نه به نه به!

اخیرا کمپین‌هایی در فضای مجازی به راه افتاده که با «نه به ...» شروع می‌شود. «نه به گوشت»، «نه به آجیل»، «نه به سبزه»، «نه به ماهی قرمز»، «نه به چهارشنبه سوری»، «نه به عیدی»، «نه به توپ»، «نه به کاغذ رنگی».

مرحوم فرهاد اگر امروز زنده بود احتمالا باید زمستان را با تماشای مسابقه «برنده باش» گلزار و «گات تلنت» احسان علیخانی سر می‌کرد. این کمپین ها به طور تصاعدی هم در حال رشد و تکثیر هستند و هرچه شرایط اقتصادی سخت تر می‌شود کمپین های جدید نیز یکی یکی اعلام موجودیت می‌کنند. کارشناسان پیش‌بینی کرده اند اگر رشد این کمپین ها با همین سرعت ادامه داشته باشد تا پایان سال ۹۸ به «نه به غذا»، «نه به آب» و «نه به زندگی» خواهیم رسید و به احتمال زیاد از بیخ منقرض خواهیم شد.

اما به راستی چقدر این کمپین ها ناشی از مشکلات واقعی هستند و چقدر از آنها روانی و ناشی از تبلیغات ضد انقلاب است؟ متاسفانه یا خوشبختانه تحقیقات نشان داده که بسیاری از مشکلات و کمبودها در کشورمان واقعی نیست و منشاء روانی دارد. به عنوان مثال عده ای هرجا می‌رسند نچ نچ کنان می‌گویند « پراید شده ۴۰ میلیون!». یک جوری هم می‌گویند چهل میلیون که حالا انگار چه خبر است! با همت و تلاش مسئولین عزیز امروز چهل میلیون، سه هزار دلار هم نمی‌شود. اگر در آمریکا همین امروز به کسی بگوئید در ایران ماشینی چهار سیلندر تولید می‌شود که قیمت تحویل آن درب کارخانه کمتر از سه هزار دلار است فکر می‌کند با او شوخی می‌کنید. با این پول توی آمریکا ته تهش بتوانید یک دوچرخه خوب و یک دست لباس دوچرخه سواری بخرید. اما مسئولین ما خودرویی که چهار تا در، چهار تا چرخ، یک موتور، تعدادی صندلی، بوق، چراغ، دنده، فرمان، آیینه، آچار چرخ، جک، بخاری، رادیاتور، برف پاک کن و کولر دارد را دارند به این قیمت می‌دهند. حالا شما قدر پراید را ندان و هی هرجا می‌رسی بگو پراید شده چهل میلیون تا همین هم از دستمان برود! اگر مردم آمریکا بفهمند که می‌شود با دو هزار و خورده ای دلار خودرو تولید کرد و با سه هزار دلار آن را به دست مصرف کننده رساند و سود هم برد و این وسط کلی آدم را هم نان داد، شک نکنید حکومت خود را ساقط می‌کنند و از مسئولین ما می‌خواهند که کنتراتی بیایند و صنعت آنجا را دست بگیرند.

نکته جالب دیگر این است که اخیرا رئیس صنف آجیل فروشان به کمپین «نه به آجیل» واکنش نشان داده و گفته که این کمپین را رهگیری کرده و به سر نخ آن در یک باغ پسته در آمریکا رسیده است. طبق گفته ایشان آمریکائیها چون در تولید پسته رقیب ایران محسوب می‌شوند، با این کارها می‌خواهند خودشان یکه تاز بازار پسته و آجیل شوند. آمریکا فکر کرده اگر این کمپین را راه بیندازد، بعد می‌تواند پسته خودش را بیاورد اینجا و به مردم شریف ایران تعارف بزند که :"... حالا بیاین پِستَه منو بخورین" ...زهی خیال باطل!

باید همین امروز دستگاههای امنیتی محکم در برابر چنین کمپین هایی بایستند. اصلا باید کمپینی ملی و خودجوش اعلام شود با عنوان «نه به نه به» و عضویت همه ایرانیان در آن اجباری شود. باید برای تک تک آحاد جامعه این مساله جا بیفتد که در نظام مقدس جمهوری اسلامی نمی‌خوام و میل ندارم و نمی‌خورم و از این صحبتا نداریم. اگر هم نمی‌توانید بخرید سرتان را بیندازید پائین زندگی تان را بکنید. کمپین تشکیل دادن و توی بوق کردن این چیزها که نه به این و نه به آن، یعنی اقدام علیه امنیت ملی و ریختن آب به آسیاب دشمنی که قصد دارد نشان بدهد مردم در ایران مشکل مالی دارند و هشتشان گرو نهشان است.