همه شهر به دنبال دزد عروسک‌ها

طاهره تسلیمی، شهروند خبرنگار

این روزها عروسک‌ها آرامش و امنیت ندارند؛ دزدها شبانه باز آمدند و بخشی از آن‌ها را داخل یک گونی ریختند و بردند...
این  بخشی از یک داستان کودکانه‌ نیست، ماجرایی است که درست یک هفته پیش در خیابان «پاسداران» تهران رخ داد و طی آن حدود ۱۰۰ عروسک از عروسک‌های بسیار نفیس موزه «عروسک های ملل» تهران به سرقت رفت.

پلیس تهران به دنبال دزد عروسک‌ها است.  حالا بعد از گذشت یک هفته، مسوولان موزه در گفت وگو با رسانه‌ها نه تنها خبر این اتفاق را اعلام کرده بلکه گفته‌اند که این ماجرا سابقه داشته و پیش از این نیز یک بار دیگر دزدها به موزه زده و تعداد دیگری از این عروسک‌ها را با خودشان برده اند. حالا مقصر کیست؟

رییس موزه، «علی گلشن» که این خبر را به رسانه‌ها داده است، می‌گوید موزه امنیت ندارد؛ مشکلی که از روز اول نیز وجود داشته است. در دزدی اول، همان یکی دو دوربین کنترل امنیتی و حفاظتی را هم برده‌اند و موزه بدون محافظ رها شده است. کافی است که نیروهای امنیتی موزه یک لحظه از آن غافل شوند و آن وقت عروسک‌های بی‌دفاع هستند و دزدهایی که می‌دانند بخشی از گنجینه این موزه قیمت ندارد ولی در بازارهای خارج از ایران با قیمت گزاف می‌توانند به مجموعه‌دارهایی بفروشند که ارزش آن‌ها را بیش تر از سازمان‌ها و نهادهای امنیتی ایرانی می‌دانند. 

موزه عروسک‌های ملل در  روز افتتاحش بیش تر از ۷۰۰ عروسک سنتی و تاریخی ۵۴ کشور جهان را در خود جای داده بود. این موزه بعد از افت و خیزهای طولانی، در سال ۹۳ در پلاک ۴ خیابان «حاج‌هادی» (نگارستان پنجم) پاسداران افتتاح شد. عروسک‌های این موزه را «مسعود ناصری» که کارشناسی روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی است و در حوزه ادبیات کودک  پژوهش می‌کند، در مدت ۲۵ سال جمع‌آوری کرده و به سازمان‌های مربوطه داده تا به اسم موزه عروسک زیر یک سقف قرار بگیرند. بخشی از این عروسک‌ها متعلق به ایران هستند و بخش دیگر مربوط به کشورهای دیگر. آن‌هایی که از ایران هستند، از سراسر ایران با داستان‌های متفاوتشان در کنارهم قرار گرفته اند. یکی از آن‌هابه نام «وَوی» که از یکی از روستاهای شهر سنندج در کردستان به موزه آمده، 100 سال قدمت دارد و در کنار عروسک‌هایی از انگلستان، اتریش، آلمان، امریکا، کانادا، اکراین، اسلواکی، کنیا، تانزانیا، گرجستان، لهستان، روسیه، اسپانیا، ارمنستان، نروژ، فنلاند، ایتالیا، فرانسه، آلبانی، بلغارستان، مکزیک، پرو، ونزوئلا و آفریقای جنوبی به نمایش در آمده است.
گران ترین عروسک این موزه که بزرگ ترین آن‌ها هم هست، از لهستان آمده است؛ عروسکی به اسم «لایکونیک» که سمبل شهر «کراکوف» و مقابله با دشمنان است. کوچک ترین عروسک هم نوعی سنگ صبور است که از کشور گواتمالا آمده است.

اما این عروسک‌ها بی‌دفاع هستند و هیچ کسی هم دل برایشان نمی‌سوزاند. مدیر موزه می‌گوید که بعد از افتتاح موزه، از سازمان میراث فرهنگی و سایر نهادهای مربوطه خواسته‌اند تا وضعیت امنیتی آن را چک کنند. او گفته که ۵۰ میلیون‌تومان برای راه‌اندازی سیستم امنیتی موزه هزینه می‌خواسته است؛ ۵۰ میلیونی که می‌توانست راه دزدان را برای سرقت عروسک‌های گران قیمت این موزه ببندد. اما سازمان میراث فرهنگی تنها چندین بار کارشناسانش را برای دیدن از موزه فرستاده و بعد نیز اعلام کرده است که این مبلغ را به عنوان وام در اختیار آن ها قرار می دهد. ولی همین وام هم با این که ظاهرا مسوولان سازمان میراث فرهنگی امضاهای متعددشان را پای برگه‌ها گذاشته اند، هنوز دستور پرداخت پیدا نکرده و حاصل این همه تعلل باعث شده تا بیش تر از ۱۰۰ عروسک که تعدادی از آن ها امانی بوده، دزدیده شوند. بیمه‌ای هم وجود ندارد و موزه مانده با مبلغ زیادی بدهی و خسارتی که بردوشش گذاشته شده است. این‌ها برای موزه‌ای نوپا که کم تر کسی از وجودش خبر دارد، یعنی رفتن به سوی تعطیلی کامل. شاید به زودی بخش دیگری از این عروسک‌ها به موزه‌های دیگری بروند که کسی نمی‌داند کجا خواهد بود؟