به دنبال گسترش و تداوم اعتراضات در ایران، جامعه ایرانی خارج از کشور نیز برای اعلام همبستگی و حمایت خود از معترضان در داخل ایران و همچنین ابراز نفرت و مخالفت خود با حکومت، در شهرهای مختلف دنیا تجمعاتی را برگزار کرده و می‌کنند. جامعه رنگین‌کمانی خارج از ایران، یکی از قشرهایی است که در صحنه این اعتراضات حضور پررنگ دارد. قشری که زخم خورده سیاست‌های جنسیت‌زده و رنگین‌کمانی‌ستیزانه همین حکومت است.
در روزهای گذشته نیز در تجمعات اعتراضی ایرانیان ساکن کانادا، جامعه رنگین‌کمانی حضوری پررنگ داشته‌اند. «نیما یاجم» هنرمند، فعال کوییر و پناهنده سیاسی مقیم کانادا، که خود را به عنوان یک فرد ترنس با هویت جنسیتی نان‌باینری یا غیر‌دوگانه معرفی می‌کند، از حضور جامعه رنگین‌کمانی ایرانی در تجمع اعتراضی روز یکشنبه، ۱۹سپتامبر در تورنتو کانادا می‌گوید.
***
«من به عنوان یک کنشگر کوییر اعتراضات امروز ایران را یک جنبش می‌بینم، جنبشی که از دل زن‌ها و کوییر‌ها در ایران برخواسته و با رهبری زنان و جامعه کوییر پیش خواهد رفت. عقیده دارم که اسم این جنبش باید «جنبش ژینا» باشد. جنبش زنان و جامعه کوییر با اسم رمز «ژینا». این را نیما یاجم هنرمند کوییر می‌گوید.
او که در دو تجمع در تورنتو کانادا حضور داشته، می‌گوید:
«در روز یکشنبه در دو تجمع مختلف در تورنتو حضور داشتم، البته این تجمع‌ها در نهایت با یکدیگر ادغام شدند. در تجمع اول گروهی از زنان و افراد کوییر در حرکتی اعتراضی موهای خود را تراشیدند و یا کوتاه کردند، با در دست داشتن پرچم رنگین‌کمانی سعی کردم تا به همه نشان دهم که جامعه کوییر نیز در تجمع‌های اعتراضی، چه در داخل ایران و چه در خارج ایران سهم داریم. متاسفانه با وجودی که جامعه کوییر در اکثر اعتراضات و‌جنبش‌های سیاسی و اجتماعی حضور دارند، اما حضورشان نادیده گرفته می‌شود؛ به همین دلیل این موضوع بسیار اهمیت دارد که دیده شویم و نشان دهیم که ما نیز در کنار مردم هستیم. در دست داشتن و نشان دادن پرچم رنگین‌کمانی نیز خود نشانه اعتراض ماست.
در تجمع دوم با وجودی که درخواست کردم که صحبت کنم، اما این فرصت به ما داده نشد و متاسفانه این تجربه‌ای است که ما در اکثریت مواقع داریم. این بخشی از ستم مضاعف و به حاشیه رانده شدنی است که جامعه ما تجربه می‌کند. با این حال من خودم بالای سکو رفتم، اسم «مهسا امینی» را فریاد زدم، در کنار اسامی «علیرضا فاضلی منفرد» و همچنین «ساره» و «الهام» که در زندان هستند و حکم اعدام برایشان صادر شده است.»
در تجمعات اعتراضی داخل ایران، زنان در صف اول مبارزین حضور دارند. در روزهای گذشته ویدیوهای زیادی از زنان و دختران ایرانی در حال آتش زدن روسری‌ها و تراشیدن یا بریدن موهایشان در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها منتشر شده است. این حرکت که تبدیل به نمادی برای اعتراض به حجاب اجباری شد، رفته رفته افراد دیگر جامعه را نیز به صحنه مبارزه کشانده است. «نیما» نیز در حرکتی اعتراضی موهای خود را در جمع ایرانیان معترض در تورنتو تراشید. او این کار را نمادی از سوگواری برای برای «مهسا»ها و تمام کوییر‌ها و زنان ستم دیده از جمهوری اسلامی می‌داند. همه آن‌هایی که شاید حتی اسمی از آن‌ها نشنیده باشیم. او همچنین تراشیدن موی خود را اعتراضی به نادیده گرفته شدن همیشگی جامعه رنگین‌کمانی می‌داند، حتی از سوی قشر ایرانی مقیم کانادا که به گفته «نیما» دوربین‌های خود را طوری می‌گیرند که پرچم رنگین‌کمانی در فیلم‌هایشان مشخص نباشد؛ حتی زمانی که او با تراشیدن موی خود فریاد می‌زد که من هم «مهسا» هستم، من «ژینا» هستم.
