نوشيده بودند. پژوهشگران می‌گويند کاهش سلول‌های مغزی مربوط به تخريب سلول‌های بخش "ماده سياه" است که به نام Substantia nigra شناخته می‌شود. بر اساس اين گزارش از بين رفتن سلول‌های ماده سياه بسيار زودتر از بروز علائم پارکينسون شروع شده بود.          

ماده سياه عنوانی‌ست که به بخشی از "ميان‌مغز" داده شده که رنگ سلول‌های آن تيره‌تر از سلول‌های نواحی اطراف است. دليل رنگ تيره‌تر وجود رنگدانه‌های سياه يا ملانين در سلول‌های عصبی اين قسمت از مغز است.

ماده سياه وظايفی نظير حرکت، يادگيری و اعتياد را تنظيم می‌کند. در بيماران مبتلا به پارکينسون رشته‌های عصبی ماده سياه بتدريج از بين می‌بروند.

پژوهشگران نشان داده‌اند علت تخريب سلول‌های عصبی مغز ناشی از آفت‌کشی به نام هپتاکلر اپوکساید ا‌ست که وجود مقادير زيادی از آن در شير در دهه 80 ميلادی گزارش شده بود. اين ماده شيمايی در ايالت هاوايی بوفور مورد استفاده قرار گرفته بود. هپتاکلر اپوکساید ترکيبی صنعتی و شبيه به پودر سفید است. توليد اين ماده برای مقابله با موريانه در خانه‌ها و آفات کشاورزی در مزارع بوده اما استفاده از آن در سال 1988 در امريکا ممنوع شد. تنها استفاده فعلی از هپتاکلر اپوکساید برای مقابله با مورچه‌های آتشين است. هپتاکلر از طريق تنفس، خوردن مواد غذايی و نوشيدن آب و شير وارد بدن و پس از ورود به بدن و با ترکيب شدن با اکسيژن تبديل به هپتاکلر اپوکساید می‌شود.   

گزارش می‌گويد سلول‌های عصبی ماده سياه مغز مبتلايان غيرسيگاری به پارکينسون در کسانی که روزانه دو فنجان شير نوشيده بودند 40 درصد کمتر از آن‌هایی‌ست که شير کمتری می‌نوشيدند. پژوهشگران می‌گويند آن‌ها نتوانسته‌اند ارتباطی ميان سيگار کشيدن و پارکينسون بيابند. بر اساس گزارش‌های قبلی

کسانی که سيگار می‌کشند مبتلا به پارکينسون نمی‌شوند گرچه سلامتی خود را به دليل استنشاق مواد سمی سيگار از دست می‌دهند.

همين مطالعه نشان داده رسوبات هپتاکلر اپوکساید در سلول‌های مغزی 90 درصد مبتلايان به پارکينسون که شير می‌نوشيده‌اند وجود داشته در حالی که ميزان هپتاکلر اپوکساید در سلول‌های مغزی کسانی که شير نمی‌نوشيده‌اند در بيشترين مقدار به 63 درصد می‌رسيده. بنابراين تمام کسانی که در دهه 80 در هاوايی زندگی می‌کرده‌اند مقاديری از هپتاکلر اپوکساید را از طريق مواد غذايی يا تنفس دريافت می‌کرده‌اند ولی نوشيدن شير باعث انباشت بيشتر اين ماده در مغز شده. در نتيجه بروز پارکينسون تحت تاثير همين عامل شيميايی بوده است.     

در کنار گزارش جديد پژوهشگران متعددی در مطالعات خود از ارتباط مواد لبنی و احتمال ابتلا به پارکينسون خبر داده بودند. آنچه در اين مطالعات بعنوان علت اصلی ارتباط پارکينسون و مواد لبنی گفته می‌شود وجود ترکيبات کلر است که بطور عمده بعنوان آفت‌کش از آن‌ها استفاده می‌شود و از طريق محصولات حاصل از شير به بدن مصرف کنندگان وارد می‌شود. عنوان چنين ترکيباتی سم عصبی‌ست که به از بين رفتن سلول‌های عصبی به دليل مسموميت با ترکيبات کلردار اشاره می‌کند.