مصاحبه فرضی با سردار نقدی در مورد نقش زنان در جامعه

- سلام...جناب سردار نقدی خیلی ممنون از اینکه وقت خودتون رو در اختیار ما گذاشتین. برای اولین سوال کمی خودتون رو برای مخاطبین ایران وایر معرفی کنین.

+ بسم الله الرحمن الرحیم... در ابتدا سلام و عرض ادب دارم خدمت «امام عصر» ارواحنا فداه و «امام غروب» رهبر فقید انقلاب امام خمینی و «امام آخر شب» رهبر معظم انقلاب و شهدای گلگون کفن انقلاب به خصوص شهدای حرم که اگر جانفشانی این عزیزان نبود جنابعالی و مخاطبین معلوم الحال ایران وایر الان به ابوبکر البغدادی باید می‌گفتید بابا...!

- خیلی ممنون... جناب نقدی خواهش می‌کنم در مورد سوابق خودتون بفرمائید... این درسته که شما در عراق به دنیا اومدین و کودکی و بخشی از جوانی تون رو در عراق سپری کردین و بعد به ایران مهاجرت کردین؟

+ بله... بنده افتخار این رو داشتم که در شهر مقدس نجف و در خانواده ای مذهبی چشم به جهان بگشایم. سال 58 بود که صدام یزید ملعون به خاطر پدرم که از روحانیون شیعه و برجسته عراقی بود ما را دیپورت کرد به ایران که خب شکر خدا عدو سبب خیر شد و ما توانستیم امروز در این جایگاهی که ملاحظه می‌فرمائید باشیم.

- خیلی هم عالی... برای ما بگین چطور تونستین به عنوان یک مهاجر عراقی که در جوانی وارد ایران شد به این سرعت به بالاترین مقامهای کشوری و لشکری برسین و پله های ترقی رو طی کنین؟

+ بنده از پله های ترقی استفاده نکردم...من با استفاده از آسانسور ولایت که دقیقا پشت پله های ترقی تعبیه شده بود توانستم به اینجا برسم که خیلی ساده بود. سربند با ولایت تا شهادت بستیم، وارد شدیم، دکمه را زدیم و رسیدیم به اینجا... الان هم در خدمت شما هستم. اگر عراق مانده بودم ته تهش الان یک فلافلی توی نجف داشتم.

- بسیار هم عالی... جناب نقدی جنابعالی چند روز پیش نامه سرگشاده ای خطاب به معاون زنان و امور خانواده آقای روحانی یعنی خانم ابتکار نوشتین و توی اون اشاره کردین که علت وجود این تعداد سیاه پوست در تیم ملی فوتبال فرانسه، بی حیایی و بی حجابی زنان فرانسوی بوده... کمی برای مخاطبین ما این مساله رو باز می‌کنین؟

+ ببینید یک سری مسائل را من توی آن نامه ننوشتم چون حس می‌کردم جامعه هنوز آمادگی باور و پذیرش یک سری مسائل را ندارد. اما برای شما به زبان فارسی سخت می‌گویم. ببینید. زنان بی حجاب فرانسوی و سیاهپوستان آفریقایی مثل آتش و پنبه هستند. وقتی زنی با دامن کوتاه و بدون روسری در فرض بفرمائید پاریس برای خودش راه می‌رود، طبیعی ست که یک سیاهپوست آفریقایی با دیدنش دچار غلیانات جنسی شده و این زن را مورد تجاوز قرار می‌دهد. اینطور می‌شود که یک زوج سرخ و سفید فرانسوی به خود می‌آیند و می‌بینند صاحب یک بچه سیاه شده اند. از آنجا که این بی غیرتی ها در غرب رواج دارد و عادی تلقی می‌شود خیلی به اصطلاح خودشان «کول» برخورد کرده و بچه را بزرگ می‌کنند. بعد همین بچه های حرامزاده به تیمهای ملی راه پیدا کرده و باعث این می‌شوند که تیم ملی فرانسه پر از سیاه پوست بشود.

- جناب نقدی فکر نمی‌کنین این مساله مربوط به مهاجرینی می‌شه که از آفریقا به فرانسه مهاجرت کردن و خب تقریبا مثل خود شما که از عراق به ایران اومدین و به تعبیر خودتون با استفاده از آسانسور ولایت به این جایگاه رسیدین اونها هم پله های ترقی رو طی کرده باشن؟

+ بله... البته بخشی از مساله همین است که شما می‌فرمائید و من این مساله را در نامه ام توضیح داده ام. دقت کنید حتی ریشه این مساله هم برمی‌گردد به بی حجابی و بی بندوباری زنان در غرب. من در نامه ام نوشته ام وقتی زنان غربی می‌روند دنبال بی‌حجابی و خودنمایی و خوشگذرانی دیگر به دنبال زاییدن و شستن و پختن و بچه بزرگ کردن و انجام رسالت مادری خود نمی‌روند. برای همین کشوری مثل فرانسه با بحران جمعیت مواجه می‌شود. ما هم اگر امروز در برابر زنانی که خواستار لغو حجاب اجباری و به دست اوردن آزادیهای غربی هستند کوتاه بیائیم  این زنها دیگر نمی‌زایند و همانطور که در نامه ام نوشتم تا چند سال دیگر مجبور خواهیم شد از افغانستان و پاکستان و هند فوتبالیست بیاوریم برای تیم ملی کشورمان.

- جناب سردار از مجموعه فرمایشات شما اینطور برداشت می‌کنم که مساله سختگیری در پوشش و محدود کردن آزادیهای زنان فقط به خاطر تمرکز زنان به زاییدن و دور نشدن از وظایف مادری ست. با این حساب به نظر شما آیا امکانش هست مثلا زنانی را که حالا به خاطر سن بالا و یا هر دلیل دیگری قادر به تولید مثل نیستند را از حجاب اجباری و سایر قوانین تبعیض آمیز معاف کرد؟

+ خیر... چرا که این برخلاف عدالت اسلامی ست که ما بخواهیم بین زنها فرق بگذاریم. علاوه بر آن چنین چیزی باعث می‌شود زنان با ترفندهای مختلف خود را زودتر از موعد نازا کرده تا بتوانند یک سری آزادیها را به دست بیاورند. من لازم است یک نکته را اینجا تصریح کنم که نگاه ما به زن فقط یک ماشین فرزندآوری نیست... زنان حتی در سنین بالا هم برای ما ارزش زیادی دارند و یک زن هفتاد ساله می‌تواند اداره کننده امور یک خانواده باشد. پخت و پز، شست و شو، دوخت و دوز و حتی کارهای ذوقی مانند شستن و ماساژ پای مردی که از سر کار به خانه بازگشته در تشت شیر و مانند آن، همه امور بسیار مهمی هستند که فقط از عهده یک زن برمی‌آید و تابع سن و سال نیست. اینطور فکر نکنید که نگاه ما به زن فقط یک نگاه جنسی و یا از زاویه فرزنداوری ست. آزادیهای غربی زنان را از انجام این رسالتهای اصلی خود دور می‌کنند.

- بله... خیلی ممنون جناب نقدی از اینکه وقت خودتون رو در اختیار ایران وایر قرار دادین.