«نیما یاجم» با اشاره به اینکه جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس ایرانی در این تجمع‌ها مانند همیشه حضور پررنگی داشته‌اند بر این موضوع تاکید می‌کند که بسیاری از افراد رنگین‌کمانی همین حالا در خیابان‌های ایران در دل تظاهرات هستند و با مشت‌های گره‌کرده فریاد می‌زنند:
«ما نه تنها در ایران، بلکه در تمامی شهرهای دنیا که امروز شاهد اعتراضات و تجمعات است حضور داریم، همیشه حضور داشته‌ایم. جامعه کوییر ایرانی نیز مانند دیگر افراد جامعه، مانند «مهسا»، در معرض خطر، آسیب و خشونت از سوی حکومت قرار دارد، متاسفانه هر قشر به حاشیه رانده شده و در اقلیتی، نه تنها خطرات و آسیب‌های اقشار مختلف جامعه را تجربه می‌کنند، بلکه این آسیب‌ها بر روی آن‌ها به شکل مضاعف تاثیر می‌گذارد. ما همانطور که فقر را در جامعه تجربه می‌کنیم، این فقر در کنار هموفوبیا، ترنس‌فوبیا، کوییر‌فوبیا به ما تحمیل می‌شود. اگر حجاب اجباری در جامعه به زنان تحمیل می‌شود، یک مرد ترنس این حجاب و پوشش اجباری را به شکلی مضاعف تجربه می‌کند. افراد همجنسگرا، دوجنسگرا، ترنسجندر، بی‌جنسیت، کوییر در مواجهه با خطراتی که حکومت برای مردم درست کرده است، در معرض آسیب بیشتری قرار دارد. چه بسا که ما می‌دانیم که گشت‌های ارشاد بسیار درباره افراد کوییر شدت عمل به خرج داده و با اجبار آن‌ها را مجبور به نادیده گرفتن هویت و بیان‌جنسیتی‌شان می‌کند و آن‌ها نیز برای اینکه خود را از خطر دور نگه‌دارند، در بسیاری از مواقع مجبور به تن دادن به خواسته‌های حکومت می‌شوند.»
جامعه رنگین‌کمانی نه تنها با احکام و مجازات‌های قانونی از شلاق تا اعدام، به واسطه گرایش جنسی و یا هویت و بیان جنسیتی خود مواجه هستند، با مسائلی مانند حجاب اجباری و گشت ارشاد نیز بیشتر دست و پنجه نرم می‌کنند. حضور جامعه رنگین‌کمانی و بیان این حضور خود، یک حرکت اعتراضی و سیاسی است. بیان جنسیتی و بدن‌های افراد رنگین‌کمانی خود روزانه یک حرکت اعتراضی است، حضوری که حکومت همیشه در صدد سرکوب و‌حذف آن برآمده است.
«نیما یاجم» در پاسخ به این پرسش که آیا حضور جامعه رنگین‌کمانی و مشارکت آن‌ها در جنبش‌های سیاسی و اجتماعی، در آینده ایران تاثیرگذار است؟ می‌گوید:
«جامعه کوییر در مطالبات اجتماعی و سیاسی، حتی از سوی اپوزیسیون خارج از کشور و همچنین رسانه‌ها نادیده گرفته شده و به رسمیت شناخته نمی‌شوند. این بدان معنا نیست که این افراد حضور و مشارکت ندارند و یا اینکه حضورشان تاثیرگذار نیست، ما هستیم و اتفاقا مطالبات سیاسی داریم. این پرسش که آیا جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس ایرانی مطالبه‌گر است و در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی حضور دارد؟ خود نشان‌دهنده شنیده نشدن صدا و خواسته‌های ماست. حضور و مطالبات این قشر جدا از دیگر اقشار جامعه نیست و مسلما در آینده سیاسی و اجتماعی ایران تاثیرگذار است.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر