بازشنوايی بيان تغيير يافته منجر به اعتماد بنفس می‌شود

يکی از ويژگی‌های مشترک کسانی که از کمبود اعتماد بنفس در خود شکايت دارند اين است که قادر نيستند نظر خود را بدون ترس و ترديد،

با انتشار نتايج يک مطالعه مشترک از روشی استفاده کرده‌اند که می‌تواند بر شيوه بيان احساسی افراد اثر بگذارد و شيوه ابراز نظر آن‌ها را اصلاح کند. اين روش بازشنوايی بيان تغيير يافته است و می‌تواند در ايجاد حس اعتماد بنفس در افراد موثر باشد.

پژوهشگران می‌گويند بسياری از افراد وقتی درباره موضوعی حرف می‌زنند لحن گفتارشان با تصوری که خود آن‌ها از شيوه بيان‌شان دارد فرق می‌کند. به عبارت ديگر، اگر تصورشان اين است که در ابراز نظر خود قاطع هستند در عمل با فراز و فرودهای کلامی خود به شنونده نشان می‌دهند که درباره موضوعی که حرف می‌زنند چندان هم مطمئن نيستند.

روشی که اين گروه پژوهشی از آن استفاده کرده‌اند طراحی نرم افزاری‌ست که صدای ضبط شده افراد را بصورت الکترونيکی دستکاری می‌کند و دوباره برای گوينده کلام منتشر می‌کند. صدایی که پس از تغييرات صوتی برای گوينده بازپخش می‌شود تا حدود قابل توجهی احساس‌زدايی شده و در نتيجه به گوينده کمک می‌کند تا در شيوه ارائه کلامی خود قاطعيت بيشتری پيدا کند.

تابحال از زبان بدن بعنوان روشی مهم برای ارائه بهتر مطالب نام برده می‌شد. آموزش برای استفاده بهينه از زبان بدن نه تنها در زمينه‌های هنری موضوعی جدی قلمداد می‌شود بلکه کسانی که در مقام سخنران يا مجری در مناسبت‌های مختلف در معرض توجه عمومی قرار می‌گيرند نيز برای استفاده بهتر از مهارت‌های بدنی آموزش می‌بينند. اما پژوهشگران فرانسوی که هدايت مطالعه جدید را بعهده داشتند می‌گويند کلام می‌تواند بيش از زبان بدن در برملا کردن احساسات افراد نقش داشته باشد.

در جريان اين مطالعه از 109 داوطلب خواسته شد داستان کوتاهی درباره خريد نان را بازخوانی کنند. صدای داوطلبان ضبط و پس از پردازش صوتی

برای آن‌ها بازپخش شد. 85 درصد داوطلبان پس از شنيدن صدای خود بر اين باور بودند که لحن شاد، غمگين و یا خشمگينانه آنچه شنيده‌اند همانی بوده که خود آن‌ها خوانده بودند. اما برای کسانی که بعنوان ناظر هر دو نمونه پیش و پس از پردازش صوتی را شنيده بودند لحن‌های به کار رفته در دو داستان‌خوانی متفاوت بود.    

يافته قابل توجهی که پژوهشگران در مطالعه خود به آن اشاره کرده‌اند مربوط به اثر متقابل شیوه بيان بر احساسات افراد است. بعنوان مثال بعضی داوطلبان پس از شنيدن صدای تغيير يافته خود اظهار داشته‌اند که صدای‌شان حامل نشانه‌هايی از خوشحالی‌ست بنابراين می‌بايست در زمان روخوانی داستان نيز خوشحال بوده‌اند، و اين در حالی‌ست که صدای اصلی داستان‌خوانی فاقد چنين احساسی بوده و تغييرات صوتی ايجاد شده بر روی صدای ضبط شده به آن احساس بهتری بخشيده است. پژوهشگران می‌گويند بازپخش چنين صدايی برای گوينده به او کمک می‌کند تا در عمل شيوه بيانی خود را بصورتی تغيير دهد که احساس خوشحالی در بيان او تقويت شود.

 گزارش جديد نشان می‌دهد نه تنها حالت چهره و استفاده از زبان بدن می‌تواند در انتقال مفهوم به مخاطبان نقش مهمی بازی کند بلکه احساسات موجود در کلام و شيوه بیان نيز اثر قابل توجهی در ارائه موضوع به ديگران دارد. پژوهشگران در گزارشی که منتشر کرده‌اند می‌گويند می‌توان از روش بازشنوايی بيان تغيير يافته بعنوان شيوه‌ای درمانی برای اصلاح گفتار و ايجاد اعتماد بنفس در افراد استفاده کرد.