شایا گلدوست
اول دسامبر که امسال مصادف است با ۱۱ آذر، از سال ۱۹۸۸، «روز جهانی ایدز» نام‌گذاری شده است. ایدز نوعی بیماری نقص ایمنی بدن است که توسط ویروسی به نام «اچ‌آی‌وی» (HIV) به وجود می‌آید.
هدف از نام‌گذاری این روز، تشویق به افزایش بودجه برای پژوهش و درمان و افزایش آگاهی، آموزش و مبارزه با این بیماری در جوامع مختلف است. از زمان کشف ویروس ایدز در سال ۱۹۸۱ تا کنون، این بیماری باعث مرگ ده‌ها میلیون نفر در جهان شده است.
جامعه رنگین‌کمانی و کارگران جنسی جزو اقشار آسیب‌پذیر در مقابل این بیماری هستند به دلیل این که بیشتر در معرض روابط جنسی پرخطر و حفاظت نشده قرار دارند. همین‌طور به دلیل تبعیض‌ها و محرومیت‌هایی که در جوامع مختلف تجربه می‌کنند، در بسیاری از مواقع امکان دسترسی برابر به امکانات پزشکی و درمانی و روش‌های جلوگیری از انتقال بیماری را ندارند.
«بهار آزادی»، محقق و جامعه‌شناس که به مدت دو سال در بخش عفونی یکی از مراکز درمانی در پاریس با زنان «ترنس» مبتلا به آچ‌آی‌وی مصاحبه کرده و کار تحقیقاتی انجام داده است، به «ایران‌وایر» می‌گوید:
«اکثر این زنان ترنس، مهاجرانی بودند که تعداد زیادی از آن‌ها را کارگران جنسی تشکیل می‌دادند و از طریق روابط جنسی پرخطر و محافظت نشده به این بیماری مبتلا شده بودند. اکثر این افراد از نحوه ابتلای خود به این بیماری اطلاعات درستی نداشتند و به دلیل گرایش جنسی و هویت جنسیتی خود، در جوامعی که زندگی می‌کردند از جهات مختلف به حاشیه رانده شده و از دسترسی برابر به امکانات پزشکی و بهداشتی نیز محروم بودند. همین موضوع باعث شده بود که خیلی دیر از ابتلای خود به این بیماری اطلاع پیدا کنند. شاید اگر آن‌ها نیز مانند افراد دیگر جامعه دسترسی کافی به اطلاعات و منابع لازم را داشتند، شرایط برایشان متفاوت می‌بود.»
بهار آزادی از میزان مبتلایان در جامعه رنگین‌کمانی می‌گوید: «طبق آمار جهانی، میزان ابتلا در میان مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند (MSM) و مردان دوجنس‌گرا، در تمام نژادها و گروه‌های قومیتی، بالا گزارش شده است. افراد معتاد هم در دسته افراد پرخطر و با ابتلای بالا قرار می‌گیرند. در میان زنان، زنان ترنس نسبت به زنان دیگر آمار ابتلا و ریسک ابتلا بیشتری دارند که البته دلیل آن می‌تواند تحقیق و مطالعه بیشتری باشد که روی این گروه‌ها در مقایسه با دیگر اعضای جامعه رنگین‌کمانی انجام شده است و این بدان معنا نیست که این بیماری در افراد دیگر مشاهده نمی‌شود.»
به عقیده این پژوهش‌گر، انگ‌زنی، خشونت و تبعیض‌هایی که این افراد در خانواده، جامعه، سیستم پزشکی و قانونی و... با آن‌ها مواجه هستند، باعث تاخیر در دادن تست و شروع درمان می‌شود که هر دو این‌ها آمار مرگ و میر را بر اثر این بیماری بالا می‌برند: «در جوامعی که گرایش‌های جنسی و هویت‌های جنسیتی مختلف و هر آن‌چه که با هنجارهای موجود در آن جامعه تفاوت دارد، جرم انگاری شده‌‌اند، از یک سو افراد برای مراجعه و انجام آزمایش‌های لازم احساس ترس و عدم امنیت می‌کنند چون ممکن است به خاطر گرایش جنسی و یا هویت جنسیتی خود مورد قضاوت، تبعیض و خشونت قرار بگیرند یا حتی در مواردی با مشکلات قانونی مواجه شوند. از سویی دیگر، در چنین جوامعی به دلیل این که محققان اجازه این را ندارند که به صورت گسترده روی این گروه خاص مطالعه و تحقیق کنند، اطلاعات درست و جامعی نیز در مورد آن‌ها در دسترس نیست و ناخودآگاه این افراد به حاشیه رانده شده و حذف می‌شوند.»
«مینو محرز»، رییس مرکز تحقیقات ایدز در ایران می‌گوید: «ترس از بدآموزی و ضعف اطلاع‌رسانی در آموزش و پرورش آمار ابتلا میان نوجوانان به ایدز را بالا برده است.»
ایران یکی از ۲۸ کشور با نرخ بالای میزان گسترش این بیماری است و طبق آخرین آماری که در رسانه‌های داخلی منتشر شده است، ۶۶هزار نفر در کشور به این بیماری مبتلا هستند.
ویروس اچ‌آی‌وی تنها در صورتی منتقل می‌شود که مایعات بدن، مثل خون، منی و ترشحات واژنی در تماس مستقیم با هم قرار بگیرند. رایج‌ترین روش انتقال، از طریق رابطه جنسی بدون پیش‌گیری گزارش شده است. پس توجه و دقت لازم در مورد بهداشت جنسی در هنگام سکس یکی از روش‌های مهم مقابله با انتقال این ویروس است. اما متاسفانه تابوی صحبت کردن در مورد این ویروس و بیماری و نیز روش‌های جلوگیری از انتقال آن به برداشت‌های اشتباه و پیش‌داوری و یا قضاوت درباره افرادی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کنند و همین‌طور به انتقال بیشتر این ویروس دامن می‌زنند.
بهار آزادی معتقد است: «در کشوری مثل ایران، ساختارهای خوب و کاملی در زمینه ایدز داریم؛ یعنی پزشکان بسیاری بر روی این موضوع کار کرده‌اند و تمام زیرساخت‌های لازم برای جلوگیری و درمان وجود دارد اما متاسفانه تابوی اجتماعی و فرهنگی مانعی برای پرداختن بیشتر به این موضوع است. این تابو در بسیاری از کشورهای دیگر نیز وجود دارد با این تفاوت که در این کشورها، سازمان‌های مردم‌نهاد و انجمن‌های بسیار فعالی وجود دارند که فضای امنی را برای افراد مبتلا به ایدز فراهم می‌کنند تا اطلاعات لازم و حمایت روانی که مورد نیاز را برایشان تامین و در مسیر کنترل و درمان به آن‌ها کمک کنند. البته در سال‌های اخیر شرایط در ایران نیز تغییر کرده است و با وجودی که تا چند سال قبل بیشترین آمار مبتلایان به اچ‌آی‌وی مربوط به معتادان تزریقی بود، امروزه رایج‌ترین روش انتقال را روابط جنسی می‌دانند. همین مساله، شرایطی را به‌وجود می‌آورد که با تمام محدودیت‌ها، بتوانیم درباره این موضوع بیشتر صحبت کنیم.»
روبان قرمز علامت این روز و در مجموع، فعالیت در حوزه بیماری ایدز و ویروس اچ‌آی‌وی است. در این روز برخی از مردم در همه جای دنیا به لباس‌هایشان روبان قرمز می‌زنند تا به اهمیت پرداختن به این موضوع تاکید و حمایت خود را اعلام کنند. خوش‌بختانه امروزه درمان‌های موثری برای حفظ قدرت سیستم ایمنی بدن وجود دارد و با شروع به موقع و ادامه مصرف داروها، می‌توان این بیماری را کنترل کرد. باید این نکته را بدانیم که هر فردی که حامل و ناقل ویروس اچ‌آی‌وی است، حتما در مسیر ابتلا به ایدز قرار ندارد و امروزه بسیاری از افراد اچ‌آی‌وی مثبت و منفی می‌توانند در کنار هم زندگی کنند و حتی فرزندی بدون اچ‌آی‌وی به دنیا بیاورند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر