آزمایش خامنه ای؛ مخوف تر از استنفورد و میلگرم!

فیلم لحظه تیر خوردن «ابراهیم کتابدار» که توسط دوربین های مدار بسته ضبط شد به وضوح نشان می‌دهد که در روزهای اعتراضات آبان ماه شلیک به مردم به این شکل نبوده که ماموران امنیتی کسانی را هدف قرار دهند که در حال تخریب و یا حتی در حال اعتراض مسالمت آمیز هستند. در این فیلم می‌بینیم صاحب مغازه ای بیرون محل کسب و کار خود همراه چند نفر دیگر، بدون هیچ رفتار تحریک آمیز و یا خلاف قانون ایستاده است. او صرفا تماشاگر است که ناگهان با شلیکی دقیق به قلبش به زمین می‌افتد و کشته می‌شود.

از لحظه تیر خوردن و کشته شدن مردم در روزهای اعتراضات آبان ماه فیلمهای زیادی وجود ندارد، اما گزارشهای زیادی وجود دارد که زنان، مردان و حتی کودکان بدون اینکه در اعتراضات نقشی داشته باشند از ناحیه سر و یا قلب مورد هدف قرار گرفته اند. این خشونت لجام گسیخته و دیوانه وار از کجا می‌آید؟  جواب این سوال را بعد از انتشار گزارش اخیر «رویترز» شاید بتوان پیدا کرد. این خبرگزاری در گزارشی مدعی شد که از چند منبع مختلف و وابسته به حکومت، متوجه شده که رهبر جمهوری اسلامی، در اوج اعتراضات، سران نظام و مسئولین رده بالای امنیتی را جمع کرده و به صراحت گفته «هر کار لازم است بکنید» تا اعتراضات جمع شود. او در این جلسه از واژه «خُرد کردن» اغتشاشگران نیز استفاده کرده است. این صحبتها به معنای دادن آزادی عمل نامحدود به نیروهای مسلح برای به کار بردن نیروی قهرآمیز و کُشنده علیه معترضان است. وقتی که چنین چیزی در دستور کار قرار گیرد و به نیروهای میدانی ابلاغ شود نتیجه پیشاپیش مشخص است.

کشتن بدون محدودیت، کشتن بدون عقوبت و البته کشتن بدون عذاب وجدان!

تجربه ای عجیب و بدیع که در عمر یک نظامی شاید هیچوقت نصیبش نشود. فراموش نکنید ما از قشری صحبت می‌کنیم که سالهاست مغزشویی شده اند. شاید بسیاری از آنها در حالت عادی میلی به خشونت و جنایت نداشته باشند اما وقتی فرمان برسد و جنایت تکلیف بشود، چرا که نه؟ مگر نه اینکه رهبر همه خط قرمزها را برداشته است؟ مگر نه اینکه رهبر مسئولیت شرعی همه چیز را بر عهده گرفته است؟ پس چرا در این تجربه منحصر به فرد و «شبه خدایی» سهیم نباشیم. اینچنین می‌شود که چنین کشتاری راه می افتد. از هر ده نیروی امنیتی یک نفر هم از این شرایط استفاده کرده باشد نتیجه همین حمام خون خواهد بود.

آزمایش استنفورد و یا آزمایش میلگرم را به خاطر بیاوریم و ببینیم مغز انسان در شرایط خاص و وقتی که مسئولیت و عقوبتی متوجهش نیست و مجوز خشونت نیز صادر شده، چطور می‌تواند هیولاوار تصمیم بگیرد و رفتار کند. فراموش نکنیم این دو آزمایش بر روی انسانهای کاملا نرمال با پس زمینه زندگی در یک جامعه غربی انجام شد. کسانی که در این «شبه آزمایش» هولناک شرکت داشتند نظامیانی بودند که سالها مغزشویی آنها را برای ارتکاب جنایت آماده کرده بود. کسانی که به خاطر زندگی در جامعه ای مثل ایران و تربیت نظامی، خشونت در درونشان نهادینه شده بود. کسانی که احتمالا بسیاری از آنها به خاطر تربیت سختگیرانه و نیز محدودیتها دچار انواع و اقسام کمبودها و عقده ها بودند. حالا اینها شده بودند مجریان امر رهبری برای مقابله با مردم در روزی که ریختن خون مردم حلال اعلام شد. به هزاران نفر اسلحه جنگی داده شد و گفته شد این خشاب پُر و این هم میدان! خُردشان کنید!

حالا شاید بشود لااقل درک کرد که در مغز قاتلین زنان و کودکان در هنگام جنایت چه گذشته است؟

مامور «الف» شاید با خودش گفته:  تا به حال به زنی که کنار خیابان ایستاده شلیک نکرده ام! از این زنها هیچوقت خوشم نیامده... لباس پوشیدنش را ببین تو را به خدا. چه خوب که امروز آتش به اختیاریم! چه فرصتی از این بهتر؟ می‌فرستمش آن دنیا... بووم!

مامور «ب» شاید با خودش گفته: این که بچه است. معلوم نیست ننه بابابش کیستند که ولش کرده اند توی خیابان قاطی این اغتشاشگران. حالا همین را بزنم صد تا پدر و مادر پیدا می‌کند. هاهاها... حالا معلوم می‌شود... بووم!

مامور«جیم» شاید با خودش گفته: چه روز عجیبی! امروز من خدای این مردمم! (در دوربین تفنگش دنبال طعمه می‌گردد.)  تو...نه... تو چند صباحی زندگی کن. امممم...اما تو... تو که ایستاده ای جلوی مغازه ات... تو بمیر... بووم!

و اینچنین است که مبهوت هستیم که چرا اینهمه را کشتند؟ چرا به زن و بچه و عابر و تماشاچی هم رحم نکردند؟ بله... عجیب و ترسناک است. همانطور که آزمایشهای میلگرم و استنفورد عجیب و ترسناک بود. فرق آزمایش خامنه ای با این دو البته در این است که آن آزمایشها به خاطر صدمه ای که به قربانیان وارد می‌کرد، به خاطر مسائل اخلاقی بالاخره در مقطعی متوقف شد. اما در آزمایش خامنه ای اخلاق جایی ندارد. تا زمانی که مردم حقشان را در خیابان فریاد بزنند این آزمایش و این اختیارات نامحدود و این کشتار جنون آمیز، ادامه خواهد یافت. پایان این آزمایش روزی ست که دستشان از این قدرت مطلق غیر پاسخگو کوتاه شود. روزی که البته چندان دیر نخواهد بود...