کلاهبرداری از بیماران خاص، از بیمارستان های تهران تا دبی

هزینهی آمپولهایش 80 میلیون تومان است. هرچه در ذهنش دو دو تا چهار تا میکند، نمی شود که نمیشود. ذهنش درگیر همین حرفها است که یکی از آشنایان، شخصی را معرفی میکند و میگوید: ایشان میتواند با سی میلیون تومان این آمپولها را ظرف چند روز از دبی تهیه کند. جور کردن سی میلیون تومان هم چندان آسان نیست، اما همهی تلاشش را میکند و پول را از طریق یکی از صرافیهای معتبر به حساب شخص واریز میکند حالا چند ماهی از آن روز میگذرد اما نه داروها به دستش رسیده و نه پول برگشته است.

بیماری 700 میلیون تومانی

مصطفی عبدالهی بازیگر و کارگردان تئاتر که 12 سال است با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکند، قربانی این شیادی است. اثرات عدم مصرف این دارو باعث پیشرفت بیماری او شده است. عبدالهی به «ایران وایر» میگوید: «من در مدت بیماریام بیشتر از 700 میلیون تومان خرج مداوا کردهام . واقعا برایم جورکردن 80 میلیون تومان خیلی سخت بود. وقتی شنیدم میشود با سی میلیون تومان این دارو را خرید. پول را با هر مشقتی که بود، جور کردم. من اعتماد کردم اما نمیدانستم واقعا انسانیت از بین رفته و بعضی آدمها با جان انسانها بازی میکنند و از هزینه درمان یک بیمار صعبالاعلاج هم نمیگذرند.»  او بارها سراغ دارو را گرفته است: «دو ساعت پس از واریز پول، این فرد با من تماس گرفت و گفت: پول رسیده، دو روز بعد هم گفت: دارو را تهیه کرده، اما هر بار برای فرستادن دارو بهانه میآورد. دست آخر هم دیگر جواب ما را نداد. بارها از طریق تلفن و ایمیل و فیس بوک برایش پیغام گذاشتم که وضع جسمانی من روز به روز وخیمتر میشود اما فایدهای نداشت.»

افشاگری مجازی

بچههای جمعیت دانشجویی امام علی در فیس بوک صفحهای با عنوان حمایت از مصطفی عبدالهی ترتیب داد. آنها نوشتهاند هدفشان از راهاندازی این کمپین مبارزه با شیادی و کلاهبرداری است. در این صفحه عبدالهی ماجرا را شرح داده و از دیگران خواسته با به اشتراک گذاشتن این صفحه با شیادی در جامعه مبارزه کنند. او فرد کلاهبردار را با عنوان «ح. ط» معرفی کرده است: «مهلتی برای بازگرداندن پول در نظر گرفتهایم که اگر پول بازگردانده نشود، نام کامل و عکس او را منتتشر میکنیم.» حالا پس از چند وقت «ح.ط» با دیدن این صفحه با عبدالهی تماس گرفته و عنوان کرده تا هفتهی آینده پول را برمیگرداند. عبدالهی میگوید: «متاسفانه این دارو اصلا در دوبی وجود نداشته و این فرد از اول با نقشه، پول را گرفته و رفته است. هلال احمر اعلام کرده این دارو را 20 تا 25 فروردین وارد میکند و قیمت آن 95 میلیون تومان است. در این مدت من هم از نظر جسمی ضرر کردم و هم از نظر مالی. اگر همان وقت این دارو را خریداری کرده بودم ، قیمتش هشتاد میلیون تومان بود وحالا پانزده میلیون تومان دیگر ضرر کردهام.» عبدالهی قبل از تجویز این آمپولها، داروی دیگری مصرف می-کرده: «حدود صد میلیون هزینه داروهای قبلیام بود که روی من تاثیر نکرد. برای همین دکتر آمپولهای جدید را تجویز کرد. الان چند تا از داروهای قبلی بازنکرده باقی مانده اما حتی داروخانهای که دارو را از آن تهیه کردهام حاضر نیست، آن را پس بگیرد. به من میگویند دارو را به دلالهای دم در داروخانه بفروش. دلالها دارو را مفت میخرند و سه، چهار برابر می-فروشند.» پرونده شکایت عبدالهی در مراجع قضایی موجود است اما او میگوید: «متاسفانه رسیدگی به این پروندهها سرعت زیادی ندارد.»

