ایرانیان در بین کشورهای خاورمیانه، کم‌ترین احساسات یهودی ستیزی را دارند.
این یکی از نتایج نظرسنجی است که سازمان جهانی «ای دی ال» (ADL Global) در مورد احساسات ضدیهودی در 100 کشور جهان انجام داده و به تازگی منتشر کرده است.
این نظرسنجی با طرح 11 سوال از مخاطبان و جمع‌بندی پاسخ‌ها، به شاخصی در مورد ضدیت با یهودیان رسیده است؛ این شاخص برای ایرانیان، 56 درصد است.
شاخص یاد شده در ترکیه که با اسراییل روابط دیپلماتیک دارد، 69 درصد اعلام شده است. شاخص یهودی ستیزی در کشورهای عربی هم که سر به فلک میکشد: فلسطینی‌ها به دلیل اوضاع فلاکت‌بار اقتصادی و شش دهه نزاع با اسراییل، با شاخص 93 درصد، در بالای فهرست ایستاده‌اند؛ عراقی‌ها بی‌آن که چنین تجربهای با اسراییل داشته باشند، شاخص 92 درصد را به خود اختصاص دادهاند؛ یمن 88 درصد، کویت 82 درصد، بحرین 81 درصد، اردن با بحرین برابری میکند، قطر و امارات متحده عربی هر دو 80 درصد و عربستان که پدرخوانده کشورهای حوزه خلیج فارس محسوب می‌‌‌شود، 74 درصد.
اوضاع برای یهودیان در کشورهای شاخ آفریقا هم نامرتب است: الجزایر و لیبی 87 درصد، تونس که تنها دموکراسی موفق بر آمده از «بهار عربی» شناخته می‌‌‌شود و کارشناسان از فضای تساهل و مدارای سیاسی در آن اقلیم می‌‌‌گویند، جامعهای با شاخص 86 درصد احساسات ضد یهودی دارد و مراکشی‌ها 80 درصد. برمبنای این گزارش، مصر به عنوان نخستین کشور عربی که در دهه 1980 با اسراییل پیمان صلح امضا کرده و در سه دهه اخیر –جز یک سال ریاست جمهوری «محمد مرسی» از گروه «اخوان‌المسلمین»- رابطه دیپلماتیک و نسبتا نزدیک با تل‌آویو داشته، شاخص 75 درصد را در این نظرسنجی به خود اختصاص داده است.
میزان نازل احساسات ضد یهودی ایرانیان نسبت به دیگر کشورهای خاورمیانه در شرایطی است که جمهوری اسلامی از بدو پیدایش، یکی از اصول اساسی خود را ضدیت با دولت اسراییل و شهروندان یهودی ساکن در این کشور استوار کرده است.
چند سال پیش «محمدحسین رحمانیان»، نماینده ولی فقیه در بنیاد شهید با ذکر خاطره‌ای از رهبر انقلاب 57، نظر آیت‌الله خمینی در مورد یهودیان ساکن اسراییل در جمع هیاتی از فلسطینی‌ها را چنین بازگو کرده بود: «همه يهوديانی كه در فلسطين اشغالی اسكان داده شده‌اند، در حكم همان سربازان و اجزای رژيم غاصب هستند و برخورد با آن‌ها همانند برخورد با سربازان اسرایيلی است .»
آیت‌الله خامنه‌ای نیز در واکنش به اظهارات «اسفندیار رحیم مشایی»، رییس دفتر محمود احمدی‌نژاد که مردم اسراییل را دوست خوانده بود، چنین نظریاتی را تکرار کرد.
در ایران، در کتاب‌های درسی عموما یهودیان افرادی معرفی می‌شوند که در طول تاریخ، به ویژه در صدر اسلام، دست به خیانت‌های بزرگی زدهاند و قومیتی غیرقابل اعتماد هستند. از آن گذشته، در تمام سال‌های اخیر، صداوسیمای جمهوری اسلامی هر هفته چندین مستند و برنامه پخش کرده است تا نشان دهد یهودیان، تمام رسانه‌ها در ایالات متحده و غرب را در سیطره خود دارند و تمامی سیاستهای واشنگتن را تنظیم میکنند؛ لابی «آیپک» است که سیاست خارجی کاخ سفید را در دست دارد و هالیوود را سرمایه‌داران یهودی به نفع و برای تبلیغ دین موسی و اسراییل تسخیر کرده‌اند.
در یک کلام، اگر پیش‌تر «کار، کار ِ انگلیس بود»، حالا سه دهه است که حاکمیت جمهوری اسلامی بی‌وقفه تکرار میکند:«کار، کار ِ یهودیان است.»
یکی از 11 پرسش یا ادعاهای مطرح شده در این نظرسنجی، این بوده است که «یهودی‌ها کنترل بسیاری بر امور جهان دارند». ولی با همه آن چه گفته شد، تنها 49 درصد از ایرانی‌های مورد پرسش قرار گرفته با آن موافق هستند و 54 درصد از آن‌ها نیز به پرسش «یهودیان قدرت زیادی در اقتصاد جهان دارند»، پاسخ مثبت دادهاند.
شگفت‌انگیزترین بخش، نظری است که ایرانی‌ها در مورد «هولوکاست» دارند. در نظر سنجی اخیر، فقط 18 درصد ایرانیان با این گزاره موافق بوده‌اند که «یهودیان زیادی در مورد آن چه در هولوکاست بر سرشان آمد، صحبت میکنند.»
این شاخص در جامعه ایالات متحده 22 درصد است. در کشورهای عربی هم این شاخص بین 22 (عربستان) تا 64 درصد ( فلسطین) است که چندان بالا به نظر نمی‌آید.
