close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
بلاگ

ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹/ استعفای سه وزیر برای کمک به رقیب انتخاباتی رئیس جمهور

۴ آذر ۱۳۹۵
عزت تائب
خواندن در ۴ دقیقه
ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹/  استعفای سه وزیر برای کمک به رقیب انتخاباتی رئیس جمهور

یکشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۲۹ / ۷ اوت ۲۰۵۰

قبل از شروع جلسه هیأت دولت، اعضای کابینه جدا، جدا سراغم می آیند و احوالپرسی می کنند. اغلبشان در مورد سوء قصد هم سوالاتی را می پرسند. مثلا در مورد اینکه سوء قصد کننده از کجا فهمیده که در سالن والیبال هستم، قبلش تهدید شده بودم یا نه، چند محافظ با من بوده اند و امثال اینها. از چیزهایی که می پرسند مشخص است نگران خودشان هم شده اند. به هر حال اولین بار است که به یک نفر از شرکت کنندگان در جلسات هیأت دولت سوء قصد شده و دغدغه شان قابل فهم است.

جلسه که شروع می شود، رئیس جمهور هم چند دقیقه ای در مورد سوء قصد حرف می زند. از اینکه به من صدمه ای نرسیده ابراز خوشوقتی می کند و از اعضای دولت می خواهد توصیه های امنیتی را جدی بگیرند. با لحن شوخی از بی احتیاطی های خود من گله می کند: "این طور که آقای حسینی کوه و رستوران و سالن والیبال می رود، هر بچه ای وسوسه می شود ترورشان کند!" 

بعد از صحبت های رئیس جمهور، آقای بهمنی وزیر انرژی وقت صحبت می گیرد. خانم شمس سخنگوی دولت، که صندلی کنار من نشسته، آهسته زمزمه می کند: "خدا به خیر بگذراند!" آقای بهمنی می گوید که حرف زیادی ندارد و فقط می خواهد اطلاع دهد که او، به همراه وزرای بازرگانی و بهداشت می خواهند برای فعالیت تمام وقت در کمپین انتخاباتی خانم حافظی از هیأت دولت استعفا بدهند.

خبرغافلگیرکننده ای است. همه می دانستند این سه وزیر رابطه نزدیکی با خانم حافظی دارند ولی کسی فکرش را نمی کرد که در حمایت از او استعفا بدهند. اعلام خبر این استعفاها به لحاظ تبلیغاتی برای دولت بسیار بد خواهد بود چون تصویر یک کابینه از هم پاشیده را به افکار عمومی می دهد. بدتر اینکه سه وزیر مستعفی اصرار دارند استعفای آنها همین امروز به رأی گذاشته شود.

رئیس جمهور می گوید: "این شیوه درستی نیست که در آخرین روزهای مانده تا انتخابات، همکاران به این شیوه غیر منتظره اعلام استعفا کنند و انتظار هم داشته باشند که استعفایشان به طور فوق العاده در دستور کار قرار بگیرد." با وجود این، از مخالفان و موافقان استعفاها می خواهد که اگر مایلند وقت بگیرند و صحبت کنند.

خانم بنی عامر وزیر امور خارجه عصبانی شده است. می گوید: "ببخشید اگر تند صحبت می کنم ولی این شیوه استعفا دادن وسط مبارزات انتخاباتی نوعی توطئه علیه دولت است. وگرنه چطور است که دوستان دو هفته مانده به انتخابات، ناگهان متوجه شده اند نمی توانند با دولت کار کنند؟" رئیس جمهور از خانم بنی عامر می خواهد که با این لحن حرف نزند و اگر مایل است، تنها در مخالفت با استعفا صحبت کند. خانم بنی عامر بی حوصله پیشنهاد می کند: "مانند هفته قبل، بدون حرف زدن مخالف و موافق یک راست رأی گیری کنیم و سر کارهای اصلیمان برویم. چون دوستان مستعفی قاعدتاً تصمیم شان را گرفته اند و لابد استعفایشان را قبول کنیم یا نه، از فردا به طور تمام وقت در ستاد خانم حافظی خواهند بود."

آقای بهمنی وقت صحبت می گیرد و می گوید: "من عصبانیت خانم بنی عامر را درک می کنم ولی این بی انصافی است که ما را به خاطر استعفای دیر هنگام به توطئه متهم کنند." ادامه می دهد: "می خواهید باور کنید یا نه، من تا چند روز قبل از استعفای خانم حافظی خبر نداشتم که ایشان می خواهد برای انتخابات کاندیدا شود." ادامه می دهد: "اگر او کاندیدا نمی شد، ما همچنان رئیس جمهور را به سایر رقبایش ترجیح می دادیم و یکپارچه پشست سرش باقی می ماندیم. اما حالا که شرایط جوری شده که باید بین خانم حافظی و آقای امینی انتخاب کنیم، انتخاب ما نفر اول است و طبیعتاً در این شرایط، معنی ندارد که در کابینه رئیس جمهور باقی بمانیم و علیه او فعالیت انتخاباتی کنیم."

به هر ترتیب، مانند هفته پیش بدون صحبت کردن مخالف و موافق، رأی گیری می کنیم و استعفای سه عضو دیگر کابینه به تصویب می رسد. بلافاصله بعد از جلسه هیأت دولت، سه نفرشان مشترکاً بیانیه می دهند و موضوع را رسانه ای می کنند.

در بیانیه، از رئیس جمهور با احترام یاد می کنند ولی درست مانند خانم حافظی می گویند که معتقدند آقای امینی، "با وجود تمام ویژگی های مثبتی که دارد، بهترین گزینه موجود برای مقابله با چالش های امنیتی کشور در  دوران گذار نیست".

به علاوه مشخص است که مثل خانم حافظی نیم نگاهی هم به جلب نظر مخالفان فدرالیسم دارند. در بخشی از بیانیه شان تأکید می کنند: "اجرای فدرالیسم به شیوه ای که قدرت حکومت مرکزی تضعیف نشود، چالش امنیتی بزرگی است که رویارویی با آن، نیازمند سیاستمداری قوی تر همچون خانم حافظی خواهد بود."

گروه هایی چون "جبهه ایران" که با تأکید بر مفاهیمی چون امنیت و ملی گرایی وارد عرصه رقابت انتخاباتی شده اند، در حدی طرفدار ندارند که انتخابات را ببرند، اما تأثیر خود را بر عرصه رقابت سیاسی گذاشته اند. تلاش خانم حافظی و حامیانش برای جلب آرای حامیان این گفتمان، به وضوح در شعارهای انتخاباتشان قابل تشخیص است.


برای مطالعه فصل های ۱ تا ۲۰ کتاب "ایران سکولار؛ سال ۱۴۲۹" اینجا را کلیک کنید.


 

ثبت نظر

گزارش

آیت الله موسوی اردبیلی و برزخ تابستان ۶۷

۴ آذر ۱۳۹۵
رضا حقیقت‌نژاد
خواندن در ۷ دقیقه
آیت الله موسوی اردبیلی و برزخ تابستان ۶۷