close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
جامعه مدنی

اعتیاد، آسیب و انگ

۱۴ تیر ۱۳۹۲
عکس های علی رفیعی مقاله آرش و کامیار علایی
خواندن در ۲ دقیقه
اعتیاد، آسیب و انگ

عکاسی روی خط ایدز

شنیده بودم عکاسی از معتادان کار سختیست؛ به خصوص کار روی معتادان تزریقی که خطرناک هم هست. معتادان دودی سخت با دوربین کنار می آیند و دیر به عکاس اعتماد می کنند. گاهی هم اصلا اعتمادی درکار نیست؛ با خشونت برخورد می کنند. به خصوص شب ها و محیط های خلوت که حتی احتمال زورگیری و سرقت وسایل و تجهیزات گرانقیمت عکاس هم وجود دارد و اگر دنبال دردسر نباشی باید از خیر عکاسی از آنها بگذری. تزریقی ها که دیگر جای خود دارند. اگر هدف زورگیری از سوی دودی ها قرار بگیری و با آنها درگیر شوی، احتمالا با چاقو مجروح ات می کنند. اما درباره تزریقی ها وضع فرق دارد. آنجا با سرنگ آلوده مواجهی. کوچکترین تماس با یک سوزن استفاده شده که منجر به خونریزی شود، ریسک بسیار بالایی از ابتلا به ایدز وجود دارد.

با این تذکر که بعضی‌ از خوانندگان شاید از دیدن این عکسها ناراحت شوند و دیدن این عکسها برای کودکان مناسب نیست  برای دیدن ادامه مقاله کلیک کنید

 

اعتیاد یک آسیب اجتماعی

آرش و کامیار علایی
80% مواد مخدر دنیا در کشور افغانستان تولید می گردد که بخش اعظمی از این مواد برای انتقال به اروپا از ایران عبور می کندکه منجر به آسیب پذیری بالای ایرانیان به مقوله اعتیاد گشته است.
پیش از انقلاب، میزان آمار معتادین بین پنجاه تا صد هزار نفرتخمین زده می شد و سیاست مبارزه با اعتیاد در آن زمان بدین گونه بود که، تریاک استاندارد با سهمیه مشخص به صورت جیره بندی شده درمیان افراد بالای 50 سال توزیع می گردید. همچنین مراکز سرپایی ارائه شربت متادون برای افراد معتاد جوان و میانسال جهت درمان موجود بود.
پس از انقلاب، نگاه به مقوله اعتیاد تغییر نمود واستفاده از مواد مخدر به عنوان یک جرم تلقی گشت. این موضوع باعث شد که مراکز درمانی اعتیاد تعطیل گردند و معتادین به اردوگاه بازپروری اجباری ترک اعتیاد منتقل گردند.

برای دیدن ادامه مقاله کلیک کنید

 

این صدای سوتی که می‌شنوید، از مختان است. نگران باشید!

ایران وایر

مواد مخدر علاوه بر خماری و نشئگی، هزینه های اقتصادی هم دارد. این هزینه‌ها تنها بر دوش مصرف کننده نیست. حتی بر دوش خانواده او هم نیست. همه مردم ایران بابت هر گرم ماده مخدر و یا روانگردان که در این کشور مصرف می‌شود هزینه‌ای پرداخت می‌کنند و این اقتصاد ملی است که بار این نشئگی رودگذر را به دوش می‌کشد. به بیان دیگر هر ایرانی برای این که یک هموطن دقایقی نشئگی تجربه کند از امنیت، امکانات آموزشی، خدمات دولتی و درمانی خود می‌گذرد. 

برای دیدن ادامه مقاله کلیک کنید

گزارش تلویزیونی "ایران طرحی جدید" ساخته مازیار بهاری برای کانال چهار تلویزیون انگلیس، ۲۰۰۶

ثبت نظر

بلاگ

این صدای سوتی که می‌شنوید، از مختان است. نگران باشید!

۱۴ تیر ۱۳۹۲
اقتصاد خودمونی
خواندن در ۵ دقیقه
این صدای سوتی که می‌شنوید، از مختان است. نگران باشید!