یک روزنامه‌نگار حوزه بین‌الملل در تهران به «ایران‌وایر» می‌گوید: «به نظر من، آن‌هایی که در کشورهای عربی به این پرسش پاسخ منفی دادند، اساسا نمی‌دانند هولوکاست چه بوده و تشکیل اسراییل چه قدر مرتبط با آن بوده است. مهم این است که در ایران، 8 سال این موضوع در ابعاد گسترده در صداوسیما، نشریه‌ها و دانشگاه‌ها تبلیغ شد ولی مردم از پذیرش چنین تحلیلی سرباز زدهاند.»
سال 84، زمانی که محمود احمدی‌نژاد برای نخستین بار در جمع مردم زاهدان، هولوکاست را یک «افسانه» خواند، ادعای وی با استقبال گسترده نيروهای اصول‌گرا و محافظه‌کار در داخل نظام روبه‌رو شد.
احمدی‌نژاد بر این موج ضدیهودی در ساختار حاکمیت و بدنه سیاسی و اجتماعی آن نشست و به «اصول‌گرای محبوب‌تری» بدل شد.
اسرایيل هم بی‌کار ننشست و برای مدت‌ها انكار هولوكاست و نیز تاكيد دولت احمدی‌نژاد بر حذف اسرایيل از كره زمين را بهانه‌ای به موقع برای فشار بر غرب جهت متوقف كردن برنامه اتمی نظام با استفاده از تحريم‌های دردناک اقتصادی و يا استفاده از حمله نظامی می‌ديد.
احمدی‌نژاد نخستین کسی نبود که با انکار هولوکاست، احساسات ضدیهودی خود را آشکار کرد. پیش از وی، در مهرماه سال ۱۳۷۵، «سعید امامی»، معاون امنیتی وقت وزارت اطلاعات و طراح قتل‌های زنجیره‌ای روشن‌فکران، در دانشگاه همدان اعلام کرده بود به کتاب‌های تاریخی دست یافته که نشان می‌دهند رقم 6 میلیون یهودی کشته شده در هولوکاست «جفنگ» است.
در سال‌های پیش، آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز بارها در سخنرانی‌های خویش علیه هولوکاست سخن گفته است.
در یک سال گذشته، حسن روحانی، رییس‌جمهور میانه‌روی ایران و «محمدجواد ظریف، وزیرخارجه وی تلاش کرده‌اند با برخی تحرکات در فضای مجازی، به جامعه جهانی یادآور شوند که دولت جدید ایران احساسات ضد یهودی ندارد.
چندی پس از انتشار توییت بحث برانگیز وزیر امور خارجه با عنوان «آن مردی که در ایران هولوکاست را انکار می‌کرد، رفته است»، در صفحه توییتر رییس دولت یازدهم نیز متنی به زبان انگلیسی منتشر شد که تلاش داشت نگاه يهوديان به دولتمردان جمهوری اسلامی را تغيير دهد: «هنگامی که خورشید این‌جا، در تهران، در حال غروب است، من به همه یهودیان، به‌ویژه یهودیان ایرانی، "روش هشانا" را تبریک می‌گویم.»
همراه این پیام تبریک، عکسی از یک یهودی ایرانی در حال عبادت در یکی از کنیسه‌های ایران نیز منتشر شده بود.
توییتر ظریف و گفت‌وگوی او با یک شبکه تلویزیونی خارجی درباره هولوکاست، سرانجام پای او را به مجلس کشاند و تندروها از او خواستند که به روشنی موافقت خود را با افسانه بودن هولوکاست اعلام کند.
تندروها هم‌چنین ظریف را به دلیل این که یکی از مطالب وب‌سایت آیت‌الله خامنه‌ای علیه یهودیان را نادرست خوانده و قول داده بود تصحیح شود، به شدت سرزنش کردند.
در رویدادی دیگر، حضور «علی یونسی»، وزیر پیشین اطلاعات و دستیار کنونی روحانی در امور اقلیت‌ها و قومیت‌ها در یک کنیسه یهودیان شیرازی و تاکید وی بر همزیستی مسالمت‌آمیز شهروندان، برای وی دردسر ساز شد.
یونسی در بخشی از سخنرانی خود گفته بود: «ایرانیان، سال‌های سال است که با بزرگواری و با فرهنگ بردباری دینی که دارند، با هم خوب زندگی میکنند. اگر منِ آخوند و آن خاخام بگذاریم، همه مردم خوب با هم زندگی میکنند.»
در واکنش به این گفته‌ها، «مجتبی ذوالقدر»، روحانی تندروی نزدیک به سپاه گفت: «آقای یونسی در جهت راضی کردن یهود این حرف‌ها را می‌زنند زیرا یهودی‌ها خوششان می‌آید که به پیامبر و اهل‌بیت توهین شود. این انحراف‌های اعتقادی است که از آن برای اهداف سیاسی استفاده می‌کنیم.»
«حسین شریعتمداری» نیز در سرمقاله‌ای در کیهان با تیتر «اسب و شمشیر را پس بده»، با انتقاد از مواضع یونسی، از او پرسید: «کدام شخصیت روحانی در داخل کشور علیه هم‌وطنان یهودی سخن گفته است؟»
این در حالی است که پیش از طرح این پرسش، «مصباح یزدی»، از روحانیون بانفوذ و افراطی جناح راست به طور سربسته بر این که شهروندان یهودی در ایران درجه دو هستند، تاکید کرده بود: «اسلام هرگز یک یهودی و مسلمان را مساوی نمی‌داند. هرچند حقوقی را برای یهودی هم در نظر می‌گیرد اما این به معنای تساوی آن‌ها در همه حقوق نیست. گاه عده‌ای نام شهروند درجه‌دوم بر آن می‌گذارند. هر اسمی می‌خواهند بگذارند اما این، واقعیت را تغییر نمی‌دهد.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر