گزارش ویدئویی بَرخوانی آرش

بهرام بیضایی، «آرش» را در سال ۱۳۳۷ نوشته است؛ در اوان 20سالگی، بعد از «اژدهاک» و پیش از «بُندار بیدَخش». هر سه متن، تجربه‌هایی شگفت‌انگیز درسره‌نویسی‌اند و آهنگی باستانی برآمده از کتیبه‌ها و سنگ‌نوشته‌ها دارند. بیضایی ترجیح داده است که به جای نمایشنامه، آن‌ها را به‌نام «بَرخوانی» (معادلی برای نقالی؟) بخواند که امکان اجرایی بی‌شمار دارند. شاید به همین دلیل بَرخوانی «آرش» یکی از پُراجراترین متون نمایشی ایرانی‌است که نه تنها در ایران، وبه اشکال مختلف، و به تعداد بازیگران مختلف، که در کشورهای خارجی  و به زبان‌های خارجی نیز به روی صحنه رفته است. شگفت این که پس از 53سال فرصتی به‌دست می‌آید که خود او برای اولین بار«آرش»اش را روخوانی کند. دراین کارکه به حمایت برنامه مطالعات ایرانی دانشگاه استنفورد برگزار می‌شود، مژده شمسایی، بازیگر نام‌آشنا و محسن نامجو، خواننده پرآوازه، او را همراهی می‌کنند.

 گزارش کوتاهی از این اتفاق تاریخی مشاهده می‌کنید که درآن توضیحاتی در مورد ویژگی‌های این متن و نیز نحوه اجرا داده می‌شود.