دختران نبودند، عکسشان را گذاشتند

بازی رفت فینال والیبال، دیگر فقط یک مسابقه مردانه نبود. در روز جهانی زن، چند چشم و نگاه، به‌صورت مجازی داشتند رقابت بانک سرمایه مقابل پیکان را تماشا می‌کردند.

درهای  «سالن خانه والیبال تهران» باز هم به روی دختران تماشاگر بسته بود. فقط تعدادی از دختران خبرنگار که از قبل مجوز حراست وزارت ورزش را گرفته بودند، موفق شدند به جایگاه خبرنگاران برسند. بازماندن دختران از حضور در سالن‌های والیبال اتفاق تازه‌ای نیست. اما این که دختران از حضور پشت درهای ورزشگاه‌هایی که طی یک دهه اخیر به روی آنها باز نشده سرخورده و خسته نمی‌شوند هم عجیب است.

تماشاگران، خبرنگاران و حتی بازیکنان والیبال مردان طی این ماه‌ها به عبور کردن از کنار دخترانی که پشت درهای سالن والیبال در خیابان حجاب تهران می‌ایستند و منتظر یک معجزه برای اجازه ورود هستند عادت کرده‌اند. دخترها گاهی متلکی هم می‌شنوند. مثلاً این‌که  «مگر ما را برای بازی دختران راه می‌دهند» یا «شماره‌ات را بده، من برایت بازی را از سالن گزارش می‌کنم.»

روز هشتم مارس، همان روز جهانی زن، شاید هیچ بهانه لازم و کافی دست مسئولین برای باز کردن درهای ورزشگاه به روی دختران تماشاگر والیبال نداد، اما برای مسئولین باشگاه بانک سرمایه، یک فرصت فوق‌العاده بود که از موقعیت پخش مستقیم، برای نشان دادن جایگاه دختران والیبالیست استفاده کنند. 

 
بانک سرمایه همراه با تیم مردان، تیم والیبال دخترانش را راه انداخت. همین سال ۹۵ دو ستاره را به اروپا فرستاد. یعنی «مانده برهانی» و «زینب گیوی» که به ترتیب اولین و دومین والیبالیست های دختر لژیونر تاریخ ایران شدند. دخترانش امسال در جام باشگاه‌های آسیا هم حاضر شدند.

پس فینالی که قرار بود روی آنتن مستقیم صداوسیما برود، برای باشگاه بانک سرمایه فرصتی می‌شود که در روز جهانی زن، از دخترانش به شکلی متفاوت تقدیر کند. تماشاگران و خبرنگارانی که وارد سالن خانه والیبال شدند، روی صفحات دیجیتالی تبلیغات کنار زمین، با تصویر دختران والیبالیست تیم بانک سرمایه روبرو شدند.

تیم دختران والیبال بانک سرمایه، قهرمان لیگ والیبال دختران ایران شده است. برای قدردانی و یا اطلاع دادن چنین اتفاقی، چه روزی بهتر از تصادف روز زن و فینال مردان کشور؟

باشگاه، بدون این که متنی بنویسد، از بلندگوی سالن متنی برای دخترانش یا دختران ایران بخواند، فقط با نشان دادن هرازگاهی دختران والیبالیست خود، روزشان را گرامی داشت. سهم دختران ایران از حضور در فینال لیگ والیبال ایران و سالن مسابقه همین نگاه و چشم‌ها و حضور مجازی‌شان بود. پشت درهای بسته، حدود ۵۰ دختر تا پایان بازی منتظر بودند که شاید فقط برای یک ست، اجازه ورود به سالن پیدا کنند.

«سعیده فتحی» دبیر روزنامه ورزشی ۹۰ و خبرنگار باسابقه والیبال و بسکتبال، در صفحه اینستاگرام خود نوشته است: «در بسیاری از مطالب امروز خواندم که زنان را همیشه حاضر در مطبخ معرفی کرده‌اند اما بااین‌همه مطالب متفاوت درباره روز ۸ مارس، جمله‌ای از داروین صبوری جامعه‌شناس برایم تأمل برانگیز بود. اینکه تاریخ "زن ایرانی"، هیچ‌گاه "تاریخ شرم" نخواهد بود.» 

 
او در بخشی دیگر به آن چه داخل و بیرون از سالن دیده اشاره‌کرده و نوشته است: «من به شهادت دیده‌هایم در بازی امروز پیکان و بانک سرمایه می‌خواهم به‌تمامی آنچه که امروز خوانده‌ام چند نکته دیگر اضافه کنم.صحنه‌ای که من در سالن دیدم و خیلی‌ها هم از تلویزیون این بود که همزمان با پخش فینال والیبال عکس مردان و زنان تیم‌های والیبال سرمایه در تبلیغات محیطی کنار زمین بارها نشان داده شد. تصاویری که نه یادآور پخش آگهی "هوم کر" بود و نه زن را کنار شوینده "جام" نشان می‌داد بلکه رسانه ملی را مجبور کرد زنان را همپای مردان در عرصه یک رقابت ورزشی به تصویر بکشد. تلویزیونی که گاه حتی ورود خانم‌های تماشاگر یک رویداد ورزشی به گوشه‌ای از کادر دوربین‌های آن گناه کبیره است، حدود ۲ ساعت در بازی دو تیم والیبال، تصاویر زنان والیبالیست را مدام نشان داد تا یک بار دیگر زنان ورزشکار فاتح میدانی برای دیده شدن همپای رقابت‌های مردان باشند حتی اگر راه ورود به تالارهای شهر به روی‌شان بسته باشد. امروز وقتی وارد سالن می‌شدم دخترهایی را دیدم که پشت در خانه والیبال تهران ایستاده و با حسرت به دنبال راهی بودند تا وارد سالن شوند و بازی والیبال را از نزدیک ببینند. وقتي داشتم وارد سالن می‌شدم با همان حسرت به من گفتند خوش به حالتان ای کاش ما هم می‌توانستیم بیاییم داخل. من با این صحنه تلخ وارد سالن شدم اما وقتی داشتم خارج می‌شدم لبخند به لب داشتم چون بالاخره در سالن‌های ورزشی برای یکبار هم شده زنان را همپای مردان دیدم.»

بازی رفت را بانک سرمایه برد. دوست اول را به پیکان باخت اما درنهایت سه ست پیاپی را گرفت و فاتح بازی رفت شد. بازی برگشت قرار است روز یکشنبه بازهم در همین سالن برگزار شود. آن روز هم حتماً در به روی دختران بازنخواهد شد ولی شاید خبری از چشم و نگاه مجازی دختران بانک سرمایه هم نباشد.