«نسرین جوادی»، فعال کارگری روز هشتم تیر ۱۴۰۱، در میان بدرقه دوستانش، راهی زندان «اوین» شد. او ۶۵ سال دارد اما زمانی که از زندان آزاد شود، ۷۰ ساله خواهد بود.
جوادی به خاطر حضور در تجمعات اعتراضی کارگران، به هفت سال زندان محکوم شده که پنج سال آن قابل اجرا است. درباره او و حکم زندان صادر شده برای این فعال کارگری چه می‌دانیم؟
در مجموعه گزارش‌های «پشت دیوار زندان»، هر بار یکی از فعالان صنفی را معرفی می‌کنیم که جرم‌شان اعتراض است و به همین دلیل پشت دیوارهای بلند زندان روزگار می‌گذرانند.
***
«در مورد نسرین خیلی ناعادلانه برخورد کردند. با وجود نیاز روزانه به رسیدگی تخصصی پزشکی، برای اجرای حکم حبس خود به زندان رفت. این فعال جامعه کارگری به بیماری‌های پوکی شدید استخوان، دیسک کمر و آب مروارید چشم مبتلا است. پزشکان متخصص نامه داده بودند که حضورش در فضای زندان، یعنی خطر جدی برای سلامتش. اما توجهی به این مسایل نکردند. به او و وثیقه‌گذارش فشار آورده بودند که باید به زندان معرفی شود.» این گفته‌های یکی از نزدیکان «اعظم خضری جوادی»، مشهور به «نسرین جوادی» است؛ فعال کارگری که صبح روز هشتم تیر ۱۴۰۱، جهت اجرای حکم هفت ساله حبس که پنج سال آن قابل اجرا است، در میان بدرقه دوستان و خانواده‌اش راهی زندان «اوین» شد.
سابقه بازداشت
اولین بازداشت او در تجمع «روز جهانی کارگر» سال ۱۳۹۸، مقابل مجلس رخ داد. بازداشت و ایام بازجویی و حضورش در انفرادی، ۲۹ روز به طول انجامید و در نهایت تا برگزاری دادگاه با قید وثیقه آزاد شد. کمی بعد، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی «ایمان افشاری»، او را به هفت سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرد؛ حکمی که با اعتراض جوادی، به تجدیدنظر رفت اما در دادگاه تجدیدنظر هم عینا تایید شد.
اعمال فشار برای اجرای حکم زندان
جوادی در حالی روز یازدهم تیر ۱۴۰۱ خود را به زندان معرفی کرد که در ماه‌های اخیر با احضارهای متعدد و اعمال فشار ضابطین قضایی برای اجرای حکم هفت سال زندان مواجه شده بود. یکی از نزدیکان او به «ایران‌وایر» می‌گوید: «خانم جوادی روز هشتم تیرماه، همراه با وثیقه‌گذارش به شعبه یک اجرای احکام دادسرای اوین مراجعه کرد تا در مورد شرایط جسمانی خود توضیح دهد. اما اتفاقی که افتاد، این بود که شعبه اجرای احکام فقط یک فرصت سه روزه به او داد تا خودش را به زندان معرفی کند.»
به گفته او، این عضو ارشد «اتحادیه آزاد کارگران ایران» بهمن ۱۴۰۰ هم برای اجرای حکم احضار شده بود. قوه قضاییه فشار زیادی بر وثیقه‌گذار آورده بود تا او را معرفی کند. بهمن پارسال، نسرین جوادی که از بیماری‌های متعدد دیگری نیز رنج می‌برد، به بیماری کرونا هم مبتلا شد: «خانم جوادی درخواست عدم تحمل کیفر را به دادگاه تسلیم کرد. این درخواست پس از چندین نوبت آزمایش و عکس‌برداری توسط بیمارستان، بررسی شد و پزشکان متخصص تایید کرده بودند که او توانایی تحمل حبس ندارد. سپس این درخواست به دادگاه رفت. اما این نظر پزشکان با کارشکنی شعبه اجرای احکام مواجه شد. آن‌ها گفتند عدم اجرای حکم منوط به تایید عدم تحمل حبس از سوی پزشکی قانونی است. روز هشتم تیر جوابیه پزشکی قانونی به شعبه اجرای احکام اعلام شد. در کمال شگفتی، پزشکی قانونی نظر پزشکان متخصص بیمارستان دولتی را نقض کرده و به توانایی تحمل حبس برای نسرین جوادی رای داده بود. حالا خودتان حدس بزنید زن ۶۵ ساله‌ای با داشتن دیسک کمر، پوکی شدید استخوان و آب مروارید چشم که داروهای بسیاری را مصرف می‌کند، قرار است در زندان چه کند؟»
نسرین جوادی کیست؟
اعظم خضری جوادی، مشهور به نسرین جوادی، کارگر سابق «شرکت تجهیزات پزشکی»، بازنشسته تامین اجتماعی و از جمله فعالان کارگری است. او ۶۵ ساله است، تنها یک فرزند دارد و چند سالی است ایام بازنشستگی خود را سپری می‌کند،
نسرین جوادی یکی از اعضای هیات موسس «شورای کارگری بازنشستگان تامین اجتماعی» (بستا) است؛ شورایی که پی‌گیر مطالبات بازنشستگان این سازمان تامین اجتماعی هم هست. او از سال ۱۳۹۱ هم یکی از اعضای اصلی اتحادیه آزاد کارگران ایران بوده و برای پی‌گیری مطالبات کارگران ایران و تشکل‌یابی آن‌ها تلاش کرده است.
