close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
سیاست

وزیر محترم امور خارجه، تقاضای من رهایی از زندان است

۲۹ فروردین ۱۳۹۳
امیر میرزائی حکمتی
خواندن در ۴ دقیقه
امیر حکمتی و پدرش
امیر حکمتی و پدرش
امیر حکمتی و خواهرزاده‌هایش
امیر حکمتی و خواهرزاده‌هایش
امیر حکمتی و مادرش
امیر حکمتی و مادرش
آخرین عکس امیر حکمتی و مادرش
آخرین عکس امیر حکمتی و مادرش

نامه امیر حکمتی به وزیر امور خارجه ایران

ده سال حبس، آخرین تصمیمی است که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران برای امیر میرزائی حکمتی گرفته است. این حکم با رای قاضی شعبه 28 دادگاه انقلاب تهران، اعلام و در دادگاه تجدیدنظر تایید و قطعی شده است. حکمتی 31 ساله، یک آمریکایی ایرانی تبار است که تابستان 90 به اتهام جاسوسی و همکاری با دولت آمریکا توسط وزارت اطلاعات ایران بازداشت شد. پخش اعترافات اجباری او از تلویزیون و صدور حکم اعدام گام های بعدی جمهوری اسلامی علیه حکمتی بود. خانواده حکمتی اعلام کردند که او اتهاماتش را رد کرده و اعترافاتش هم تحت فشار صورت گرفته است. دی ماه 90 اعلام شد که دیوان عالی کشور حکم اعدام را نقض کرده است. این حکم سرانجام به ده سال حبس تغییر یافت. از این مدت، حکمتی بیش از دو و نیم سالش را در زندان گذارنده و باید هفت و نیم سال دیگر برای آزادی صبر کند. با این حال در ماه های اخیر با تغییر دولت در ایران، امیدوارهای خانواده میرزائی حکمتی برای تغییر وضعیت، موثر واقع شدن پیگیری های دیپلماتیک و دخالت دولت ایران به ویژه محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران برای پایان بخشیدن به این پرونده که به گفته آنها کاملا سیاسی و غیرعادلانه است، افزایش یافته است. در همین راستا، امیر حکمتی میرزائی نامه ای به محمد جواد ظریف نوشته:

به نام خدا

جناب آقای دکتر ظریف، وزیر محترم امور خارجه جمهور اسلامی ایران

 اینجانب امیر میرزائی حکمتی، شهریور ماه ۱۳۹۰ توسط نیروهای امنیتی در تهران دستگیر شدم. دی ماه همان سال به اتهام همکاری با آمریکا بر علیه ایران، با حکم دستگاه قضایی به اعدام محکوم شدم. این حکم در دیوان عالی کشور نقض شد.

اینجانب ضمن با رد کلیه اتهامات مطرح شده اعلام می کنم نه تنها کوچکترین همکاری علیه ایران نداشته ام، بلکه در طول زندگی همواره برای موفقیت ایران و ایرانیان دعا کرده، به هویت تاریخی و ملیت خویش بالیده و آرزویم این بوده که با رفع مشکلات سیاسی بین ایران و آمریکا، فرصتی تازه برای حرکت ایران به سوی جایگاه رفیع منطقه ای و جهانی فراهم شود.

آقای دکتر ظریف،

من در آمریکا متولد شدم. پدر و مادرم، من را با فرهنگ ایرانی و شیعی پرورش دادند و از دوران کودکی، سفر به ایران جزو آروزهای من بود. تابستان ۱۳۹۰ برای تحقق این آرزو و دیدار با اقوام خویش، به ایران آمدم.

من از ۱۸ سالگی در ارتش آمریکا خدمت کردم. بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه به عنوان مترجمی زبان عربی در ارتش این کشور استخدام شدم. قبل از اینکه به ایران سفر کنم، از این شغل استعفا دادم و برای ادامه تحصیل در رشته اقتصاد، مقطع فوق لیسانس از دانشگاه میشیگان پذیرش گرفتم. ملاحظه می فرمایید که نه تنها شغل سابق من ارتباطی به ایران نداشت، بلکه قصد داشتم وقتی سفر۳ هفته ای خویش به ایران پایان یافت، در دانشگاه به ادامه تحصیل در رشته اقتصاد بپردازم.

علاوه بر این، پدر بنده بیمار و مبتلا به تومور مغزی است و در کنار تحصیل، مهم ترین برنامه زندگی شخصی ام نیز مراقبت و حمایت از پدر خویش بود. پیش از سفر من، خانواده ام چند بار به ایران سفر کرده و هیچ مشکلی برای ایشان رخ نداده بود. فعالیت های خانواده من نیز عاری از هرگونه تبلیغات یا رویکرد منفی علیه ایران بود و ما حتی در آمریکا از جمهوری اسلامی حمایت کرده بودیم. به همین جهت، به هیچ وجه پیش بینی نمی کردیم این سفر به چنین فرجامی منجر شود.

باور عمیق من این است که دستگیری و صدور حکم قضایی، نتیجه و بازتاب سوءتفاهم تاریخی و ذهنیت منفی ایران در قبال سیاست های دولت آمریکاست. متاسفانه بازداشت من، بر خلاف قوانین جاری کشور، قبل از دادگاهی شدن اینجانب، رسانه ای شد و یک مسئله ساده که می توانست با استعلام و انجام تحقیقات لازم، حل و فصل گردد، به یک مسئله سیاسی بین دو دولت تبدیل شد.

اولین درخواست من این است که پرونده قضایی من، یک شهروند ساده ایرانی، با چالش های دیپلماتیک، تاریخی و سیاسی بین دو دولت گره نخورد. من علاقه ای ندارم و نمی توانم دخالتی در این فرایندهای کلان داشته باشم.

همچنین به عنوان یک شهروند از اینکه برخی ایرانیان در آمریکا زندانی شده اند، بسیار متاسف هستم و دعای همواره ام، آزادی آنان است. بنده هیچ نقشی در رقم خوردن چنین سرنوشتی برای ایشان نداشته ام و ۳۰ ماه زندگی من در زندان، نتوانسته کوچکترین تاثیری بر سرنوشت این افراد بگذارد.

 وزیر محترم امور خارجه

 تقاضای من به عنوان یک شهروند ایرانی، هموطن شما و فردی که۳۰ ماه از خانواده خویش دور مانده است، رهایی از زندان است. وکیل اینجانب، آقای محمود علیزاده طباطبایی، دلایل و مستندات کافی برای اثبات بیگناهی بنده در اختیار دارد. توجه به این مستندات می تواند راهگشای مسیر و منجر به ختم این پرونده شود. قطعا توجه و پیگیری جنابعالی و دولت محترم آقای روحانی، به عنوان یک اقدام بشردوستانه، مورد توجه و احترام افکار عمومی قرار خواهد گرفت و مردم دو کشور ایران و آمریکا قدردان چنین تلاش ارزنده ای خواهند بود.

 با آرزوی فراگیری صلح و دوستی

 امیر میرزائی حکمتی

ثبت نظر

استان سیستان و بلوچستان

دختر روحانی به دیدار دختر مولوی عبدالحمید رفت

۲۹ فروردین ۱۳۹۳
خواندن در ۱ دقیقه
دختر روحانی به دیدار دختر مولوی عبدالحمید رفت