دارو دزدی در روز روشن

عبدالهی تنها کسی نیست که هم با بیماری دست و پنجه نرم میکند و هم گرفتار شیادی و کلاهبرداری شده است. سیما یک شهروند عادی است که به بیماری ام. اس مبتلاست. سیما یکبار گرفتار دارو دزدی شده است. او به «ایرانوایر» میگوید: «بيماران اماس براي دريافت داروهاي خود حوالهاي دارند كه با رفتن به داروخانه و گرفتن دارو، مهري بر آن زده ميشود. چندي پيش براي گرفتن سهميه دارويي خود به يكي از داروخانههاي دولتي در مركز شهر رفتم. وقتي با كيسه دارو از داروخانه بيرون آمدم، موتورسواری به من نزدیک شد، داروها را قاپ زد و رفت. خوردم زمین، هرچه فریاد کشیدم، فایدهای نداشت.» سیما یکبار دیگر به داروخانه مراجعه میکند و ماجرا را شرح میدهد اما نمیتواند داروهایش را با تعرفهی دولتی دریافت کند. او میگوید: «یکماه داروی آزاد خریدم و کمرم زیر بار خرید آمپولهای 300 هزارتومانی خم شد.» کارمند یکی از داروخانههای دولتی در مرکز شهر به «ایران وایر» می-گوید: «دارو دزدی اطراف داروخانههای دولتی زیاد است. واقعیت این است که بيمار خاص آنقدر خسته و رنجور است كه وقتي از داروخانه بيرون ميآيد به اين موضوع فكر نميكند كه ممكن است داروهايش دزديده شود. اما متاسفانه کسانی هستند که برای جمع کردن پول به اشخاص بیمار هم رحم نمیکنند. خیلی از این افراد دلالان دارو هستند، که داروهای گران-قیمت را میشناسند و با دزدی آن داروها را در بازار آزاد میفروشند.»

دارو دزدی با روش های خاص

اما قضیه دارودزدی به همینجا ختم نمیشود. یکی از پرستاران بیمارستان «مدرس» دراین باره به «ایران وایر» میگوید: «من فکر میکنم باید به خانوادهی بیماران هشدار بدهیم تا با آگاهی داروهای مریض را به پرسنل پرستاری بسپرند. متاسفانه عدهی کمی از همکاران ما، دارو را تمام و کمال طبق تجویز پزشک به بیماران نمیرسانند و مقداری از دارو را به صورت آزاد میفروشند.» او با اشاره به فوت بیماران صعب الاعلاج میگوید: «ممکن است بیماران خاص وقتی فوت میکنند، مقداری از داروی آنها باقی بماند، معمولا خانوادهها در آن موقعیت پیگیر داروی بیمار نیستند، داروهای گرانقیمت بیماران سرطانی یا بیماریهای خاص دیگر به دست کسانی میافتد که از فروش آن در بازار آزاد کسب درآمد میکنند.» او با اشاره به حقوق کم پرستاران میگوید: «فقر و فساد با هم برابرند . وقتی حقوق کافی نیست، فساد وارد کار می-شود.» حرفهای وی از سوی سید جمال سعید واقفی عضو هیات مدیره انجمن علمی داروسازان هم تائید شده است. او در گفتو گو با خبرگزاری تسنیم گفته است: « این‌ها جزو اسراری است که بازگو کردن آن اگر چه خوب است اما از طرفی هم خوب نیست. در واقع مردم هر چه بدانند باز هم کم است اما عمومیت این دسته از مشاغل نباید از شنیدن چنین مطالبی سوء استفاد کند. بسیاری از پرستاران و پرسنل بیمارستان‌های مشغول کار کردن هستند به بیماران خدمات می‌دهند و هیچ چشم داشتی هم ندارند و راضی هم هستند. اما اگر این افراد این مطالب را ببیند می‌گویند ما هم می‌توانیم گاهی از این دغل کاری‌ها انجام دهیم. مثلا آمپول پانصد هزار تومانی ضد سرطان را با یک آمپول 2 هزار تومانی، مولتی ویتامین عوض کنیم و به بیمار هم بگوییم آمپولت را تزریق کردیم.»