جوادی در جریان تجمع «روز جهانی کارگر» سال ۱۳۹۸، مقابل مجلس شورای اسلامی بازداشت و پس از ۲۹ روز، به قید وثیقه آزاد شد.
قاضی افشاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب حکم محکومیت او را با اتهاماتی چون «اجتماع و تبانی جهت اقدام علیه امنیت کشور»، «اخلال در نظم و آسایش عمومی» و «تبلیغ علیه نظام» صادر کرد. این حکم شامل هفت سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق بود. جوادی در این حکم که پنج سال آن قابل اجرا است، برای اتهام «اخلال در نظم»، به یک‌سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق، برای اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس و برای «تبلیغ علیه نظام» به یک‌سال حبس محکوم شده است. او زمانی که از زندان آزاد شود، ۷۰ ساله خواهد بود.
فرد نزدیک به جوادی که با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده، مصادیق اتهاماتی که علیه نسرین جوادی مطرح شده‌اند را «شرکت در مراسم روز جهانی کارگر» و «حضور در تجمعات کارگران و بازنشستگان برای دفاع از مطالبات صنفی» اعلام می‌کند: «مصادیق اتهامی او در حالی منجر به صدور حکم شده‌اند که مطابق اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی، تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها، بدون حمل‌سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است. در هیچ یک از تجمعاتی که در آن حضور داشته است، حاضران جز برای مطالبه حقوق پایمال شده کارگران و بازنشستگان قدمی بر نداشته‌اند.»
یکی از فعالان کارگری درباره حکم صادره برای نسرین جوادی به «ایران‌وایر» می‌گوید: «شرم‌آور است. زن کارگر بازنشسته‌ای صرفا به‌خاطر گرفتن پلاکاردی با این نوشته که یک درصد تامین و ۹۹ درصد گرسنه، بازداشت و زندانی بشود. این حکم برای زنی صادر شده است که سازمان تامین اجتماعی را از آن خود می‌دانست و برای صیانت از آن، دغدغه بسیاری داشت که با دیگر بازنشستگان مطرح کرده است. هر انسان منصفی وقتی چشمش به حکم هفت سال محکومیت زندان و ۷۴ ضربه شلاق و دو سال ممنوعیت از فعالیت در فضای مجازی بیفتد، حتما می‌گردد ببیند که این چه متهم خطرناکی است که جامعه باید از آسیب او مصون بماند. ولی در جست‌وجوهایش متوجه می‌شود این حکم برای زنی میان‌سال که کارگر بازنشسته تامین اجتماعی است، صادر شده است که حداقل حقوق بازنشستگی و چندین برابر زیر خط فقر را دریافت می‌کند.»
به گفته او، جمهوری اسلامی ایران تبدیل به یک زندان بزرگ برای کارگران، بازنشستگان، معلمان و کنش‌گران شده است: «آن‌ها کسانی هستند که فقر و فلاکت تحمیلی به جامعه را بر نمی‌تابند و با مطالبه‌گری تلاش می‌کنند به خواسته‌های خود برسند. نسرین جوادی و سایر کارگران و معلمان زندانی جرمی مرتکب نشده‌اند. آن‌ها هر کجای این دنیا که باشند، مورد حمایت و ستایش جامعه خواهند بود. حکومت ایران با این حجم انبوه سرکوب‌گری، عملا علیه اقشار مختلف جامعه شمشیرش را از رو بسته و در مقام یک دشمن تمام عیار علیه مزدبگیران و اکثریت مردم ظاهر شده است. حکومت برای کنترل پلیسی و پی‌گیری سرکشی‌هایش در جهان، جامعه را دچار بدترین شرایط معیشتی کرده است تا مانع مطالبه‌گری و اعتراض مردم به شیوه حکمرانی خود شود. فعالان کارگری، معلمان و دیگر کنش‌گران را به زندان می‌اندازد تا صداها خاموش شوند. اما این زبانه‌های آتشی که خودش برپا کرده است، بزودی دامنش را خواهد سوزاند.»
واکنش اتحادیه آزاد کارگران ایران به حکم زندان
در پی جدی شدن اجرای حکم زندان نسرین جوادی، اتحادیه آزاد کارگران ایران روز ۹ تیر ۱۴۰۱ با صدور بیانیه‌ای، تصمیم قوه قضاییه برای زندانی کردن این فعال کارگری را به شدت محکوم کرد و افزود چنان‌چه نسرین جوادی را زندانی کنند، سکوت نخواهد کرد و از هر طریق ممکن دست به اعتراض خواهد زد.
در این بیانیه آمده است: «ما خواهان آزادی تمامی معلمان، کارگران و بازنشستگان زندانی و خاتمه دادن به تعقیب قضایی علیه آنان بوده و تلاش برای آن را یک عرصه مهم از مبارزات مزدبگیران علیه ستم و استثمار و گذار از این وضعیت جهنمی موجود می‌دانیم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر