شایا گلدوست
در سال‌های اخیر حساسیت عوامل حکومتی روی اعضای جامعه رنگین‌کمانی و فعالان این حوزه بسیار افزایش یافته است. خبر‌هایی از داخل ایران شنیده می‌شود که برخی از فعالانی که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به فعالیت در حوزه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی می‌پردازند، توسط نیروهای امنیتی دستگیر و یا تهدید شده‌اند. این حساسیت‌ها از زمانی بیشتر شدت گرفته است که حکومت احساس می‌کند که جامعه رنگین‌کمانی، چه در داخل کشور و چه از خارج از مرزها، برای به دست آوردن حقوق انسانی خود تلاش کرده و جامعه جهانی نیز در برخی از گزارش‌های خود در مجامع بین‌المللی ایران را به نقض حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی محکوم می‌کند. اخیرا در راهپیمایی‌هایی حکومتی نیز شاهد به آتش کشیدن و یا لگدمال کردن پرچم رنگین‌کمانی‌ها بوده‌ایم. این حساسیت‌ها تا جایی بالا رفته است که حکومت به اِلِمان‌ها و نشانه‌هایی که مربوط به جامعه رنگین‌کمانی است، نیز واکنش نشان می‌دهد و آن‌ها را از سطح شهر و مکان‌های عمومی جمع‌آوری می‌کند.
«آریا» یکی از اعضای جامعه رنگین‌کمانی است که به دلیل فعالیت‌های خود در شبکه‌های اجتماعی از سوی نیروهای امنیتی احضار و تحت فشار قرار گرفته است.
او می‌گوید: «من برای حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در صفحه شخصی‌ام در اینستاگرام فعالیت می‌کردم و گه‌گداری نیر استوری‌هایی از زندگی شخصی‌ام می‌گذاشتم. استوری‌هایی مثل اینکه عکسی از کتاب مقدس را پست کنم و یا عکسی یا ویدئویی با پارتنرم زمان‌هایی که بیرون می‌رفتیم. خانواده من مسلمان هستند؛ اما من چند سالی است که مسیحی شده‌ام. گاهی هم محتوای استوری‌ها و پست‌هایم سیاسی و بر ضد جمهوری اسلامی بود. اما محتوای اصلی صفحه‌ام که حمایت از خانواده ال‌جی‌بی‌تی‌کیو بوده است.»
او می‌گوید از زمانی که فعالیت‌های او بیشتر شده و افراد بیشتری او را دنبال می‌کردند، تعداد افرادی هم که روزانه به صفحه او حمله می‌کردند و او را مورد توهین و تهدید قرار می‌دادند نیز افزایش یافته بود.
او به بسیاری از افراد که صفحات مرتبط با جامعه رنگین‌کمانی داشتند اعتماد کرده و با آن‌ها به صورت تلفنی یا مکالمات خصوصی ارتباط برقرار کرده است:
«با عضویت در کانال‌های تلگرامی و فعالیت و صحبت پیرامون جامعه رنگین‌کمانی تهدید‌های بیشتری دریافت کردم، حتی تهدید به مرگ شدم. در بسیاری از این کانال‌ها و صفحات افراد مختلف پیام می‌دادند و می‌گفتند که می‌توانند گرایش جنسی‌ام را درمان کنند. دوستانه صحبت می‌کردند، حتی عکس و شماره تلفن می‌خواستند که البته من از این کار خودداری کردم. اما متاسفانه هفته گذشته از سازمان اطلاعات تماس گرفتند و احضارم کردند. تحت بازجویی قرار گرفتم و فشار زیادی وارد کردند تا بتوانند اطلاعاتی که نیاز دارند را به دست بیاورند.»
او می‌گوید که در بازجویی سوالاتی از قبیل «با چه افرادی همکاری داری؟» می‌پرسیدند، انگار که موضوع برای آنان بسیار امنیتی بوده و تصور می‌کردند من با گروه یا گروهک خاصی در ارتباط هستم.
او به خاطر دنبال کردن صفحاتی که مربوط به فعالین رنگین‌کمانی است نیز مورد بازجویی قرار گرفته و به سوالاتی مانند اینکه «آیا با کسی رابطه داری؟» نیز پاسخ داده است. منظور آن‌ها رابطه جنسی و عاطفی بوده است: «در پاسخ گفتم پارتنر ندارم و رابطه جنسی هم نداشتم. فکر می‌کردم که اگر جواب مثبت دهم حکم مرگم را با دستان خودم امضا کرده‌ام. حتی پرسیدند که در انتخابات رای داده‌ای؟ و من گفتم نه رای ندادم. خیلی خیلی تحت فشار بودم. می‌پرسیدند هدفت از این فعالیت‌ها چیست؟ و من گفتم هیچ هدفی ندارم و فقط می‌خواستم از ترنس‌ها و اقلیت‌های جنسی حمایت کنم. برایم خیلی عجیب بود که گفتند آیا مورد تجاوز قرار گرفته‌ای؟ و حتی پرسیدند که خانواده‌ات از همجنسگرا بودنت اطلاع دارند؟ و من به دروغ پاسخ مثبت دادم و از ترس گفتم که در حال درمان هستم. متاسفم اما فکر‌می‌کنم چاره دیگری نداشتم.»
«آریا» می‌گوید در پرونده‌ای که برای او تشکیل دادند اتهاماتی چون:
۱- پست‌ها و استوری‌های سیاسی
۲- مسیحی بودن و داشتن کتاب انجیل
۳- اسلام‌ستیزی و تحریف دین اسلام
۴ـ و به اصطلاح آن‌ها تبلیغ همجنسبازی را به او نسبت داده‌اند.
«زمانی که با من تماس گرفتند، ترسیدم و کتاب مقدسی که داشتم را جایی پنهان کردم، چون احتمال این را می‌دادم که به خانه‌مان بیایند و‌همه‌جا را بگردند. آن‌قدر ترسیده بودم که در جواب سوال آن‌ها که پرسیدند آیا دوست همجنسگرا یا مسیحی مثل خودت در شهرتان داری؟ گفتم نه. حتی گفتم که من مسیحی نیستم و مسلمانم و مسیحی بودنم را هم انکار کردم. قبل از مراجعه به آن‌جا نیز تمام پست‌ها و عکس‌هایم را نیز پاک کرده بودم تا مدرکی دست‌شان ندهم.»
وی در ادامه توضیح می‌دهد که سوال‌ها و فشارهایی که به او آورده بودند، او را بسیار مضطرب و نگران کرده بود؛ نمی‌دانست که چه اتفاقی برایش خواهد افتاد. حتی زمانی که از او تعهد گرفتند، بدون آنکه متن تعهد‌نامه را بخواند، آن را امضا کرده تا بتواند جان سالم به در ببرد، چون او را تهدید کردند که در صورت ادامه فعالیت‌های مشابه دستگیر و تحت برخوردهای شدیدتری قرار خواهد گرفت.
«آریا» بعد از این اتفاق بسیار نگران و مضطرب است و احساس امنیت نمی‌کند. فضای مجازی در کنار همه فوایدی که در دنیای پیشرفته امروزی برای تبادل اطلاعات و فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی دارد، در موارد بسیاری می‌تواند خطرناک باشد و امنیت افراد را نیز به خطر بیندازد. این موضوع برای اعضای جامعه رنگین‌کمانی که در ایران زندگی می‌کنند و زیرذره‌بین نیروهای امنیتی و فشار حکومت هستند، می‌تواند سخت‌تر باشد، از این رو اگر به عنوان فردی از جامعه رنگین‌کمانی در فضای مجازی فعالیت می‌کنید لازم است، جوانب احتیاط را در نظر بگیرید.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر