سینماهای متروکه خیابان لاله‌زار

احسان مودب‌پور، شهروندخبرنگار

یک شهروندخبرنگار با ارسال تصاویری از سردرهای سینماهای متروکه برای «ایران‌وایر» نوشته است: «یک زمانی که خیابان لاله‌زار را شانزه‌لیزه تهران می‌نامیدند، این پر از سینما بود حالا اما فقط نشانه‌هایی از آن سینماها باقی مانده است و سینماها متروکه شده‌اند.»

***

خیابان لاله‌زار تهران قدیم نماد تجدد و روشن‌فکری بوده است. هنوز هم در میان لابه‌لای بورس لوستر فروش‌ها و لوازم الکتریکی می‌توانیم نشانه‌هایی هر چند کوچک از بارها، رستوران‌ها، هتل‌ها و سینماهای تهران قدیم را در این خیابان بیابیم؛ مثل تکه‌ای کوچک باقی‌مانده از تابلوی نئونی یک هتل یا نوشته‌ای روی دیوار. بیشتر سینماهای اولیه تهران هم که در فاصله سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۰ خورشیدی ساخته شدند، در این خیابان قرار داشتند. حالا تعدادی از تابلوهای اولین سینماهای تهران در خیابان لاله‌زار باقی مانده‌اند؛ سینماهای متروکه‌ای که زمانی مهم‌ترین فیلم‌های سینمای جهان را اکران می‌کردند. 

سینما «البرز» یکی از این سینماها است که سال ۱۳۱۹ تاسیس شد ولی حالا به انبار انواع سیم و کابل تبدیل شده است. سینما «کریستال» سال ۱۳۲۴ تاسیس شده است و حالا به حال خودش رها شده و از تمام خاطراتش فقط یک سردر باقی ‌ مانده است. سینما لاله هم که قبل انقلاب سینما رکس نام داشت سال ۱۳۲۴ تاسیس شده و بعد از انقلاب هم مدت‌ها فعالیت می‌کرد اما گفته می‌شود که بیش از یک دهه است مالک آن را به دلیل این که توجیه اقتصادی ندارد تعطیل کرده و به عنوان انبار اجاره داده است. سینما رودکی هم یکی از معروف‌ترین سینماهای این خیابان است که البته نام قدیمی‌اش سینما «متروپل» بوده است این سینما هم سال ۱۳۲۵ تاسیس شده و حالا چند سالی است که تعطیل شده است. سینما ایران هم سال ۱۳۲۳ تاسیس شده و سرنوشتی مشابه دیگر سینماهای متروکه خیابان لاله‌زار پیدا کرده است.