آقای مشایی، سخنان شما نمک است ولی بر زخم ستمدیدگان

مریم دادگر

بعد از سخنان  اخیر آقای احمدی‌نژاد که «رئیس قوه قضائیه پیشاپیش فردی را محکوم می‌کند و سپس پرونده را به قاضی می‌سپارد تا او را محکوم کند»، و اعتراض  وی به اینکه حتی وکلای مدافع گرفتار می‌شوند و بدین ترتیب حق دفاع از مردم  سلب می‌گردد؛ آقای اسفندیار ‌مشایی، یار نزدیک و رئیس دفتر دولت آقای احمدی‌نژاد، در یک پیام ویدئویی با اشاره به محاکمه خود و یارانش گفته که دستگاه قضایی به مسئولیت خود عمل نمی‌کند و با استناد به سخنان اخیر آقای حمید بقایی، مسئولان قضایی را متهم کرده که برای گرفتن اعتراف اجباری، متهمان را تحت‌فشار قرار می‌دهند و احکام از پیش تعیین‌شده صادر می‌کنند.

آقای مشایی عزیز، وقتی این سخنان شما را می‌خواندم راستش کمی شوکه شدم ابتدا خیال کردم قصد شوخی دارید یا فیلم کمدی بازی می‌کنید. من تا حدود زیادی در جریان فیلم‌های روز ایرانی هستم و هنرپیشه‌ها را می‌شناسم مخصوصاً به فیلم‌های کمدی علاقه زیادی دارم، هر چه در بین هنرپیشه‌ها گشتم اسم شما بین آنها نبود، شما سیاستمدار بودید هنرپیشه نبودید. شاید شما سیاستمدار شوخ‌طبعی هستید که گهگاهی برای تغییر ذائقه ادای هنرپیشه‌های کمدی را در می‌آورید. اگر واقعاً سیاستمدار هستید و هنرپیشه نیستید، چطور امکان دارد کسی که حداقل هشت سال در حاکمیت شریک بوده، تا این حد از وجود ظلم در جامعه بی‌خبر باشد و امروز که فقط ذرۀ ای طعم تلخ بی‌عدالتی را چشیده‌، اینچنین برآشفته‌ شود و چنین سخنانی را بر زبان راند.

گفته‌اید که «شرمنده بسیاری از مردم هستید». راستش را بخواهید مردم نمی‌خواهند شما شرمنده باشید؛ می‌خواهند شما سیاستمدار عدالتخواه باشید اما اگر خیلی اصرار دارید که شرمنده باشید شرمندۀ فراموشکار نباشید، شرمندۀ حقیقی باشید، شرمندۀ آزاٰدیخواه باشید، شرمندۀ راستگو باشید.

آقای مشایی، شما و یارانتان می‌گویید که در دورۀ هشت‌ساله‌ای که دولتمند بودید از بیدادگری درون اجتماع، و تیر ظلم و دادخواهی مظلومان بی‌خبر ماندید. در آن هشت سال نه‌تنها افراد بسیاری به جرم عقاید شخصی بازداشت شدند بلکه وکلای زیادی به دلیل دفاع از حقیقت، یا به زندان افتادند، یا از کار بیکار شدند و زندگی را بسختی می‌گذرانند، و یا مجبور به ترک وطن شدند.

به دلیل فراموشکاری شما و برای نمونه گوشه کوچکی از ظلمی که در این دوران هشت‌ساله به یکی از گروه‌های درون جامعه ایران، یعنی بهاییان شده را به شما یادآوری می‌کنم. آنچه در زمان صدارت جنابعالی بر آنها وارد شده دقیقاً و مشخصاً مصداق کلمه به کلمه همان شکایاتی است که امروز چون به خودی‌های شما وارد شده شاکی و گله‌گزار شده‌اید. علت این انتخاب این است که بهاییان هرگاه مورد ظلم قرار گرفته‌اند با دوری از خشونت و با علم به وجود ناکارایی دستگاه قضا، برای دادخواهی به حکومت وقت شکایت برده‌اند، وگرنه این فقط قطره‌ای است از دریای ظلمی که به ملت ایران روا شده است.

هفت نفر مدیر سابق جامعه بهاییان را که یادتان هست؛ در دوران حکومت هشت‌ساله شما و گروهتان زندانی شدند. گوشۀ کوچکی از آنچه در رابطه با امور قضائی کشور امروز بر سر شما و دوستانان آمده، آن روز بر سر مدیران بهایی آمد، مگر نه اینکه آنها در دادگاهی غیرعلنی محاکمه شدند و هنوز حتی یکی از آن جرمها در همان دادگاههای غیرقانونی به اثبات نرسیده است. مگر نه اینکه حکم آنها از «بالا» آمده و قاضی فقط مهره‌ای برای تأکید و تائید حکم بود، و از همه دردناکتر، مگر نه اینکه وکلای مدافع آنها یا مجبور به خروج از ایران شدند، یا فقط بخاطر انجام وظائف حرفه‌ای خویش که به آن قسم خورده‌اند اینچنین به دام جفا گرفتار شدند و اسیر زندان گشتند.

 آقای عبدالفتاح سلطانی که همین چند روز پیش در مورد نامۀ اخیر آقای احمدی‌نژاد به آقای خامنه‌ای، بیانیه‌ای از داخل زندان صادر کرد، یکی از وکلای مدیران جامعه بهایی بود و به جرم قبول وکالت بهاییان، روزنامه‌نگاران، فعالان ملی مذهبی‌ و امثالهم زندانی شد و هنوز هم زندانی است. در زمانیکه شما معاون آقای احمدی‌نژاد بودید خبری در خبرگزاری‌های مختلف منتشر شد که دل هر انسان عدالتخواهی را به درد آورد: "دفتر احمدی‌نژاد از دریافت نامه تظلم‌خواهی همسر عبدالفتاح سلطانی امتناع کرد"  شاید در آن زمان  شما فرصت نداشتید آن نامه را بخوانید.

آقای مشایی عزیز، در سخنان اخیر شما طنزی نهفته است، این سخنان با توجه به گذشته شما از سوئی خنده‌دار است و از سوئی تلخ و دردآور و همچون نمکی است که بر زخم ستمدیدگان پاشیده می‌شود. اگر می‌خواهید مرهم باشید و مردم شعارهای عدالت‌خواهانه‌ و آشتی‌جویانه شما را به فال نیک بگیرند از گروه‌های مختلفی نظیر فعالان حقوق بشری، فعالان سیاسی و عقیدتی و مدنی؛ منجمله بهاییان، اقلیتهای قومی، دانشجویان، روزنامه‌نگاران، فعالان ملی مذهبی‌، دراویش و بسیاری دیگر که به آن‌ها ظلم شده است، حداقل برای دوران هشت‌ساله حکومت خود ودوستانتان عذرخواهی کنید و بگویید بله همۀ اینها را می‌دانستیم ولی امروز که سر خودمان آمده پشیمان و نادم شده‌ایم.