مینو علوی
در دنیای امروز پژوهش‌های زیادی درباره جزییات زندگی انجام می‌شود که گاه نتایج اعجاب‌آوری دارند؛ مثلا با تغییر رژیم غذایی یا عادت خواب و یا حتی انجام یک ورزش کوچک، ممکن است بتوانیم جلوی نفوذ یک بیماری سخت را در بدن خود بگیریم.
«ایران‌وایر» در سلسله مطالبی با عنوان «سلامت روح و جسم»، به همین جزییات و تغییرات کوچک و قابل دسترس می‌پردازد که روی کیفیت زندگی تاثیرات شگرف دارند.
***
توان بینایی در افرادی که نابینا و کم‌بینا نیستند، با گذشت سن و در شرایط خاص محیطی ممکن است کاهش یابد. این کاهش توان را می‌توان با روش‌های مختلف، از جمله عینک، لنزهای طبی و جراحی‌های عمدتا سرپایی ترمیم کرد. حالا دانشمندان می‌گویند اگر مدت کوتاهی در هفته در معرض نور قرمز باشیم، توان بینایی ما بهبود می‌یابد.
آن‌ها می‌گویند این‌کار میتوکندری شبکیه چشم را که منبع انرژی سلول‌ها است، فعال می‌کند.
پژوهشگران «دانشگاه کالج لندن» در بریتانیا به تازگی دریافته‌اند که افراد و به‌ویژه کسانی که توان بینایی آن‌ها در حال کاهش است، اگر در معرض نور مناسب قرار بگیرند، احتمالا می‌توانند این توان در حال کاهش را بهبود بخشند.
مطالعات آن‌ها نشان داده‌اند که تاباندن نور قرمز عمیق و پررنگ به چشم برای سه دقیقه، یک‌بار در هفته و آن‌هم صبح‌هنگام می‌تواند توان بینایی را که به دلیل افزایش سن کاهش یافته است، تا مدت یک هفته بهبود ببخشد. بنابراین، برای تداوم این اثر باید این درمان هفته‌ای یک بار انجام شود.
محققان دانشگاه کالج لندن پیش از این که کار با انسان‌ها و آزمایش روی افراد مشارکت‌کننده را آغاز کنند، تحقیقات خود را با مگس و موش آغاز کردند.
پروفسور «گلن جفری»، نویسنده اصلی این پژوهش و استاد دانشگاه کالج لندن درباره نحوه انجام این کار تحقیقاتی به «مدیکال نیوز تودی» گفته است: «این واقعا مهم نیست که حیوانی که مورد آزمایش بوده است، چیست یا چه سلولی تحت بررسی است، زیرا نور تاثیر خود را بر آن خواهد گذاشت.»
در این تحقیق که نتایج آن را ژورنال «Scientific Reports Trusted Source» منتشر کرده، از نور قرمز عمیقی استفاده شده که پرده خاصی از رنگ قرمز با طول موج ۶۷۰ نانومتر بوده است.
پروفسور جفری هم‌چنین درباره نحوه تاثیرگذاری نور قرمز بر بهبود و بازیابی توان بینایی گفته است: «بهبود بینایی مشارکت‌کنندگان ما برای مدت یک هفته نشان می‌دهد نورهایی که ما در خانه و محل کار یا هر جای دیگری در معرض آن قرار می‌گیریم، بر میتوکندری سلول‌های شبکیه چشم تاثیر می‌گذارند.»
این استاد دانشگاه کالج لندن در ادامه درباره اهمیت میتوکندری گفته است: «میتوکندری‌ها منابع انرژی به شدت تحت حفاظت در درون سلول‌ها هستند و حکم باتری سلول‌ها را دارند. نور میتوکندری‌ها را شارژ و از این طریق، این امکان را برای میتوکندری‌ها ایجاد می‌کند که انرژی خروجی خود را که با افزایش سن یا بیماری کاهش یافته است، افزایش دهند.»
میتوکندری چه‌گونه کار می‌کند؟
میتوکندری اندامک غشاداری است که تقریبا در مایع درون سلولی همه سلول‌های بدن وجود دارد و عملکرد اصلی آن، تولید مقادیر بالای انرژی در قالبی است که سلول‌های بدن بتوانند از آن استفاده کنند. بنابراین، میتوکندری‌ها حکم نیروگاه‌های تولید برق را برای سلول‌های بدن ما دارند.
اما به باور دانشمندان، کاهش توان بینایی انسان پس از ۴۰ سالگی با کاهش ۷۰ درصدی انرژی قابل سوخت سلول‌های شبکیه مربوط است. بنابراین، سلول‌ها برای عملکرد صحیح و کامل خود، انرژی لازم را ندارند.
پروفسور جفری درباره کاهش توانایی بینایی در اثر افزایش سن گفته است: «شبکیه چشم به این دلیل که انرژی زیادی لازم دارد، در آن تعداد میتوکندری‌ها بیش از هر اندام دیگری است.»
او هم‌چنین ادامه داده است: «ما برای شبکیه به‌راحتی می‌توانیم انرژی تامین کنیم، چون دسترسی آن به نور آسان است. ولی در مورد کبد یا کلیه، دسترسی به نور به‌عنوان یک منبع انرژی وجود ندارد. علاوه بر این، شبکیه چشم سریع‌تر از هر عضو دیگری پیر می‌شود و متخصصان می‌توانند به سادگی عملکرد آن را با یک تست ساده آزمایش کنند و این باعث می‌شود که شبکیه به یک هدف عالی برای درمان با نور قرمز تبدیل شود.»
پیش از این هم دانشمندان دریافته بودند که درمان با نور قرمز موج کوتاه می‌تواند مشکلات پوستی و هم‌چنین چین و چروک، زخم‌هایی که بهبود نمی‌یابند و جای زخم را در برخی افراد برطرف سازد. البته این روش درمانی، یک روش جنجال برانگیز بوده است و بسیاری مخالف آن هستند زیرا معتقدند با این‌که این روش مضر نیست، هنوز شواهد لازم برای استفاده از آن به‌عنوان درمان وجود ندارد.
آن‌ها می‌گویند در بهترین حالت، نور قرمز می‌تواند حکم یک درمان خانگی را در مشکلات پوستی ایفا کند.
تحقیق جدید چه می‌گوید؟
محققان دانشگاه کالج لندن در تحقیق خود، گروه کوچکی از زنان و مردان ۳۴ تا ۷۰ ساله را تحت بررسی قرار داده‌اند. آن‌ها توان بینایی این افراد را از طریق اندازه‌گیری توان بینایی رنگ‌های متضاد آن‌ها یا توان تشخیص رنگ‌های متضاد می‌سنجیدند تا ببینند در معرض نور قرمز قرار گرفتن، چه‌قدر بینایی مشارکت‌کنندگان را بهبود می‌بخشد.
در ابتدای تحقیق، همه افراد توان تشخیص رنگ‌های متضاد نرمالی داشتند. سپس برخی از آن‌ها صبح‌ها برای مدت سه دقیقه و برخی دیگر عصر هنگام به مدت سه دقیقه در معرض نور قرمز قرار می‌گرفتند.
نور قرمزی که به چشم این افراد تابانده شده، به سختی به اندازه فلش یک دوربین نور داشته و دو برابر نوری که در زمان آزمایش میزان بینایی، اپتومتریست‌ها به چشمان بیمار می‌تابانند، بوده است.
میزان توان تشخیص رنگ‌های متضاد افراد شرکت‌کننده در تحقیق، یک بار سه ساعت بعد از تاباندن نور به چشم آن‌ها و سپس یک هفته بعد مورد سنجش قرار گرفته است.
بررسی توان دید رنگ متضاد مشارکت‌کنندگان نشان می‌دهد افرادی که در صبح نور قرمز به چشم آن‌ها تابیده شده بود، بینایی آن‌ها به طور میانگین ۱۷ درصد بهبود یافته است. با این‌حال، نتایج نشان می‌دهند افرادی که عصرها در معرض نور قرمز بوده‌اند، بهبودی در توان دیدن رنگ‌های متضاد نداشته‌اند.
بر این اساس، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که نور حتما باید صبح‌ها به چشم تابانده شود که بینایی افراد را بهبود ببخشد.
پروفسور جفری گفته است: «این احتمالا به این دلیل است که میتوکندری‌های شبکیه چشم در زمان بعدازظهر مشغول سایر کارهای روزمره خود هستند و در زمینه تامین انرژی برای بازیابی توان دید فعالیت نمی‌کنند.»
او هم‌چنین بر این باور است که احتمالا دلیل دیگر، تامین انرژی مورد نیاز برای کارکرد در صبح هنگام است: «ما صبح‌ها از خواب بیدار می‌شویم و تمام بدن ما آماده است که مشغول به کار شود و شبکیه و میتوکندری‌های آن هم از این موضوع جدا نیستند.»
این استاد دانشگاه کالج لندن هم‌چنین گفته است: «اثر تاباندن نور قرمز یک هفته بعد از بین می‌رود، پس این کار باید مجددا تکرار شود.»
او در پایان اضافه کرده است: «سه دقیقه تابش همان اثری را دارد که ۴۵ دقیقه تابش نور قرمز با موج کوتاه می‌تواند بر بهبود توانایی چشم داشته باشد. بنابراین نیازی نیست که مدام در معرض نور قرمز باشیم.»
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر