مورینیو، از مترجم جدید زبان فوتبال تا آقای کاملاً خاص

  پدرام قائمی

او برای اولین بار در لندن گفت: «من خاص هستم!» ازآن‌پس ملقبش شد «آقای خاص». اما پیش از آن که به‌عنوان سرمربی «چلسی»، این تیم را بعد از نیم قرن (دقیقاً ۵۰ سال) به‌ عنوان قهرمانی در لیگ برتر انگلستان برساند، به او لقب «مترجم جدید زبان فوتبال» داده بودند؛ وقتی‌که موفق شد «پورتو» را برای اولین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا کند.

مورینیو را می‌توان یک نابغه منفور دانست. او شبیه به شخصیت‌های پلید انیمیشن‌های هالیوود است. بعضی او را دیوانه‌وار دوست دارند و گروهی دیگر از او نفرتی عمیق. برای این که از آقای خاص متنفر بود، می‌توان هزاران دلیل پیدا کرد. ممکن است تیم محبوب شما در انگلستان دو تیم بزرگ شهر منچستر باشد یا «آرسنال» در لندن. ممکن است در ایتالیا هوادار «میلان» و «یوونتوس» باشید و یا هوادار دوآتشه «بارسلونا».

حتی اگر عاشق سبک‌های هجومی در فوتبال باشید، از اویی که نوین‌ترین سیستم‌های دفاعی فوتبال جهان را آفرید، منزجر می‌شوید! او مبداع سیستم «پارک اتوبوس» در فوتبال اروپا است و برای اولین بار یک قدم بالاتر از «کاتاناچیو» ایتالیایی‌ها رفت. اما برای دوست داشتن او فقط کافی است کمی مثل او جاه‌طلب یا «دیوانه» بود.  

دیوانگی‌های مرد خاص را می‌توان در نظرسنجی سال ۲۰۱۲ نشریه «مارکا» دید؛ وقتی رسانه اصلی هواداران «رئال» در شهر مادرید از مردم خواست تا با یک کلیک در بخش نظرسنجی سایت این رسانه بگویند چه نظری در مورد شخصیت مورینیو دارند. ۶۵ درصد او را محبوب دانستند، ۳۰ درصد از او اعلام انزجار کردند و فقط ۵ درصد از کاربران گفتند که در موردش نظری ندارند.

مورینیو محبوب‌ترین منفور دنیا و خاص‌ترین شخصیت مربی گری دو دهه اخیر فوتبال جهان است. فقط او می‌تواند چلسی را در اولین سال بازگشت به لیگ جزیره، با اقتدار قهرمان لیگ کند و فصل بعد از ۱۶ بازی، فقط ۱۵ امتیاز داشته باشد و روی پله شانزدهم لیگ برتر بنشیند. او در هفته‌های آغازین فصل جاری لیگ جزیره به اتحادیه فوتبال انگلستان تاخت و مدعی شد که اتحادیه فوتبال علاقه‌ای به قهرمانی مجدد چلسی ندارد. مورینیو بلافاصله برای به زبان آوردن این گفته با جریمه روبه رو شد. اما دو هفته قبل بود که «ریچارد اسکودامور»، رییس اتحادیه فوتبال انگلیس در صحبتی جنجالی مدعی شد علاقه‌ای ندارد که چلسی برای دومین سال پیاپی قهرمان لیگ برتر شود. او گفت: «باید اعتراف کنم دوست ندارم چلسی قهرمان لیگ برتر شود و دوست دارم تیم‌های متعددی به قهرمانی در لیگ برتر برسند. ما در این جا دوست داریم هر سال یک تیم جدید را به عنوان قهرمان بشناسیم؛ این یعنی توزیع عادلانه قدرت در فوتبال انگلستان.»
البته ریچارد اسکودامور مانند ژوزه مورینیو بابت کلامش با محرومیتی روبه رو نشد. حالا ژوزه مورینیو برای دومین بار طی عمر مربی گری خود اخراج شده است. هر دو بار هم به‌دست «رومن آبراموویچ»، مالک روس تبار و متمول باشگاه چلسی. هفته گذشته، «بلچر ریپورت» گزارش داد که دلیل اصلی بی‌میلی آبراموویچ برای اخراج سرمربی پرتغالی، میزان غرامتی است که بابت قرارداد چهارساله او باید پرداخت کند. وکیل مالک باشگاه چلسی به بلچر ریپورت گفته بود رقم غرامت بیش از ۴۰ میلیون یورو خواهد بود. هرچند که باشگاه چلسی ساعاتی پس از اخراج سرمربی خود در اطلاعیه‌ای یک طرفه و بدون اعلام مستقیم نظر مورینیو، مدعی شد فقط ۱۵ میلیون یورو به عنوان غرامت به این مربی پرداخت خواهد کرد.  بمب فوتبال اروپا تازه آماده انفجار می‌شود؛ این اول داستان است. سه روز قبل مارکا مطابق عادت از هواداران رئال خواسته بود نظر خود را در مورد بهترین فرد برای سرمربی گری این تیم اعلام کنند. در این نظرسنجی، «زین‌الدین زیدان» که این روزها سرمربی تیم دوم رئال است، با ۷۲ درصد آرا به عنوان بهترین گزینه انتخاب شد. فردای این نظرسنجی، نه تنها روزنامه مارکا که «اکیپ» و «آس» هم خبر از سرمربی گری قریب‌الوقوع «زیزو» در رئال دادند. اما ژوره معادلات را بر هم زد. 

او باز هم گزینه نزدیک به اتاق «فلورینتو پرز» شده است. مارکا دو ساعت بعد از خبر اخراج مورینیو از چلسی، نظرسنجی تازه‌ای روی خروجی خود گذاشت: «آیا مورینیو گزینه مناسبی برای جانشینی بنیتس است؟»

نکته جالب، رأی ۵۲ درصدی نظردهندگان به گزینه مثبت بود.  اما در ایتالیا هم یک واکنش عجیب به چشم می‌خورد؛ «ماسیمو موراتی»، رییس اسبق «اینترمیلان» و مردی که با آقای خاص به تمامی افتخارات ممکن در اروپا و ایتالیا رسید، در فاصله دو ساعت پس از اخراج این مربی از چلسی به «آنسا»(ANSA) گفت: «مهارت‌های حرفه‌ای او غیرقابل انکار است و او هم چنان معتبر باقی خواهد ماند. چه چیزی اشتباه پیش رفت، من نمی‌دانم. این خیلی عجیب و غریب بود؛ (همانند) یک تونل که شما نمی‌توانید در انتهای آن نوری ببینید.»

موراتی هنوز هم یکی از تاثیرگذارترین مردان «نراتزوری» (اینترمیلان) محسوب می‌شود. او را در میلان با رییس جمهور امریکا قیاس می‌کنند و می‌گویند هنوز «حق وتو» برای این تاجر بزرگ نفتی در اینتر محفوظ است. هرچند که اینترمیلان این فصل پس از سه سال ناکامی مطلق در ایتالیا، با اقتدار بر صدر جدول سری «آ» نشسته است. 

در پاریس تور بزرگ تری برای او پهن می‌شود. «ناصر الخلیفی»، مالک قطری باشگاه «پاری سن ژرمن» دوست صمیمی ژوزه مورینیو است. الخلیفی سعی کرد در تعطیلات تابستانی، مربی پرتغالی را به‌عنوان جانشین «لورن به لان» معرفی کند. اما مقاومت آبراموویچ و همین‌طور بی‌میلی آقای خاص برای جدا شدن از لندن، این دو دوست صمیمی را از هم دور کرد. هرچند مورینیو در تیرماه امسال در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی فرانسه گفت: «مربی گری در فرانسه؟ امکان دارد اما نمی‌دانم چه زمانی. نمی‌توانم بگویم چه زمانی به لیگ یک می‌روم اما چراکه نه؟» در پاریس همه می‌دانند ناصر الخلیفی حتی برای خرید بازیکنانش با ژوزه مشورت می‌کند و او را در حد یک قهرمان می‌ستاید. 

اخراج ژوزه مورینیو، اخراج یک دیوانه از قفس بود. هواداران چلسی در آخرین بازی این تیم با وجود ناکامی تیمش، برای او سرود «تو این جا می‌مانی» خواندند و او را حمایت کردند. حالا او رفته و این شب‌ها، نه تنها هواداران افراطی ژوزه در لندن، که مردان زیادی در اروپا خوابی آسوده نخواهند داشت؛ «رافائل بنیتس» در رئال مادرید، لورن به لان در پاری سن ژرمن، روبرتو مانچینی در اینترمیلان و شاید هر مربی دیگری که روی لبه تیغ راه می‌رود. یک دیوانه، از قفس چلسی اخراج شده است.