شایا گلدوست
«شش‌رنگ»، شبکه لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی از آغاز فعالیت خود به زبان‌های کُردی، عربی، ترکی علاوه بر‌زبان فارسی خبر داد.
آن‌طور که در بیانیه منتشر شده از سوی شش‌رنگ آمده است، این فعالیت از روز اول فروردین ۱۴۰۱ آغاز می‌شود و تمامی اخبار، اطلاعات آموزشی و ویدیوهای خود را به چهار زبان تولید و منتشر خواهد کرد.
طبق این بیانیه، هم‌چنان زبان انگلیسی برای فعالیت‌های بین‌المللی این شبکه مورد استفاده قرار خواهد گرفت و فارسی زبان مشترک باقی خواهد ماند.
شش‌رنگ اهمیت روی‌آوری بسیاری از خانواده‌ها، افراد متعلق به این جامعه، متخصصین و حامیان لغو تبعیض بر اساس گرایش جنسی، هویت جنسیتی، بیان جنسیتی و شاخص‌های جنسی به این شبکه را برای طرح پرسش‌هایشان، نشان دهنده این ضرورت می‌داند.
در این بیانیه تاکید شده است که زبان مشترک برای رساندن اطلاعات و آگاهی جمعی به دورترین نقاط و متنوع‌ترین بخش‌های جامعه و کسانی که ضرورتا فارسی زبان نیستند اما نیازمند این اطلاعات و دانش تولید شده هستند، ضروری است.
مدیران این شبکه معتقدند: «زندگی بسیاری از نوجوانان هم‌جنس‌گرا، دوجنس‌گرا و ترنس در گرو پذیرش گرایش و هویت آن‌ها از سوی خانواده‌‌هایشان است؛ امری که محقق نمی‌شود مگر این که ما بتوانیم هر یک با زبان این خانواده‌ها و مستقیم با آن‌ها ارتباط بگیریم. این ضرورت باعث شد که همکاران شش‌رنگ که از تبعیض‌های چند لایه اجتماعی مثل تعلق به گروه‌های اتنیکی، داشتن معلولیت و یا تعلق به طبقات تحت استثمار رنج می‌برند، ایده ایجاد شبکه‌های اجتماعی چند زبانه را پی‌گیر به بحث بگذارند و پس از یک دوره کار آموزشی، آزمون و خطا و جلب پیشنهادات مخاطبان خود، از امروز آن را با ایجاد پیج‌های اینستاگرامی شش‌رنگ ترکی، شش‌رنگ کُردی و شش‌رنگ عربی و نیز بخش‌های مشابه در تارنمای شش‌رنگ اجرایی کنند.»
«ملیکا زر»، مدیر رسانه و ارتباطات شبکه شش‌رنگ در مصاحبه با «ایران‌وایر» از انگیزه آغاز این فعالیت می‌گوید: «طی سال‌‌های گذشته در فعالیت‌هایی که داشتیم، در تماس با مخاطبین شبکه‌های اجتماعی این کمبود را حس کرده بودیم که بسیاری از خانواده‌ها محتوای ویدیوها و مطالب آموزشی ما را آن طور که باید، درک نمی‌کنند و در حیطه فرهنگ‌سازی به این زبان‌ها فقر جدی وجود دارد. متاسفانه افراد فعال در این حوزه به شکل پراکنده موفق نشده‌اند این بار را به تنهایی به دوش بکشانند و تلاش‌های آن‌ها برای این‌که به زبان خودشان تولید محتوا کنند، محدود و به تلاش‌های فردی ختم شده است. از همین رو و از آن جایی که سال‌ها است در شش‌رنگ به تبعیض‌های چند لایه یا در واقع وجود لایه‌های متفاوت تبعیض اشاره داشته‌ایم و یکی از این تبعیض‌ها نیز تعلق اتنیکی و محرومیت از امتیازات صحبت به زبان فارسی است که رسانه‌های خارج و داخل ایران به آن زبان تولید محتوا می‌کنند، به همین دلیل تصمیم گرفتیم این خلا را برای ایجاد محتوا و فرهنگ‌سازی پر کنیم. هدف ما این است که بتوانیم آرشیوی غنی از نوشته‌ها و تجربه‌ها به این زبان‌ها تولید کنیم و خوش‌بختانه افراد فعال در این حوزه برای همکاری بسیار استقبال کرده‌اند.»
او در ادامه می‌گوید: «در حال حاضر فعالیت‌مان را تنها به سه زبان ترکی، کردی و عربی آغاز کرده‌ایم، به این خاطر که تعداد فعالان بیشتری را توانستیم پیدا کنیم و آمادگی بیشتری برای انجام این فعالیت‌ها در این جوامع وجود دارد. البته این به آن معنا نیست که شرایط در جاهای دیگر و زبان‌های دیگر، از جمله لری، گیلکی، ترکمن یا بلوچی و غیره بهتر است یا احتیاجی نیست. در صورت امکان، فعالیت خود را گسترش خواهیم داد، در غیر این صورت در حال حاضر به این سه زبان اکتفا می‌کنیم.»
شش‌رنگ نزدیک به ۱۲سال است برای آگاهی رسانی، گسترش گفتمان عدالت‌طلبانه و مقابله با تبعیض‌های اجتماعی و نفرت‌پراکنی علیه جامعه «ال‌جی‌بی‌تی» ایران (هم‌جنس‌گرایان، دوجنس‌گرایان و ترنس‌جندرها) تلاش و مبارزه سازمان‌یافته‌ای را به پیش می‌برد.
این شبکه این بار با شعار «برابری و توزیع برابر قدرت و ثروت برای همه» به میدان آمده است و هم‌بستگی را پیش‌شرط دموکراسی و رفع فشار و سرکوب به جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی می‌داند.
مدیران آن معتقدند تحولات آتی، مُهر درخواست‌های جامعه ال‌جی‌بی‌تی ایران را بر خود دارند: «این درخواست‌ها باید با هر زبانی و در هر کجای این خاک فریاد زده شوند.»
آن‌ها تاثیر فعالیت خود را این گونه توصیف می‌کنند: «از این پس هیچ مادر ترکی مجبور نیست سوالاتش را به فارسی برای ما بفرستد. هیچ پدر کُردی لازم نیست برای درک فرزندش، به ویدیوی توضیحی فارسی گوش فرا دهد و هیچ خواهر یا مادر عربی لازم نیست متون پست‌های ما را به فارسی بخواند. به این ترتیب، حس تعلق، حس حضور بخش زیادی از اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی غیر فارس که مدام نادیده گرفته شده‌اند، به ما باز خواهد گشت.»
«شادی امین»، مدیر شبکه شش‌رنگ معتقد است: «شرایط جامعه ال‌جی‌بی‌تی تفاوت جدی در این مناطق ندارد اما آن‌چه که مهم است، امتیازاتی است که یک فرد به واسطه زندگی در مناطق بزرگ‌تر مانند تهران به دست می‌آورد. طبیعتا کسی که مثلا در مهاباد زندگی می‌کند یا در زاهدان و یا در روستاهای این مناطق، به دلیل فشار و کنترل اجتماعی بیشتر، از آن امتیازات برخوردار نیست. البته مسایل و مشکلات در مناطق غیر حاشیه نیز بسیار وجود داشته و غیرقابل انکار است.»
او ادامه می‌دهد: «ما از تمام اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی و فعالان این حوزه که علاقه‌مند به همکاری و یا از همکاران شش رنگ و خودشان متعلق به این اتنیک‌ها و از جوامعی هستند که این زبان‌ها، زبان‌های مادری آن‌ها است، دعوت به همکاری کرده‌ایم. این افراد با شرایط جامعه ال‌جی‌بی‌تی در این مناطق آشنا هستند، فضاها را می‌شناسند و ارتباطات وسیعی دارند. امیدواریم که بتوانیم با کمک این همکاران، راه را برای شنیده شدن این صداها به زبان خودشان باز کنیم. مهم‌ترین نکته، ایجاد و تولید ادبیات و گفتمان به این زبان‌ها در حوزه ال‌جی‌بی‌تی ایران است؛ چه مطالبات حقوقی و سیاسی و چه تجربه زیسته و دشواری‌ها و چالش‌هایی که با آن‌ها روبه‌رو هستند.»
شادی امین در ادامه می‌گوید: «تلاش ما این است که در این راه با تمام کسانی که خودشان را جزو اتنیک‌های گوناگون می‌دانند، همکاری کنیم. دعوت می‌کنیم با ما تماس بگیرند و هر کمکی از دست‌شان بر می‌آید را از ما دریغ نکنند؛ حتی نوشتن و ترجمه یک شعر به زبان مادری برای انتشار در شش‌رنگ. ممنون از شما و امیدوارم مخاطبین «ایران‌وایر» که این گزارش را می‌خوانند، بدانند ما نیاز بسیار زیادی داریم که دوستان کُرد، ترک و عرب از این اقدامات دفاع و داوطلبانه برای گسترش این فعالیت به ما کمک کنند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر