شایا گلدوست
من، «شایا گلدوست»، زن ترنس و کنش‌گر جامعه رنگینکمانی، هر هفته دوشنبه در اینستاگرام «ایران‌وایر» با یکی از کنش‌گران و اعضای جامعه رنگینکمانی درباره مسائل و مشکلات مربوط به این قشر گفت‌وگو می‌کنم.
در این برنامه به همراه «آرتمیس اکبری»، فعال حوزه رنگینکمانی، تهیه‌کننده و مجری «رادیو رنگین‌کمان» و از اعضای هیات‌مدیره سازمان مردمی «کوییرکده» در کانادا و بنیان‌گذار سازمان افغان ال‌جی‌بی‌تی، به گفت‌وگو درباره شرایط پناه‌جویان و پناهندگان رنگینکمانی ایرانی و افغانستانی در ترکیه می‌پردازیم. آن‌ها در جستجوی آزادی از خانه و کاشانه خود دست کشیده‌اند و حالا روزهای خود را با انتظار می‌گذرانند؛ در انتظار روزی که به یک کشور امن و آزاد برسند.
***
در چند سال اخیر جدا از اینکه اعضای جامعه رنگینکمانی، چه در ایران و چه در افغانستان، شرایط بسیار بدی دارند؛ بحران پناه‌جویان و پناهندگان رنگینکمانی در ترکیه مسئله بسیار‌مهمی است که تو از نزدیک شاهد آن بوده‌ای و هستی و به تازگی ترکیه را ترک کرده‌ای، لطفا کمی درباره این شرایط برای ما توضیح بده.
- هر ساله هزاران نفر کشور خود را به دلیل جنگ، فقر، تغییرات آب و هوایی و شکنجه خشونت ترک می‌کنند و یکی از این گروه‌ها جامعه رنگینکمانی است. کشور ترکیه به مقصد اصلی برای پناه‌جویان ایرانی و افغان تبدیل شده است و این کشور واسطه‌ای است برای رسیدن به کشوری امن. به دلیل حجم زیاد پرونده‌ها و مسائل و مشکلات کشورهای پناهنده‌پذیر بسیاری از این افراد سال‌هاست که در انتظار رسیدگی به پرونده‌هایشان هستند. در کنار این مسائل از سال ۲۰۱۸ مسئولیت رسیدگی به پرونده‌های پناه‌جویان از سازمان ملل به اداره مهاجرت ترکیه منتقل شده است که متاسفانه کارمندان این ادارات اطلاعات و آگاهی لازم و کافی را درباره قشر رنگینکمانی نداشته و به همین دلیل بسیاری از پرونده‌ها جواب منفی گرفته و رد می شوند. قطع شدن بیمه درمانی پناهندگان غیرسوری نیز، بسیاری از این افراد را با مشکلات پزشکی و درمانی مواجه کرده است؛ با توجه به اینکه آن‌ها اجازه کار قانونی نیز نداشته و برای امرار معاش و‌کسب درآمد مجبور به کار در بازار سیاه هستند، با خطرات قانونی بسیار جدی، از جریمه نقدی تا زندان و حکم خروج از کشور ترکیه مواجه می‌شوند؛ علاوه بر این‌ها می‌بایست به سیستم حاکم و جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌ستیز ترکیه و دیدگاه منفی آن‌ها نیز اشاره کرد.
شما در سازمان مردم‌نهاد «کوییرکده» و «افغان ال‌جی‌بی‌تی» چه فعالیت‌هایی انجام داده و چه کمک‌هایی به پناه‌جویان و پناهندگان می‌کنید و چقدر تاثیرگذار بوده است؟
- مسئله مالی شرایط پناهجویی و پناهندگی را بسیار دشوارتر می‌کند. بسیاری از افراد بیماری خاص و نیاز به درمان فوری دارند. ما در سازمان «کوییرکده» تصمیم گرفتیم به این افراد در حد توان‌مان کمک کنیم تا بخشی از مشکلات آن‌ها حل شود. افراد زیادی هستند که وارد ترکیه می‌شوند و جایی برای اسکان ندارند و حتی اطلاعات کافی نیز برای شروع پروسه پناهندگی ندارند و نمی‌دانند چطور و از کجا می‌بایست شروع کنند. ما این پول‌ها که اهدایی از سوی مردم است را بین افراد خاص و افرادی که بیشتر آسیب‌پذیر هستند، تقسیم می‌کنیم. حتی بعد از روی کار آمدن طالبان در افغانستان بسیاری از افراد دچار شرایط اضطراری و نیازمند کمک‌های ضروری شدند که ما توانستیم از طریق «کوییرکده» و «افغان ال‌جی‌بی‌تی» به تعدادی از آن‌ها کمک مالی برسانیم. این مبالغ از سازمان خاص و از سوی دولت خاصی تامین نمی‌شود، تمامی این پول‌ها از سوی مردم برای کمک به پناهندگان جمع‌آوری شده و همه اعضا در این سازمان‌ها به صورت داوطلبانه کار کرده و هیچ حقوقی دریافت نمی‌کنند. نیازمند بودن افراد نیز از طریق تیم میدانی ما در ترکیه بررسی و با مشورت اعضای هیات‌مدیره کمک‌های مورد نیاز به دست آن‌ها می‌رسد.
در چند ماه اخیر با روی کار آمدن طالبان در افغانستان شرایط برای مردم بسیار سخت و حتی غیرقابل تحمل شده و متاسفانه شرایط برای قشر رنگینکمانی بسیار وحشتناک است، تو به عنوان فعال جامعه رنگینکمانی افغانستان بیشتر در جریان این جزییات هستی.
- با وجودی که در سال‌های اخیر رسانه‌های عمومی و حتی برخی از مقامات دولتی و حکومتی با صحبت کردن و حمایت از جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو، رفته‌رفته مردم را با این قشر و مسائل مشکلات‌شان آشنا می‌کردند و تا حدودی نیز در این کار موفق بوده‌اند، اما با روی کار آمدن طالبان تمامی این دست‌آوردها از بین می‌رود. با وجودی که طالبان سعی دارند چهره مثبتی از خود را به نمایش بگذارند، اما در واقعیت تغییر چندانی با گذشته نکرده‌اند. آن‌ها این روزها در تلاش هستند تا به جامعه جهانی نشان دهند که ما تغییر کرده‌ایم و با حقوق بشر و‌حقوق زنان و اقلیت‌ها مخالف نیستیم، اما واقعیت تلخ چیزی خلاف این است. منبع ایدئولوژی طالبان از سال‌های گذشته تغییری نکرده است. ریشه ایدئولوژی طالبان شریعت و اسلام است و در اسلام مجازات رابطه دو فرد همجنس مرگ است. اگر به پیشینه طالبان در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ نگاهی بیندازیم به وضوح مشاهده می‌کنیم که چه سرکوب‌ها و خشونت‌هایی را علیه جامعه رنگینکمانی انجام داده‌اند. آن‌ها در بدو ورودشان به قندهار در سال ۱۹۹۶ میلادی سه مرد را به جرم همجنس‌خواهی زنده زیر خاک دفن کردند. همین‌طور اعدام دو مرد به دلیل داشتن رابطه جنسی در سال ۱۹۹۸ در هرات و خراب کردن دیوار بر سر آن‌ها نیز از اقدامات وحشتناک آن‌ها بوده است و اقدامات مشابهی که در شهرها و ولایت‌های مختلف افغانستان علیه جامعه رنگینکمانی انجام داده‌اند. من فکر می‌کنم این روند همچنان ادامه داشته و شرایط برای جامعه رنگینکمانی افغانستان روزبه‌روز بدتر خواهد شد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر