وضعیت عدالت آموزشی در نظام آموزش و پرورش ایران چگونه است؟

اینکه معلمان و به تعبیر گسترده‌تر فرهنگیان و فعالان این صنف در ایران چه دغدغه‌هایی را دنبال می‌کنند، ممکن است سئوال متداول خیلی از ما ایرانیان باشد. اما چطور می‌توانیم از دغدغه‌های فعالان صنفی و فرهنگیانی (معلمانی) که ممکن است در همسایگی ما یا در میان اعضای فامیل یا خانواده‌مان باشند، آگاه شویم؟ چطور می‌توانیم حرفها و دغدغه‌های خودمان را برای دورانی که در کلاس‌های درس گذراندیم؛ با آن‌ها در میان بگذاریم؟

ایران وایر به‌عنوان یک رسانه تلاش می‌کند تا ضمن انتشار اخبار و گزارشات مرتبط با فرهنگیان و آموزش و پرورش، ارتباط میان آنها و مخاطبان خود را از سوی دیگر برقرار سازد. پس از نظرسنجی‌های انجام شده از مخاطبان، پرسش‌های از مخاطبان دریافت و به معلمان منتقل کرده ایم. پاسخ معلمان به یکی دیگر از این پرسش‌ها را در ادامه بخوانید:

سئوال: به عنوان یک معلم فکر می‌کنید «عدالت آموزشی» در نظام آموزش و پرورش ایران در چه وضعیتی قرار دارد. اگر یک مقام تصمیم گیرنده در آموزش و پرورش بودید، برای بهبود و گسترش عدالت آموزشی چه راهکارهایی را پیشنهاد می‌دادید؟

جواب: شبه نئولیبرال‌های حاکم بر ایران با پولی کردن آموزش عملا با عدالت آموزشی هر روز فاصله بیشتر می‌گیرند هر سال بیش از پیش با این پدیده زشت مواجه می‌شویم که نفرات برتر علمی عملا در مدارس خاص آموزش دیده‌اند. مدارسی که طبقات فرودست امکان دسترسی به آن را ندارند . نظامی که آموزش را کالایی می‌کند، عدالت آموزشی مفهومی غیر واقعی است.