یک روز مانده به قطر؛ دغدغه‌های شیرین

پیام یونسی پور

فوساتی هم نتوانست مقابل بازی رسانه‌ای «کی‌روش» سکوت کند. کسانی که او را از نزدیک نشناسند، دچار بازی‌اش می‌شوند. مثل سرمربی تیم ملی قطر.

بعد از این که «کی‌روش» از وجود 16 بازیکن خارجی در تیم ملی قطر انتقاد کرد، «فوساتی» در کنفرانس خبری‌اش (همین ساعاتی قبل) گفت: «حرف‌های کی روش مبنی بر حضور بازیکنان با ملیت‌های دیگر در تیم ملی قطر  و انتقادش از فدراسیون فوتبال قطر درست نیست. چرا کی روش درباره اتفاق مشابهی که در تیم ملی پرتغال رخ‌داده، صحبتی نکرده است؟»

قطری‌ها از مجموع ۲۳ بازیکنی که برای دیدار با ایران به اردو دعوت کرده‌اند، ۱۶ بازیکن خارجی دارند. بازیکنانی که ملیت خود را تغییر می‌دهند و پاسپورت قطری می‌گیرند. آنها نه والدینی قطری داشتند، نه در این کشور زاده شده‌اند. اما این اتفاق منحصر به قطر نیست. مثلاً به قول فوستاتی، تیم ملی پرتغال هم سال‌هاست که از بازیکنان خارجی با تابعیت پرتغالی استفاده می‌کند. نمونه بارزش، «دکو» که ملیتی کاملاً برزیلی داشت. یا اسپانیا که از «دیگو کاستا» برزیلی خواسته تغییر ملیت دهد.

۱۶ بازیکن اما یعنی بیشتر از ترکیب اصلی. کلود أمین (بازیکن مراکشی فرانسوی تبار)، احمد یاسر محمدی (مصر)، لویس مارتن (برزیل)، محمد عبدالله تریسور (جمهوری کنگو)، محمد مونتاری (غنا)، کریم بوضیاف (فرانسه)، علی اسد (بحرین)، محمد کسولا (غنا)، بیدرو میغیل (ساحل عاج)، سبستیان سوریا (اروگوئه)، عمر باری (جمهوری غنا)، رودریجو تاباتا (برزیل)، عبدالرحمن أبکر (عربستان)، خلیفة ابوبکر (سنگال)، بوعلام خوخی (الجزایر)، أکرم عفیف  (پدرش در دو تیم ملی سومالی وتازانیا بازی کرده بود و مادرش هم بحرینی است) تمام خارجی‌های شناخته شده قطر هستند. 
 

«کارلوس کی‌روش» اما در قبال پاسخ سرمربی قطر ترجیح می‌دهد که بازی را در زمین حریف تمام کند و حرفی تازه نزند. گفته است: «فوساتی هرچه می‌خواهد بگوید. نیازی نیست جواب او را بدهم.» آقای مربی می‌داند که «فوساتی» دیگر یک کنفرانس خبری تازه نخواهد داشت تا جوابی به او بدهد. پس سعی می‌کند خودش را مانند رقیب به آب و آتش نزند. ادعا می‌کند که حرف طرف مقابل اصلاً مهم نیست.

کارلوس به‌عنوان سرمربی تیم صدرنشین گروه A آسیا باید فردا تیمش را مقابل قطری قرار دهد که در همین گروه میان شش تیم، پنجم است. او در مورد بازی جنتلمنانه حرف زده: «ما دو هدف داریم. هم می‌خواهیم در این مسابقه پیروز شویم و هم می‌خواهیم به جام جهانی روسیه برسیم. بااین‌حال روی تیم ایران فشار نیست و عجله‌ای نداریم.»

به‌این‌ترتیب بخشی از بار و فشار روحی روی بازیکنانش را از روی دوش آنها برداشته. گفته است که مقابل حریفش باحوصله و صبر بازی می‌کند و نیازی نمی‌بیند در دوحه به آب و آتش بزند.

سال‌ها بود که دوحه را شهر بد یمن برای فوتبال ایران می‌شناختند. اولین بار با قطر در جام ملت‌های ۱۹۸۸ عربستان روبرو شدیم. دو بر صفر هم بردیم. در بیست‌ویک بازی مقابل قطر، ۱۳ برد داریم و تنها سه شکست. اما همان سه شکست بس تلخ در یادمان مانده. مهم‌ترینش برمی‌گردد به انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه. تیم مایلی کهن یک پیروزی می‌خواست برای صعود مستقیم به جام جهانی. آن روز اما دو بر صفر در دوحه (برای نخستین بار در تاریخ رویارویی‌ها) شکست خوردیم. 

پیش از آن هم قطر شهر بد یمنی بود. انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ به صورت متمرکز در دوحه برگزار می‌شد. تا یک قدمی صعود به آمریکا هم رفتیم، اما بازی آخر مقابل عربستان و داور و کنفدراسیون و فیفا (که همگی می‌خواستند عربستان به جام جهانی برسد) شکست خوردیم.

یک بار دیگر هم در دوحه طعم ناکامی بی موقع را چشیده‌ایم. تیم افشین قطبی جام ملت‌های ۲۰۱۱ قطر، بااقتدار و سه پیروزی به مرحله بعد صعود کرد. اما مقابل کره جنوبی در وقت‌های اضافه بازی باخت. آن کره، تازه یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های تاریخ کره جنوبی در جام ملت‌های آسیا بود.

اما اگر از «کی‌روش» بپرسید، او می‌گوید دوحه شهر ایده آلش است. مثلاً دور قبل انتخابی جام جهانی هم پیروزی‌های سریالی تیم ملی از همین قطر شروع شد. اول قطر را برد، بعد در تهران موفق شد لبنان را گل‌باران کند، در آخر هم کره جنوبی را در سئول شکست داد. پس وقتی این‌قدر با آرامش حرف می‌زند، یعنی دلهره خرافی برای بد یمن بودن میزبانش را ندارد. هرچند که میزبان، باید سنت‌شکنی کند.

قطر، درصورتی‌که این دوره به جام جهانی فوتبال نرسد، اولین تیمی در تاریخ فوتبال جهان خواهد شد که پیش از میزبانی جام جهانی، هرگز طعم حضور در این تورنمنت را نچشیده بود. یک ماه قبل، «شیخ سلمان» رئیس بحرینی کنفدراسیون فوتبال آسیا، قطر را مایه فخر فوتبال آسیا دانست. گفته بود خدماتی که قطر به فوتبال آسیا کرده غیرقابل‌انکار است و البته به‌صورت روشن هم آرزو کرد که تیم ملی قطر به جام جهانی روسیه برسد. 
 

برای رسیدن به روسیه، یک تیم چهار امتیازی مانند قطر ابتدا باید در زمین خودش مقابل ایران یازده امتیازی و صدرنشین پیروز شود. می‌توان درک کرد که چرا «کی‌روش» گفته عجله‌ای برای صعود نداریم. چون حتی یک امتیاز از دوحه هم برای آینده دلنشین است. یعنی یک امتیاز بگیرد و به سه امتیاز بازی با چین در تهران فکر کند.

ایران و قطر چهار ساعت و نیم بعد از بازی چین و کره مقابل هم قرار می‌گیرند. قبل از ایران هم سوریه با ازبکستان بازی‌اش تمام‌شده. یعنی هم ایران و هم قطر، جدول بازی‌ها را کامل در دست خودشان خواهند داشت. این شاید بهترین اتفاق برای هر دو تیمی باشد که می‌خواهند با حساب  و کتاب این بازی روبرو هم قرار بگیرند.

دغدغه‌های سرمربی ایران برای چیدمان و ترکیب نهایی خواهد بود. انتخاب یک یا نهایت دو مهاجم از بین سردار آزمون، رضا قوچان نژاد، کریم انصاری‌فرد و مهدی طارمی وحشتناک است. سردار روزهای درخشانی را در روستوف روسیه پشت سر گذاشته. به اتلتیکومادرید و بایرن گل زده و معلوم نیست چرا بازیکن جانشین تیمش شده. کریم انصاری‌فرد به پاناتینایکوس یونان رفته؛ یعنی بهترین تیم لژیونرهای ایرانی. درخشش روزهای اخیرش هم خارق العاده بود. همین‌طور رضا قوچان نژاد که در هیرنفین درخششی چشمگیر در لیگ هلند داشته. یکی از آخرین هنرهایش سه گلی بود که به آیندهوون زد. او حالا دومین گلزن برتر لیگ هلند هم هست. مهدی طارمی و البته ساسان انصاری آقای گل‌های لیگ ایران هم در لیست «کی‌روش» هستند. 

 
این فقط مصائب دل‌نشین سرمربی نیست. در خط میانی و هافبک هم دو جین ستاره دارد. شاید یکی از بهترین نسل‌های فوتبال ایران بعد از انقلاب را دستش گرفته. اما ثمره تیمی که ساخته، یک مجموعه گلزن نیست. ایران در دور رفت و در ۵ بازی، فقط ۴ گل زد. اما هیچ تیمی دروازه‌اش را باز نکرد تا با همان ۴ گل در صدرجدول بماند. دو گل سهم قطر بود، یک گل کره و یک گل ازبکستان. چین و سوریه از ایران نه گل خوردند و نه به ایران گل زدند.

بازی با قطر، می‌تواند جدول را دگرگون کند. فراموش نکنیم که داوری از هنگ‌کنگ است. یعنی «لئو کوکمان». شاید بعد از بازی، اعتراضات شفاهی «کی‌روش» به داور را هم بشنویم. اما عدم پیروزی ایران در این بازی، می‌تواند صدرنشینی که از روز اول در چنگ ایران بوده را هم از کفمان خارج کند. این کمی خطرناک است. پیروزی، ما را به جام جهانی نه یک قدم که به حد پرشی بلند نزدیک می‌کند. بعد از قطر با چین، سوریه و ازبکستان در تهران بازی داریم و فقط یک مسابقه با کره جنوبی در سئول خواهد بود.