شایا گلدوست
۲۷ ژانویه، «روز یادبود قربانیان هولوکاست» برای گرامیداشت همه کسانی است که در این فاجعه تاریخی جان خود را از دست دادهاند، نامگذاری شده است.
«هولوکاست» که به یونانی قدیم به معنای «کاملا سوخته» است، یک نسلکشی عمدی بود که در آن میلیونها انسان در جریان جنگ جهانی دوم به خاطر تعصبات نژادی و عقیدتی و نیز افکار دگرستیزانه، توسط آلمان «نازی» کشته شدند.
بعد از گذشت دههها، هولوکاست همچنان یکی از فجایع تاریخ بشریت به شمار میرود که گذار کوتاه به آنچه در آن اتفاق افتاده است، قلب هر انسانی را به درد میآورد.
لازم به ذکر است که یهودیان تنها قربانیان دگرستیزی آلمان نازی نبودند، غیرنظامیان و زندانیان جنگی شوروی، لهستانی و رومیتبارها، کولیهای اروپای شرقی، معلولان جسمی و ذهنی، مخالفان سیاسی و همجنسگرایان و اعضای جامعه رنگینکمانی نیز در این فاجعه تاریخی قتلعام شدند.
پس از به قدرت رسیدن «آدولف هیتلر» و حزب ناسیونال سوسیالیست در آلمان، مردان و زنان همجنسگرا، اعضای جامعه رنگینکمانی و هر فردی که گرایشهای همجنسخواهانه داشته و هویت جنسی و جنسیتی خود را مغایر با آنچه دگرجنسگرایی و همانسوجنسیتی بودن تعریف میکرده است، توسط نازیها مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند. «گشتاپو» فهرستهایی از این افراد تهیه کرده بود تا آنها را وادار به تبعیت جنسی و جنسیتی از هنجارهای موجود کند.
بین سالهای ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵، حدود ۱۰۰ هزار مرد طبق پاراگراف ۱۷۵ «قانون جزایی» آلمان، به خاطر تمایلات همجنسخواهانه دستگیر شدند که ۵۰ هزار تن از آنها را رسماً محکوم کردند. بسیاری از این مردان به زندان رفتند و حدود پنج تا ۱۵هزار نفر به اردوگاههای کار اجباری نازیها فرستاده شدند. مشخص نیست که چه تعداد از این افراد در اردوگاههای کار اجباری به قتل رسیدند اما مورخ برجسته، «رودیگر لاتمن» معتقد است مرگ و میر افرادی که با تمایلات همجنسخواهانه به اردوگاههای کار اجباری تبعید شدند، ممکن است حدود ۶۰ درصد باشد.
در تابستان ۱۹۳۵، قانونگذاران نازی پاراگراف ۱۷۵ قانون جزایی آلمان را برای امکان سرکوب گستردهتر اعمال همجنسگرایانه بازبینی و تغییر دادند. به جای اثبات دخول بین دو همجنس، دادگاه میتوانست تعابیر بسیار گستردهتری از روابط همجنسخواهانه اعمال کند.
در قانون جدید اینگونه نوشته شد: «مردی که با مرد دیگری مرتکب اعمال ناپسند شود و یا اجازه دهد از او برای اعمال ناپسند سوءاستفاده کنند، متحمل حبس خواهد شد.»
بنابراین، زنانی که تمایلات همجنسخواهانه داشتند، از متن قانون بیرون ماندند. بسیاری از این افراد برای قطع نسل همجنسگرایان، به دستور دادگاه یا به اجبار عقیم شدند.
شنیدن این روایتها از زبان بازماندگان و خواندن سرگذشت آنها بسیار تاسفبرانگیز است.
در این اردوگاهها، هر یک از زندانیها با داشتن نشانی بر سینه که به لباسشان دوخته شده بود، از بقیه مجزا میشدند. نشان رنگینکمانیها، یعنی هر کسی که گرایش به همجنس داشت یا ترنس بود، مثلث معکوس صورتی رنگ بود. «نیما نیا»، هنرمند و کنشگر کوئیر در رابطه با جنایاتی که علیه جامعه رنگینکمانی در هولوکاست رخ داده است، میگوید: «در تاریخ جنبش الجیبیتیکیوپلاس و کوئیر، بسیاری از اصطلاحات، مانند خود کلمه کوئیر و نمادها، در ابتدا برای سرکوب و تحقیر افراد این جامعه به کار برده میشدند اما با گذشت زمان، این نمادها و اصطلاحات توسط خود افراد این جامعه بازپس (reclaimed) گرفته شدند؛ به عنوان مثال، پیش از این که مثلث صورتی تبدیل به نمادی برای افراد الجیبیتیکیوپلاس شود، به عنوان نشان شرم در آلمان نازی شهرت داشت. در اردوگاههای کار اجباری، همانطور که یهودیان با ستارههای زرد نشان میشدند، بر روی لباس مردان و افراد کوئیر مثلث صورتی و بر لباس کارگران جنسی و لزبینها ستارههای سیاه دوخته میشد تا از سایرین قابل شناسایی باشند.»
او در ادامه با اشاره به موزه یادبود هولوکاست در ایالات متحده میگوید: «در این موزه تخمین زده شده است که ۱۰۰هزار مرد و افراد کوئیر در آن زمان دستگیر و پنج هزار تا ۱۵ هزار نفر از آنها به اردوگاههای کار اجباری فرستاده شدند و ۶۵ درصد از آنها جان خود را از دست دادند. در سال۱۹۷۲، اولین زندگینامه یک بازمانده کوئیر از اردوگاه کار اجباری تحت عنوان مردانی با مثلث صورتی منتشر شد و پس از آن، جنبش حقوق همجنسگرایان در آلمان، این نماد مثلث صورتی را از آن خود کرد و حالا تبدیل به نمادی از آزادی برای افراد الجیبیتیکیوپلاس شده است.»
«ششرنگ»، شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی خبر داده که امسال برای اولین بار در روز بزرگداشت قربانیان هولوکاست، پارلمان آلمان بر آزار، کشتار و شکنجه همجنسگرایان توسط رژیم نازی تمرکز کرده است.
در این خبر آمده است که آقای «باس»، رییس مجلس آلمان تاج گلی را در بنای یادبود همجنسگرایان تحت تعقیب و به قتل رسیده در ناسیونال سوسیالیسم در برلین گذاشت.
این سیاستمدار سوسیال دموکرات به همراه سایر اعضای مجلس آلمان، از مثلث صورتی (Rosa Winkel) در میدان «نولندورف» در برلین بازدید کرد. باس در گفتوگو با خبرنگاران، همچنان بر اهمیت و لزوم رعایت و صحبت از حقوق اقلیتهای جنسی و جنسیتی تاکید میکند، زیرا آنها هنوز هم با تبعیض، خصومت و ستیز روبهرو هستند.
با وجودی که تاسف میزان توحش و خشونتی که علیه جامعه رنگینکمانی رخ داده است را کم نمیکند اما یادآوری جنایتهای تاریخی علیه جامعه رنگینکمانی و همچنین تلاش برای جبران خسارت از طریق اذعان به اشتباه، پرداخت غرامت و اعتراف به ارتکاب اشتباه باعث میشود تا نه تنها تاریخ این جامعه به نسلهای جدید یادآوری شود بلکه کشورهای دیگر از مسیر مبارزه و آنچه که امروز اتفاق میافتد، درس بگیرند و اشتباهات آنها را تکرار نکنند.
مطلب مرتبط:
ثبت نظر