بی خبری مطلق از وضعیت آرش صادقی

"فقط میدانیم زنده است". این تنها خبری است که حسین صادقی، پدر آرش صادقی از وضعیت فرزند زندانی اش دارد. به عبارت دیگر تنها پاسخی که پی گیری های فراوان او به دنبال داشته است. 
اما آرش صادقی کجاست؟ در چه شرایطی است؟ چرا از دی ماه 1390 تاکنون در بند 209 زندان اوین نگهداری می شود؟ چرا ماههاست هیچ یک از زندانیانی که از این بند آزاد شده اند می گویند نه او را دیده اند نه صدای او را شنیده اند؟ چرا اجازه تماس تلفنی حتی با خانواده اش به او داده نمی شود؟ اینها سوالاتی است که این روزها زیاد تکرار می شود سوالات بی جوابی که بر نگرانی ها از وضعیت این دانشجوی زندانی افزوده است. 

​
حسین صادقی از 25 دی ماه 90 نه فرزندش را دیده و نه با او تماس تلفنی داشته است اما به او گفته اند که فرزندش در بند 209 زندان اوین زندانی است.  یک سال ونیم از سومین بازداشت آرش صادقی میگذرد. تا قبل از خرداد 91 او دو بار با پدربزرگش ملاقات کرده است اما خرداد 91 آقای درآگاهی، پدربزرگ آرش پس از انتشار نامه ای خطاب به بازجوی نوه اش بازداشت و در همان بندی زندانی شد که نوه اش زندانی بود؛ بند 209. او متهم به تبلیغ علیه نظام به خاطر نوشتن همین نامه شد و پس از آزادی هم به گفته پدر آرش، منزل مسکونی اش را تغییر داد.
آقای درآگاهی در نامه اش خطاب به بازجوی نوه اش پرسیده بود: آقای کارشناس قرار است با آرش چه کنید؟ آیامرگ مادر، پاشیده شدن کانون گرم خانواده کافی نبوده؟ آیا بیش از سی ماه زندان بعد از انتخابات۸۸ که بخش اعظمی از آن را آرش در انفرادی بوده کافی نیست؟ آیا آسیبهای جسمی وارد شده مثل شکستگی در ناحیه دنده و کتف در بازجویی ها که به تائید پزشکی قانونی نیز رسیده کافی نیست؟
حسین صادقی، پدر آرش صادقی اکنون می گوید: ما خبری از آرش نداریم هیچ جوابی درباره وضعیت آرش به ما نمیدهند و به ما گفته اند با کسی حرف نزنیم تحت فشار هستیم و پدربزرگ آرش هم مجبور شد خانه اش را عوض کند بیش از این هم نمی توانم حرفی بزنم.
علیزاده طباطبایی، وکیل سابق آرش صادقی است وکیل پرونده بازداشت نخست او که پس از انتشار شایعاتی مبنی بر احتمال کشته شدن این دانشجو در زندان به پی گیری پرونده و وضعیت او پرداخته است. او میگوید: در پرونده قبلی آرش، من وکیل او بودم و حکم 6 سال حبس تعزیری داده بودند که در دادگاه تجدید نظر یکسال تعزیری ماند و بقیه تعلیقی. آن یکسال را هم که تحمل کرده بود و ازاد شد. یعنی حکم زندان نداشت. از پرونده جدید او بی خبر هستم و پس از خواهش پدرش و این شایعاتی که منتشر شد اقدام به پی گیری کردم اما به من هم هیچ جوابی ندادند و تنها چیزی که فهمیدیم این بود که او زنده است و این شایعات واقعیت ندارد.

اما ارش صادقی کیست؟ برای بار سوم به چه دلیلی بازداشت شده است و چرا چنین برخوردهایی با او صورت می گیرد؟
او عضو ستاد 88 ، از ستادهای حامی میرحسین موسوی در انتخابات ریاست جمهوری سال 88، دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه و همچنین عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی است. او دو مرتبه در تیر و اسفند 88 بازداشت و با قرار کفالت و وثیقه آزاد شده بود. دی ماه 90 اما برای بار سوم بازداشت شد و در حال حاضر هیچ خبری از وضعیت جسمانی و روحی او و چگونگی نگهداری اش وجود ندارد. 
براساس اعلام پدربزرگ اش، بازجوی آرش اتهام او را در بازداشت سوم، مصاحبه با وب سایت روزآنلاین و بی بی سی فارسی عنوان کرده است. مصاحبه هایی که پرده از چگونگی مرگ مادر این دانشجو برمیداشت. مادر آرش صادقی آبان ماه 89 در گذشت و او گفته بود که "نیروهای امنیتی نیمه شب 19 آبان حدود ساعت 4 تا 4 و نیم به منزل ما رفته و چون کسی در را باز نکرده، شیشه ها را شکسته و با کلید که پشت قفل در بوده در را باز کرده و وارد منزل شده اند. بعد شروع به داد و بیداد و ایجاد رعب و وحشت کرده و خانه را بازرسی کرده اند. هنگامی که شیشه را می شکنند و وارد خانه می شوند مادرم دچار حمله قلبی می شود و از روی تخت می افتد و بعد از 4 روزی که در بیمارستان بود فوت میکند".
آقای صادقی درباره وضعیت خود دردو بازداشت قبلی اش گفته بود: من 18 تیر بازداشت شدم و 53 روز در بند 2 الف سپاه بودم. در این 52 روز خانواده ام هیچ خبری از من نداشتند. حتی اجازه نداده بودند یک تماس تلفنی بگیرم. بعد با قرار کفالت آزاد شدم اما دی ماه مجددا بازداشت شدم و 15 روز بعد با وثیقه 100 میلیونی آزاد شدم. دادگاهم روز 15 فروردین برگزار شد که همزمان شعبه 28 دادگاه انقلاب فک قرار کرد و مجددا بازداشت شدم و این بار با قرار وثیقه 500 میلیون تومانی آزاد شدم. متاسفانه در کل دوران بازداشت ام فشارهای زیادی را تحمل کردم. اینقدر کتکم زدند که دو بار کتفم در رفت.در حین ضرب و شتم دندانم شکست. اما  کتک و چک و لگد قابل تحمل تر از این بود که موی بدن ام را می کندند. در اصل سخت ترین رفتاری که با من داشتند این بود که موی صورت، دست و سینه ام را می کندند. صورتم سر همین زخم شده بود. با چشم بند ما را می بردند و با مشت و لگد به سر و صورتمان می زدند؛ سر همین چشمم خون افتاده بود و تا مدتها خوب نمی دیدم. در بازداشت مرحله اول اتهام محاربه را مطرح کردند و می گفتند که باید اعتراف کنی با منافقین ارتباط داری و با دوستانت در خارج از کشور ارتباط می گیری و.... می خواستند مصاحبه ای تلویزیونی از من بگیرند و بگویند که این عضو ستاد 88 است و این ستاد با مجاهدین خلق ارتباط داشته و... وقتی مقاومت میکردم تهدید می کردند که مادرت را بازداشت میکنیم یا پدرت را بیکار میکنیم و به خواهرم فحش میدادند و توهین میکردند. در مرحله دوم می گفتند باید اعتراف کنی که اغتشاشات دانشگاه را هدایت میکردی و بیانیه ها را تو می نوشتی و ...
تاکنون مسولان قضایی در قبال وضعیت آرش صادقی سکوت اختیار کرده اند و همین مساله بر شایعات بسیاری دامن زده است و نه تنها به افکار عمومی که به خانواده او نیز توضیحی نمیدهند. سه مقام مسئول در پارلمان اروپا اما با ارسال نامهای به سفیر ایران در بلژیک خواستار آزادی بی قید و شرط آرش صادقی شده و اعلام کرده اند: از طریق منابع معتبر و قابل اعتماد مطلع شدیم که در عرض یک سال و نیم گذشته او فقط دو بار با پدربزرگ خود ملاقات داشته است. هیچ یک از دیگر زندانیان او را در طی این مدت آخرین بازداشت، در اتاقهای عمومی در بند ۲۰۹ ندیده است. تصور میشود که او را در سلولهای انفرادی نگهداری میکنند و هیچکس از وضعیت سلامتی جسمانی و روانی او خبر ندارد. ما حتی مطمئن نیستیم که او زنده است، هر چند که وکیل پیشین او گفته است که شایعات درباره مرگ او درست نیست.
تاریا کرونبرگ - رئیس هیئت ایران و اتحادیه اروپا در پارلمان اروپا، باربارا لوخبیهلر- رئیس کمیته فرعی حقوق بشر پارلمان اروپا و همچنین ایزابل دوران، معاون پارلمان اروپا نویسندگان این نامه هستند اما مشخص نیست که آیا محمود بریمانی، سفیر ایران در بلژیک به این نامه پاسخی خواهد داد یا نه. 

​