اندر ارتباط سیاستمداران و مصائب طبیعی!

توفان «هایان» که اواسط آبان ماه مجمع‌الجزایر فیلیپین را درنوردید، یکی از ویران‌گر‌ترین تندبادهای تاریخ بود. سرعت این توفان به بیش از 300 کیلومتردر ساعت رسید و پشت سر خود ویرانه‌ای برجای گذاشت؛ بیش از 4میلیون نفر را بی‌خانمان کرد، 4هزار نفر را کشت، یک هزار و ۶۰۰ نفر را ناپدید کرد و هزاران نفر را زخمی.

با وجود اختلاف‌هایی که بر سر شدت نقش بشر در تغییرات اقلیمی، گرم شدن کره زمین و بلایای طبیعی وجود دارد، دانشمندان متفق‌القول‌اند که شرایط بدتر شده است؛ تابستان‌ها گرم‌تر شده‌اند و در برخی نقاط، زمستان‌ها سردتر؛ باران کم‌تر می‌بارد و وقتی می‌بارد سیل‌آساست.

 در همین هفته گذشته چندین استان کشور را سیل فراگرفت. رییس ستاد بحران کشور می‌گوید که سیل و خشک‌سالی، هم‌زمان ایران را تهدید می‌کنند! رییس سازمان محیط زیست هم درباره فراگیر شدن بحران‌های زیست محیطی هشدار می‌دهد.

سخت می‌توان پذیرفت نقش بشر در تغییرات اقلیمی کم‌تر از آنی است که برخی باور دارند. طنز ماجرا هم این است که به جای این که اختلاف بیش‌تر میان دانشمندان باشد، بین دانشمندان و سیاستمداران است. سال‌هاست که دانشمندان و رهبران برخی کشورها در تلاشند تا در اقدامی جهانی، میزان تولید گازهای گل‌خانه‌ای که نقش مهمی در گرم شدن کره زمین و تغییرات اقلیمی دارند را کنترل کرده و کاهش دهند. تا به این جا بیش‌ترین مخالفت از سوی سیاستمداران امریکایی بوده که کشورشان تا دو سال قبل به تنهایی بیش‌ترین حجم گاز دی اکسید کربن جهان را تولید می‌کرد و حال جایش را به کشور ابرجمعیت چین داده است.

از سال ۱۹۵۴ دانشمندان بر روی هر کدام از توفان‌های بزرگی که کره زمین را درنوردیده‌اند نامی گذاشته‌اند؛ از «ایوان» و «سندی» گرفته تا «اندرو» و «کاترینا».

 این‌ها اسامی کوچک خیلی از مردم امریکا هستند؛ مردمی که شاید نقش چندانی در تغییرات اقلیمی نداشته‌اند و اگر هم داشته‌اند، قدرت سیاستمداران را در تغییر سیاست‌ها و قوانین نداشته‌اند.

گروهی در امریکا یک پیشنهاد معنا دار داده‌اند:« به جای این که نام مردم عادی را روی این توفان‌های ویران‌گر و تندباد‌ها بگذاریم، آن‌ها را به نام سیاستمدارانی که تغییرات اقلیمی را انکار کرده و مانع از تصویب قوانین حفظ محیط زیست می‌شوند بنامیم.»

آن‌ها طوماری الکترونیکی‌ را در وب‌سایت قرار داده‌اند تا همه امضا کنند و همراه آن شکواییه، فیلمی را هم منتشر کرده‌اند. در این فیلم، در گزارش‌های خبری و هواشناسی تلویزیونی از نام سیاستمداران و نمایندگان کنگره یا سنای امریکا برای اشاره به توفان‌ها استفاده می‌شود و فضایی به شدت طنز و معنادار ایجاد کرده‌اند؛ مثلا در یک گزارش خبری به «میشل باکمن» اشاره می‌شود که به شدت خطرناک است و سر راه خود همه چیز را خراب می‌کند.

ایده‌ نام‌گذاری بلایای طبیعی، فکر بسیار خوبی است برای نشان دادن عصبانیت مردم از سیاستمداران و مجریان بی‌توجه، بی‌کفایت و یا فاسد؛ فکرش را بکنید، به جای «اعتیاد» در این جمله، نام مقام ارشد اجرایی‌ را بگذارید که تصمیم‌های غلط او، وضعیت را بدتر کرده است: «بلای خانمان‌سوز… خانواده‌های بسیاری را ازهم پاشیده است.» یا به جای «دزد»، نام فرمانده پلیسی را بگذارید که ناامنی را انکار می‌کند!

فیلم را ببینید. شما هم حتما ایده‌های جالبی به ذهن‌تان خواهد رسید.