شانزدهمین دربی نیروهای امنیتی با کانون نویسندگان ایران

محمد تنگستانی 
دوم مرداد ماه شانزدهمین سالروز درگذشت، «احمد شاملو» پژوهشگر، نویسنده و شاعر نامدار ادبیات معاصر ایران است. کانون نویسندگان ایران به مناسبت درگذشت این نویسنده در فراخوانی، از مردم خواسته بود که در روز دوم مردادماه، ساعت پنج عصر به امام‌زاده طاهر بروند و به یاد این پژوهشگر و نویسنده نام‌آشنای ایران  مزارش را گل‌باران کنند اما این مراسم مانند سال‌های گذشته با دخالت نیروهای امنیتی و بسته شدن درب‌های امام‌زاده طاهر،  برگزار نشد. در این مراسم «فریبرز رئیس دانا» اقتصاددان و یکی از اعضای این کانون به مدت یک ساعت برای توضیح پاره‌ای از سؤالات در  کلانتری آن منطقه بازداشت شد.
بکتاش آبتین شاعر، فیلم‌ساز و یکی از اعضای کانون نویسندگان در مورد این مراسم و برخورد نیروهای امنیتی  در گفت‌وگویی که با ایران وایر داشته است می‌گوید: امروز قرار بود به همت کانون نویسندگان و با حضور دوستداران این شاعر، بزرگداشتی برای او در امام‌زاده طاهر برگزار شود اما متأسفانه با توجه به اینکه جمعیتی آمده بودند نیروهای امنیتی درب اصلی و مابقی درب‌های امام‌زاده طاهر را بست‌‌اند و به کسی اجازه ورود ندادند. ما بیانیه کانون را پشت درب‌های بسته خواندیم. به دلیل فشارهای امنیتی و به این خاطر که نمی‌خواستیم مشکلی ایجاد شود مراسم  آن‌گونه که مدنظرمان بود برگزار نشد. مردم، شاعران و نویسندگان  به‌صورت خودجوش و گروهی شعرخوانی کردند که  با بدرفتاری  نیروهای امنیتی روبرو شدند. آنها مردم را حل می‌دادند و نمی‌گذاشتند حتی در خیابان بمانند. 

آنها ممانعت می‌کنند ما پافشاری بر حق آزادی بیان
تاکنون چندین بار سنگ مزار احمد شاملو توسط افراد ناشناسی شکسته شده است و نیروهای امنیتی هرساله مانع از برگزاری بزرگداشتی برای او در امام‌زاده طاهر شده‌اند. جلوگیری از  برگزاری این مراسم در شانزده سال گذشته توسط نیروهای امنیتی  چه دلیلی می‌تواند داشته باشد.  بکتاش آبتین بر این باور است که این ممانعت دو دلیل می‌تواند داشته باشد یکی اهمیت و جایگاه کانون نویسندگان در جامعه و بعد شخصیت اجتماعی احمد شاملو است.
بکتاش آبتین: «واضع است که سیستم‌های  امنیتی چه قبل و چه بعد از انقلاب اسلامی با ماهیت کانون نویسندگان مشکل داشته‌اند. همه از قتل‌های زنجیره‌ای باخبر هستند. ما برای زنده‌یاد محمد مختاری و جعفر پوینده نمی‌توانیم برنامه‌ای برگزار کنیم. کانون همیشه تحت‌فشار بوده است، ما حتی اجازه برگزاری عصر ترجمه را در کانون نداریم چه برسد به برگزاری مراسم‌هایی بزرگ و باشکوه. احمد شاملو شاعری آزادی‌خواه است.  شکستن سنگ‌قبرش به خاطر کانون نویسندگان نبوده بلکه به خاطر شخصیت اصیل خود اوست. احمد شاملو یکی از اعضای برجسته کانون نویسندگان ایران بوده و در حقیقت شاعر، آزاده خواهی بود که چراغ راه جوانان شد. با تمام فشارها و ممانعت‌ها ما مصمم‌تر این مراسم‌ها و یادبودها را برگزار می‌کنیم. هرچه بیشتر فضا را ببندند ما بیشتر تلاش می‌کنیم تا روزی که بتوانیم آزادانه برای بزرگان اندیشه و قلم در این سرزمین بزرگداشت‌هایی برپا کنیم. ما با تمام وجود و فشارهایی که بر کانون است این راه را ادامه می‌دهیم چراکه حیات ما بر اساس آزادی بیان است.»

در هیچ دولتی درب‌های امامزاده بسته نشده بود
سال ۱۳۹۲ در زمان انتخابات ریاست جمهوری ، دکتر حسن روحانی وعده داده بود که فضای امنیتی حاکم بر جامعه هنری را از بین خواهد برد. اما در سه سال گذشته فضای امنیتی قوت و قدرت بیشتری گرفته است. لغو کنسرت هنرمندانی مانند «علی‌رضا قربانی»، «شهرام ناظری» و «کیهان کلهر»، جلوگیری از اکران فیلم‌هایی مانند «ارادتمند؛ نازنین بهاره تینا» ساخته رضا کاهانی نشان می‌دهند فضای امنیتی  نسبت به دولت محمود احمدی‌نژاد شدت پیداکرده است. به باور من ریاست جمهوری ایران، دکتر حسن روحانی  نسبت به عملی‌کردن  وعده‌ای که در تبلیغات انتخاباتی خود به هنرمندان و نویسندگان داده بود، تا کنون ناتوان بوده است. رضا خندان مهابادی یکی دیگر از اعضای کانون نویسندگان در جواب به این پرسش که فضای امنیتی و سیاسی در سه سال گذشته بازتر شده است یا نه به ایران‌وایر می‌گوید: «امروز اتفاقی افتاد که در شانزده سال گذشته رخ نداده بود. امروز درب‌های امامزاده طاهر را بستند. این اولین باری است که این کار را می‌کنند و این اتفاق در دولت آقای روحانی رخ‌داده است. فضا همان فضا گذشته است در دولت آقای روحانی هم همان برخوردها می‌شود. امروز من را تهدید کرد و  گفتند نباید آنجا به ایستم.»
 بکتاش آبتین در جواب به این پرسش می‌گوید: قتل‌های زنجیره‌ای زمانی اتفاق می‌افتد که مردم فکر می‌کردند فضا کمی بازتر شده است. من اصلاً قبول ندارم، نمی‌توانم بپذیرم  کسی بگوید فضای امنیتی در ایران بازتر شده است. فضای امنیتی در ایران بسیار بسته است. این اتفاقات به ما نشان می‌دهد که فضای امنیتی همچنان بسته است. سیستم‌های امنیتی بااینکه قانون می‌گوید باید  زیر نظر دولت‌ها باشند و باسیاست‌های دولت‌ها همسو باشند  اما رسماً آنها خط خودشان را دارند و کار خودشان را انجام می‌دهند، ما همیشه تحت‌فشار بوده‌ایم. چه در دولت آقای احمدی‌نژاد چه در دولت آقای روحانی.