حق با کیست؟ فدراسیون یا ورزشکار

الهه ایمانیان

مسابقات آبهای آرام قهرمانی آسیا و انتخابی المپیک ریو از سیزدهم تا شانزدهم آبان به میزبانی اندونزی برگزار شد. تیم ملی ایران با ترکیب ۲۸ ورزشکار در دو بخش زنان و مردان و در دو رده سنی جوانان و بزرگسالان به همراه ۹ مربی و ۲ داور عازم این کشور شد.  به گفته فرحناز امیرشقاقی، نایب رییس بانوان فدراسیون قایقرانی، وزیر ورزش و جوانان اعلام کرده بود ورزشکارانی که شانس کسب سهمیه و مدال دارند به ر‌قا‌بت‌ها اعزام شوند که به همین دلیل تلاش فدراسیون قایقرانی بر اعزام کسانی که شانس بیشتری دارند قرار گرفت. پس از اینکه قایقرانان موفق به کسب سهمیه المپیک نشدند، اظهارات فدراسیون قایقرانی باعث تعجب هدیه کاظمی، ملی پوش قایقرانی کایاک شد. علاوه بر این فرحناز امیر شقاقی،  نایب رییس بانوان فدراسیون قایقرانی پس از عدم موفقیت قایقرانان ملی‌پوش دچار تناقض گویی درمورد وضعیت قایقرانان زن شد.

فرحناز امیر شقاقی درباره شانس کسب سهمیه المپیک تیم آب‌های آرام در اندونزی پیش از آن گفته بود: آرزو حکیمی و هدیه کاظمی شانس زیادی برای کسب سهمیه المپیک دارند و باید بتوانند به این هدف برسند. دو رقیب مهم این قایقرانان در مسابقه‌های جهانی موفق به کسب سهمیه المپیک شده‌اند و این شانس ایران را بالا برده چرا که رقابت اصلی میان قایقرانان ایران و دو کشور دیگر است. من خیلی امیدوارم که این اتفاق رخ بدهد.  او به هدیه کاظمی امیدوار بود و معتقد بود هدیه تجربه خوبی در قایقرانی دارد. 

این گفتگو‌ها با فرحناز امیر شقاقی، نایب رییس بانوان فدراسیون قایقرانی پیش از مسابقات اندونزی و اعزام قایقرانان به مسابقات انجام شده بود و اظهارنظرهای ایشان مبنی بر این بود که شانس دختران برای گرفتن مدال و کسب سهمیه المپیک زیاد است. اما پس از مسابقات و ناکامی قایقرانان در کسب سهمیه المپیک نظرات او تغییر کرد. بعد از اینکه ورزشکاران زن در کانو یک طلا، یک نقره و یک برنز و در کایاک دو طلا و یک برنز را در دو بخش جوانان و بزرگسالان کسب کردند اما موفق به کسب سهمیه المپیک نشدند، امیر شقاقی گفت: «من از‌‌ همان سه ماه پیش می‌دانستم که سهمیه نمی‌گیریم.» 

در واقع خانم امیر شقاقی پیش از اعزام به مسابقات در حالی اظهار نظر می‌کند که بنابر گفته خودش از وضعیت دو قایقران، آرزو حکیمی و هدیه کاظمی، اطلاع درستی ندارد. به گفته او «حدود سه ماه قبل از اعزام تیم ملی قایقرانی آب‌های آرام به اندونزی این دو قایقران با تشخیص خود و خانواده‌هایشان تصمیم گرفتند که به خارج از کشور بروند چرا که فکر می‌کردند با حضور در لهستان و چین عملکرد بهتری دارند. در واقع برگزاری این اردو‌ها تصمیم فدراسیون نبود بلکه تصمیم خود خانواده‌ها بود. جالب اینجاست قایقرانی که در ایران و زیر نظر مستقیم فدراسیون تمرین کردند عملکرد بهتری از خود به نمایش گذاشتند. در واقع ما از ماه‌ها پیش و با پشتیبانی غلط خانواده‌ها سهمیه را از دست دادیم. آن‌ها خودشان به تنهایی ویزا گرفتند و فدراسیون هم پشتیبانی مالی نداشت اما گفتند بچه‌های ما از نظر روحی و روانی به مربی خاص عادت دارند. این در حالی است که ما به آن‌ها گفتیم همین جا بهترین امکانات را برایشان مهیا می‌کنیم اما متاسفانه این بلا سر فدراسیون آمد.» 

نایب رییس بانوان فدراسیون قایقرانی معتقد است در حالی که فدراسیون تلاشش را انجام داده است این ناکامی به نام فدراسیون قایقرانی نوشته می‌شود اما واقعیت چیز دیگری است. او اظهار می‌کند «من از سه ماه پیش می‌دانستم که سهمیه کسب نمی‌کنیم و از نظرم بچه‌ها به جای مربی به روان‌شناس خوب احتیاج داشتند. ما همه این موارد را به خانواده‌ها گوشزد کردیم اما آن‌ها گوش نکردند. موضوع این بود که هر یک از این قایقرانان پیشینه‌ای دارند که مانع هر گونه برخوردی با آن‌ها می‌شد. اگر یک جلسه حکیمی سر تمرین نمی‌آمد من باید پاسخگوی رسانه‌ها و باید جوابگوی بسیاری افراد می‌شدم. اگر این صحبت‌ها نبود ما راحت‌تر برخورد می‌کردیم. در واقع حرف و حدیث‌ها دست ما را بست.» 
امیر شقاقی همچنان تقصیرات بیشتری را متوجه این دو قایقران می‌داند؛ با برگزاری این اردو‌ها نه تنها کسب سهمیه‌ای رخ نداد بلکه به دلیل عدم هماهنگی این دو نفر، ما در قایق‌های دو نفره و چهار نفره شرکت نکردیم در حالی که می‌توانستیم در این ماده‌ها جزو ۳ قایق بر‌تر بزرگسال باشیم. کاظمی و حکیمی در اندونزی به ما اضافه شدند و هماهنگی لازم وجود نداشت. در واقع ما اصلا این دو نفر را در اختیار نداشتیم. 

اما هدیه کاظمی یکی از دو قایقرانی که مدنظر خانم امیرشقاقی است از نظرات وی تعجب کرده است. هدیه کاظمی می‌گوید اینکه می‌گویند نتایج دو قایقرانی که در خارج از ایران تمرین می‌کردند بد‌تر از همه بود را متوجه نمی‌شوم. اینکه فدراسیون اعلام کرده به اصرار خانواده‌ها قایقرانان به اردوی برون مرزی رفته‌اند و نظر فدراسیون نبوده درست نیست. ما از فدراسیون خواستیم برایمان مربی خارجی بیاورند اما موافقت نشد چرا که مربی ایرانی که برای ما در نظر گرفته بودند مدتی پیش هم‌تیمی ما بود و خیلی تجربه بالاتری از ما نداشت. 

اومی‌گوید فدراسیون با اردوی برون مرزی من مخالفت نکرد و به من چنین حرفی نزد که مخالف رفتنم به چین است و حتی استقبال هم کرد و با آغوش باز این پیشنهاد ما را پذیرفت. او همچنین درباره صحبت نایب رییس بانوان فدراسیون مبنی بر اینکه از سه ماه پیش می‌دانسته که سهمیه‌ای کسب نمی‌شود، اظهار تعجب کرد: «نمی‌دانم چرا خانم امیرشقاقی این حرف را زده است. او از کسانی بود که همیشه من را تشویق می‌کرد و حتی به مربی استانی من هم گفته بود که هدیه می‌تواند سهمیه بگیرد. نمی‌دانم بعد از مسابقه‌ها چه اتفاقی رخ داده است که نظرشان عوض شده است. زمانی هم که مربی من با برگزاری تست انتخابی مخالفت کرد خانم امیرشقاقی گفت تو شانس بیشتری نسبت به آرزو داری و بهتر است تست انتخابی بدهی.» 

امیرشقاقی نایب رییس بانوان فدراسیون قایقرانی و هدیه کاظمی، قایقران اعزامی که با هزینه خودش به اردوی برون مرزی رفته، اظهارات یکدیگر را نقض می‌کنند. امیرشقاقی کوتاهی را متوجه فدراسیون نمی‌بیند اما کاظمی از مشکلات فدراسیون می‌گوید. کاظمی همچنین در رد نظرات خانم امیرشقاقی می‌گوید: «او درباره این موضوع که گفته می‌شود عدم هماهنگی او و آرزو باعث شد تیم ملی در قایق‌های دو و چهار نفره نماینده نداشته باشد، گفت: از‌‌ همان ابتدا هم قرار نبود من و آرزو حکیمی در رقابت‌های قایق ۲ و ۴ نفره شرکت کنیم و فدراسیون گفته بود تمرکزتان روی تک نفره‌ها و کسب سهمیه المپیک باشد. مسئولان کاملا در جریان این موضوع بودند. در‌‌ همان اندونزی تصمیم بر این شد در دو نفره نماینده داشته باشیم.»