نیلوفر یکی از مهم‌ترین گلهای تاریخی زنان ایران را زد

پدرام قائمی، شهروند خبرنگار 


«به آقای توتونچی (همسرم) گفته بودم. من گفتم من دوست ندارم قضیه این‌طور پیش برود، ولی ایشان گفتند من مشکلی ندارم و شما می‌توانید قضیه را رسانه‌ای کنید. باوجود اینکه خیلی تلاش کردم این قضیه اتفاق نیفتد، اما آقای توتونچی با این دست‌آویز که قانون با من است، من را کلافه کرد. آخر من ورزشکار هیچ راهی ندارم؟ یک نفر لااقل به من کمک بکند که من حقم را بگیرم. الان من مسابقات آسیایی را از دست دادم. وقتی من پاسپورت ندارم، انگار مانع اشتغال من شده‌اند. من دو سال دیگر می‌خواهم وارد عرصه مربی‌گری بشوم، وقتی پاسپورت به من داده نمی‌شود، من کجا می‌توان مربی‌گری کنم؟» 

 این صدای اعتراض «نیلوفر اردلان» بود. بعد ازآنکه مشخص شد به دلیل مخالفت همسرش برای خروج از ایران، نتوانسته تیم ملی فوتسال بانوان را برای بازی‌های آسیایی همراهی کند. همان تیمی که بااقتدار قهرمان آسیا شد. نیلوفر اردلان که دختر «اسماعیل اردلان» دروازه‌بان اسبق تیم‌های پاس تهران و تیم ملی کشورمان است، پس از سه روز سکوت، بخش‌هایی از مشکلات خود را با رسانه‌ها داخلی و خارجی در میان گذاشت. او یکی از پایه‌های کمپین «من حقوق زنم را به او برمی‌گردانم» شد تا جایی که از سوی حراست وزارت ورزش و جوانان مورد بازخواست قرار گرفت.

 بعد از این بود که نیلوفر اردلان در گفت‌وگویی کوتاه با خبرگزاری ایسنا، حرف‌های خود به شبکه‌های داخلی و خارجی را تکذیب کرد و حتی این‌گونه مواضع حراست وزارت ورزش را از زبان خود به ایسنا گفت: «من هرگز به قوانین و منافع کشورم پشت نمی‌کنم و تابع قوانین جمهوری اسلامی هستم.» 

اما حالا او در تهران نیست. رسانه‌ها خبر از پرواز او به مکزیک و بعد گواتمالا را داده‌اند. او به سایت نود گفته است: «حضور من در اردوی تیم ملی فوتسال با اجازه دادستان و مجوز یک‌بار خروج از کشوراست و ربطی به مشکلاتی قبلی من در خروج از کشور ندارد.» 

 اما شماره ۱۰ محبوب فوتسال بانوان چطور به گواتمالا رفت؟ 

داستان چندان پیچیده نیست. نیلوفر اردلان پیش از این نشانه‌هایی از وجود یک مشکل خانوادگی را در گفت‌وگوی دو ماه قبل خود نشان داده بود: «همسرم به من گفت بقیه بهای یک زن را ببخش تا من پاسپورت را به تو بدهم.» این ادعای «مهدی توتونچی» گزارشگر تلویزیون و همسر نیلوفر اردلان است. او البته ادعا داشت به خاطر تحصیل فرزند هفت ساله‌اش حاضر به موافقت برای خروج اردلان نشده، اما وقتی پای حراست وزارت ورزش و مدیریت فدراسیون فوتبال وسط آمد، اوضاع کمی تغییر کرد.

«مهدی توتونچی» و همسرش از دو سال قبل به‌صورت جدا زندگی می‌کنند. اختلافات خانوادگی باعث شده تا همسر «نیلوفر» بدون آنکه از او به‌صورت رسمی طلاق بگیرد، او را رها کند و در خانه‌ای دیگر زندگی داشته باشد. دلیلش هر چه هست، به مسائل خانوادگی و خصوصی هر دو بازمی‌گردد. اما تلاش نیلوفر برای جدا شدن از همسرش، به یک درخواست رسیده بود. اردلان پیش از این در مورد درخواست همسرش گفته بود: «نفقه و اجرت‌المثلی که به زن تعلق می‌گیرد و من احساس کردم که دیگر به عنوان یک زن در معرض توهین قرارگرفته‌ام. یک روزی این ماجرا و فوتبال برای من تمام می‌شود. اصلاً همین امروز تمام می‌شود. حداقل حقم را به عنوان یک زن بگیرم.» 

او به دنبال حقی بیشتر از حق اولیه یک زن ایرانی نبوده. حتی حاضر شده مدتی قید تیم ملی و فوتسال که عاشقانه از کودکی برایش وقت صرف کرده را هم بزند. اما بی‌اطلاعی او از قوانین جمهوری اسلامی هم مزید علت شده بود تا او بازی‌های آسیایی را از دست بدهد. 

خبرگزاری میزان، به‌عنوان رسانه رسمی قوه قضاییه ایران هم نوشت: «این بازیکن بدون آنکه رضایت شوهرش را جلب کند با نظر فدراسیون و برخی نهادهای نظارتی از کشور خارج شد.» این خبرگزاری به‌صورت مستقیم اشاره‌ای به نقش دادستانی نداشته، اما مطابق قانون گذرنامه دادستان می تواند در موارد ضروری اجازه صدور گذرنامه و خروج از کشور را صادر کند: ماده ای که قاعدتا در مورد نیلوفر اردلان هم اعمال شده است.

اردلان آن قدر خوشحال است که به سایت نود می‌گوید: «خواستم از طریق سایت برنامه نود از کلیه عوامل فدراسیون فوتبال به‌خصوص آقایان کفاشیان، اسدی و اسلامیان و همچنین خانم عرب عامری و به‌صورت ویژه‌ای از آقای صادقی دادستان تهران تشکر کنم.» 

 نکته جالب اینکه نیلوفر اردلان باوجود تمام ناملایمات‌های اخیر از سوی همسرش، باز هم به زندگی خود پایبند بوده. او گفته بود: «آقای توتونچی همیشه گفتند از من رضایت دارند. خودش می‌داند و خدای خودش که چقدر در زندگی تلاش کرده‌ام. من برای مسابقات آسیایی کره مدت‌زمان زیادی در اردو بودم و منکر این قضیه نیستم که مادر من و ایشان کمک کردند. من ۱۷ روزه کره جنوبی بودم و مادر خودم و همسرم عصای دستم بود. به خدا قسم من نه دنبال جدایی آقای توتونچی هستم و نه دنبال برنده و بازنده ماجرا. به خودشان هم گفته‌ام.» 

نیلوفر یکی از مهم‌ترین گلهای تاریخی زنان ایران را زد، و پای خواسته‌هایش مثل شیر زن ایستاد.