شایا گلدوست
طبق تازه‌ترین گزارش شش‌رنگ (سازمان لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی)، ۹۲ درصد اقلیت‌های جنسی و جنسیتی ایران در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نخواهند کرد و ۷۹ درصد آن‌ها خواستار تغییرات سیاسی بنیادین هستند.
در حالی که آخرین نظرسنجی‌های انجام شده در ایران از مشارکت حدود ۴۰ درصدی مردم در انتخابات ریاست جمهوری حکایت دارند، نظرسنجی شش‌رنگ از جامعه رنگین‌کمانی نشان می‌دهد که تنها ۳.۷ درصد از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در انتخابات شرکت خواهند کرد و۴.۴ درصد آن‌ها نیز هنوز تصمیم نگرفته‌اند.
براساس آخرین گزارش نتایج نظرسنجی این سازمان در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ که در بازه زمانی ۱۴ تا ۲۵ خرداد ۱۴۰۰ انجام شده است و در مجموع ۶۲۴ نفر از افراد «ال‌جی‌بی‌تی‌کیو» در آن شرکت کرده‌اند، ۵۱۶ نفر بالای ۱۸ سال و واجد شرایط رای دادن بوده‌اند و ۴۰۹ نفر آن‌ها در ایران و ۱۰۷ نفر در خارج از ایران زندگی می‌کنند. ۴۷۴ نفر از آن‌ها اعلام کرده‌اند که قطعا رای نخواهند داد.
در این گزارش آمده است که مخالفت با جمهوری اسلامی، اعتقاد به این که با رای دادن هیچ تغییری در شرایط ایجاد نمی‌شود، واقعی نبودن انتخابات و معلوم بودن نتایج آن از قبل و نادیده گرفتن حقوق زنان و افراد ال‌جی‌بی‌تی از جمله دلایلی است که شرکت‌کنندگان برای عدم رای دادن اعلام کرده‌اند.
از جمله دلایل دیگری که مانع حضور شرکت کنندگان در این نظرسنجی در انتخابات می‌شود، می‌توان از مواردی چون مسوولیت پذیر نبودن کاندیداها، این‌که انتصاب رییس جمهوری در ایران، چه از لحاظ فرهنگی، چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ مدنی و آزادی هیچ فرقی به حال جامعه نمی‌کند، به دلیل اعتقاد نداشتن به این نظام سیاسی، از پیش مشخص بودن نتیجه انتخابات، وضعیت سخت معیشتی مردم، مجرم و بیمار شناختن جامعه رنگین‌کمانی و دلایل مشابه دیگر نام برد.
در حالی که جامعه جهانی برای دیده، درک و پذیرفته شدن افراد رنگین‌کمانی در دنیا تلاش می‌کند اما شرایط این افراد در‌جامعه‌ای مانند ایران اسفناک است. جدا از دیدگاه سنتی، مذهبی و متعصبی که ریشه در فرهنگ و عموم جامعه دارد، قانون نیز با بیمار شمردن این افراد و مجرم دانستن آن‌ها به دلیل گرایش جنسی و یا هویت جنسیتی‌شان، شرایط زندگی را برای آن‌ها تقریبا غیرقابل تحمل کرده است و با در نظر گرفتن مجازات‌های سنگین قانونی، در بسیاری از موارد این افراد در معرض دستگیری، شکنجه و حتی اعدام قرار دارند.
جزییات منتشر شده در این گزارش نشان می‌دهد که تنها درصد بسیار پایینی از واجدان شرایط مقیم ایران و خارج از ایران اعلام کرده‌اند که در انتخابات شرکت خواهند کرد. با وجود این که همه کسانی که اعلام کرده‌اند در انتخابات شرکت می‌کنند، کاندیدای مطلوب‌شان را ذکر نکرده‌اند اما «ابراهیم رئیسی» (۱۵ نفر) و با فاصله زیاد پس از او، به ترتیب «عبدالناصر همتی» (سه نفر)، «محسن رضایی» (دو نفر) و «سعید جلیلی» (یک نفر) در میان کاندیداهای مطلوب شرکت‌کنندگان عنوان شده‌اند. سایر کاندیداها در میان گزینه‌های مطلوب اندک اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی که قصد شرکت در انتخابات را دارند، نبوده‌اند. بیش از ۹۰ درصد واجدین شرایط مقیم ایران و ۹۷ درصد واجدین شرایط مقیم خارج از ایران اعلام کرده‌اند که رای نخواهند داد.
در این نظرسنجی که افراد جامعه ال‌جی‌بی‌تی از ۸۵ شهر ایران در آن شرکت کرده‌اند و ۴۶ درصد آن‌ها متعلق به یکی از گروه‌های اتنیکی (ترک، کرد، عرب، لر، بلوچ و...) و نزدیک به ۱۴ درصد آن‌ها متعلق به یکی از اقلیت‌های مذهبی بوده‌اند، در پاسخ به این پرسش که آیا تحقق حقوق بشر در جمهوری اسلامی را ممکن می‌دانند، پاسخ ۸۱ درصد به این سوال خیر بوده است، ۳.۵ درصد پاسخ بله، ۷.۵ درصد تا حدودی و هشت درصد نمی‌‌دانم.
شرکت کنندگان در جواب به این سوال که آیا فکر می‌کنید تحقق حقوق ال‌جی‌بی‌تی در جمهوری اسلامی ممکن است نیز با درصد بالایی پاسخ منفی داده‌اند.
در این نظرسنجی از شرکت‌کنندگان خواسته شده است که گزینه‌های مطلوب خود برای تغییرات سیاسی در ایران را انتخاب کنند. در مجموع بیش از ۷۹ درصد شرکت کنندگان تغییرات سیاسی بنیادین که منجر به رفتن جمهوری اسلامی شود را انتخاب کرده‌اند که در این میان، «سرنگونی جمهوری اسلامی از طریق مردم» گزینه افراد بیشتری بوده و پس از آن با فاصله زیاد، گزینه «تغییر نظام از طریق دخالت دولت‌های خارجی» قرار داشته است. تنها ۲۱ درصد از اقلیت‌های جنسی و جنسیتی تغییرات سیاسی مطلوب خود را با گزینه‌هایی در چارچوب جمهوری اسلامی می‌خواسته‌اند که در آن میان، بیشتر فراوانی را «تغییر قانون اساسی» و «حذف ولایت فقیه» داشته و پس از آن به ترتیب «اصلاحات در چارچوب قانون اساسی» و «تغییر رهبر» قرار داشته‌اند.
«شادی امین»، مدیر شش‌رنگ در این رابطه می‌گوید: «نتایج این نظرسنجی ضمن این‌که فاصله عمیق میان نگاه بخشی از جامعه که به‌طور سیستماتیک حذف و به حاشیه رانده شده است را به انتخابات، سیاست و کلیت جمهوری اسلامی با بخش‌های دیگر جامعه نشان می‌دهد، برای جامعه ال‌جی‌بی‌تی ایران بسیار امیدوار کننده است. مدت‌ها بود این جامعه به‌دلیل فشارهای وسیع، اساسا در مسایلی مثل انتخابات و یا موضوعات سیاسی دیگر دخالت‌گری نداشته و بیشتر درگیر شناخت از خود و تلاش برای پذیرش اجتماعی بوده است. امروز این میزان از اعتماد به نفس، علی‌رغم تداوم آن سرکوب و تبعیض‌ها، بیان‌گر درک این جامعه از شیوه حل معضلاتش است. طرح خواست تغییرات بنیادین در نظام سیاسی کشور برای ما پیام روشنی دارد و به نظر می‌آید با نسل جدید و اندیشه‌ورزتری از کنش‌گران این حوزه روبه‌رو خواهیم بود.»
همچنین شرکت کنندگان در این نظرسنجی آرزوهایی برای آینده ایران داشته‌اند؛ آرزوهایی هم چون، آزادی پوشش، تغییر قانون و بی‌مفهوم شدن تابوها، برگزاری رژه افتخار برای جامعه رنگین‌کمانی در تهران، دوستی و اتحاد با همه ملت‌ها و رسیدگی به نیازهای ملت خود، داشتن یک زندگی نرمال بدون ضایع کردن ساده‌ترین حقوق انسانی مانند انتخاب عشق و شریک زندگی، حق ازدواج برای همه با هر‌جنسیت و گرایش جنسی، رعایت حق زنان در کشور و همچنین حقوق افراد جامعه رنگین‌کمانی و به موازات آن، امکان زندگی در کشور برای همه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی، قومی، دینی و...، آموزش و تکثیر اطلاعات درست درباره مسایل جنسی و‌جنسیتی و جامعه رنگین‌کمانی به مردم که مطمئنا تاثیرات مثبت زیادی بر شرایط این قشر در جامعه ایران خواهد گذاشت.
مطالب مرتبط:
نگاهی به ماه افتخار رنگین‌کمانی‌ها
آیا جامعه رنگین‌کمانی به اندازه کافی در رسانه‌ها حضور دارند؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر