«امروز [۲۰ تیرماه ۱۴۰۱] برای اجرای حکم یک سال حبس به زندان اوین رفتم.» این اولین جمله پیام «عسل (فرشته) محمدی»، فعال کارگری، عضو تحریریه نشریه اینترنتی گام، دانشجوی اخراجی مقطع دکترا و زندانی سیاسی محبوس در بند زنان اوین است. او که این پیام را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده، نوشته است: «این واقعیت که ایران آبستن قیام‌های قریب‌الوقوع، در اعتراض به افزایش و گسترش فقری بی‌سابقه و شدت فشارهای اجتماعی بر مردم خواهد بود، چنان عینی و غیرقابل انکار است که مقام‌های حکومتی را ناچار به اذعان و انذار آنچه پیش روی نظام است، کرده. نهادهای امنیتی را هم، به دست‌پاچگی برای پرونده‌سازی‌های پوچ و مذبوحانه برای فعالان سیاسی به امید ارعاب و ساکت کردن هر معترضی [وا داشته است]»
در مجموعه گزارش‌های «پشت دیوار زندان»، هر بار یکی از فعالان صنفی را معرفی می‌کنیم که جرم‌شان اعتراض است و به همین دلیل پشت دیوارهای بلند زندان روزگار می‌گذرانند.
عسل محمدی کیست؟
«عسل (فرشته) محمدی»، متولد ۱۳۶۲ در شهرستان ورامین استان تهران است. این فعال کارگری چپ‌گرا علاوه بر این‌که دانشجوی اخراجی مقطع دکترای داروسازی واحد علوم دارویی دانشگاه آزاد است، سابقه کار پرستاری در مجموعه درمانی سازمان تامین اجتماعی را نیز دارد. مادر خانم محمدی، معلم باسابقه و از بازنشستگان فرهنگی بوده و پدر او عضو ارتش جمهوری اسلامی بوده و از جان‌باختگان جنگ ایران و عراق محسوب می‌شود. نام او پس از شروع اعتراضات کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه و بازداشتش در پی سفر به خوزستان به رسانه‌ها راه یافت.
این دانشجوی اخراجی مقطع دکترای داروسازی در نیمه دوم دهه ۹۰ شمسی و در جریان اعتصاب کارگران دو شرکت هفت تپه و فولاد اهواز، علیه خصوصی‌سازی با شعار «نان، کار، آزادی، اداره شورایی» از مطالبات آنها حمایت و با آنها همراهی کرد. خانم محمدی یکی از مدیران کمپین دفاع از زندانیان هفت تپه بوده است. کمپینی که به آزادی کارگران و فعالان بازداشتی و لغو بیش از ۱۱۰ سال حکم صادره علیه آنها منجر شد. خانم محمدی که از همراهان کارزار «نه به سلول انفرادی» هم محسوب می‌شود؛ در فاصله سالهای ۱۳۹۵ تا زمان پایان کار نشریه اینترنتی گام در ۱۳۹۷عضو تحریریه این رسانه نیز بوده است.
شاهد شکنجه
این مدافع حقوق کارگران اولین بار روز ۱۳ آذرماه ۱۳۹۷ در منزل شخصی خود در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز منتقل شد. یک ماه بعد در تاریخ ۱۵ دی‌ماه ۱۳۹۷، با تودیع قرار وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
در پی آزادی از این دوره بازداشت خود، وقتی اخبار شکنجه «سپیده قلیان» و «اسماعیل بخشی» رسانه‌ای و با واکنش‌های مختلف روبه‌رو شد، نسبت به این اظهارات واکنش نشان داد. او اعلام کرد که از نزدیک شاهد شکنجه این دو نفر بوده است. خانم محمدی ضمن تایید شکنجه اسماعیل بخشی و سپیده قلیان اعلام کرد: «حاضر است به نفع اظهارات این دو تن، در دادگاه شهادت دهد.» محمدی در ادامه گفته بود: «شاهد ساعت‌های طولانی بازجویی از سپیده قلیان بوده‌است؛ بازجویی‌هایی که از ۱۰ صبح تا پاسی از نیمه شب ادامه داشت و تقریباً هر روز تکرار می‌شد.» او در رابطه با این بازجویی‌ها گفت: «صدای فریادها و توهین‌های بازجویش را از اتاق کناری می‌شنیدم. من شاهد روزی بودم که چنان فشاری برای اعتراف دروغ بر او آوردند که پنجه بر چهره نازنینش می‌کشید و آرزوی مرگ می‌کرد.»
بازداشت دوباره
خانم محمدی ۱۳مردادماه ۱۳۹۸، به دنبال حضورش در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران برای دومین بار بازداشت و تا روز ۱۱آبان‌ماه همان سال را در زندان گذراند. تداوم بازداشت این فعال حقوق کارگران، به دلیل تعیین وثیقه ۲ میلیارد تومانی و عدم امکان تامین آن توسط خانواده اتفاق افتاده بود اما، پس از آن که وثیقه توسط خانواده تامین شد هم، دادگاه از دریافت آن خودداری کرده است.
این فعال کارگری روز ۱۳ مرداد ۱۳۹۸ بر اساس شکایت وزارت اطلاعات با تبدیل قرار وثیقه ۴۰۰ میلیونی به بازداشت توسط ضابطین قضایی به زندان اوین منتقل شد. در جلسه دوم دادگاه اما «قاضی مقیسه» مبلغ قرار وثیقه وی را به ۲ میلیارد تومان افزایش داده و پرونده او را به شعبه ۷ بازپرسی دادسرای اوین به ریاست «قاضی شاه محمدی» ارسال کرد. سرانجام ۱۱ آبان ۹۸ با تامین وثیقه دو میلیاردی آزاد شد.
اتهامات
اتهامات مطرح شده علیه این عضو تحریریه نشریه کارگری گام، «تشکیل گروه و اداره آن با هدف اقدام علیه امنیت ملی به استناد ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی»، «عضویت در دسته‌جات و گروه‌ها با هدف اقدام علیه امنیت ملی به استناد ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام به استناد ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور به استناد ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی» اعلام شده است.
او ابتدا برای اتهام «اجتماع و تبانی به‌قصد اقدام علیه امنیت ملی» به ۷ سال حبس تعزیری، برای اتهام «عضویت در گروه گام» به ۷ سال حبس تعزیری، برای اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۱ سال و شش ماه حبس تعزیری و بابت اتهام «نشر اکاذیب» به ۲ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شده است. از مجموع احکام صادره مدت ۷ سال آن قابل اجرا بود.
قاضی «محمد مقیسه» و خریدن آخرت
وقتی قاضی «محمد مقیسه» ریاست شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران ظهر روز ۱۶شهریور ۱۳۹۸حکم متهمان پرونده اعتراضات شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه را صادر کرد، با صراحت به آنها اعلام کرد: «احکام صادره علیه متهمان پرونده هفت‌تپه بسیار خداپسندانه و عادلانه بوده و با صدور این حکم‌ها آخرت خود را خریده‌ام.»
فشار ماموران امنیتی برای اخراج او از مقطع دکترا
این فعال حقوق کارگران پس از فارغ‌التحصیلی کارشناسی ارشد داروسازی دانشکده داروسازی شهید بهشتی در سال ۱۳۹۰ چند سال به عنوان پرستار، سابقه کار در مجموعه‌های درمانی سازمان تامین اجتماعی را نیز داشته است.
به گفته یکی از دوستان خانم محمدی، «او دانشجوی دکترای داروسازی واحد علوم دارویی دانشگاه آزاد بود. اما ماموران وزارت اطلاعات پس از پرونده‌سازی علیه نشریه گام، در حالی که تا پایان تحصیلات او، تنها یک سال باقی مانده بود، مدیران دانشگاه را مجبور به تعلیق دانشجویی او کردند. ماموران امنیتی به بهانه امکان حمایت دانشجویان از او، بارها به حراست و کمیته انضباطی دانشکده برای تشکیل جلسه و اخراج او فشار آوردند.»
بازداشت مجدد در روز جهانی کارگر
پنجم خرداد ۱۳۹۹ مرکز رسانه قوه قضاییه از لغو محکومیت برخی از کارگران «شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه»، تعدادی از بازداشت‌شدگان «روز کارگر» و تعدادی از دانشجویان با آنچه که «عفو رهبر جمهوری اسلامی» اعلام کرده بود، خبر داد. نام عسل محمدی هم در میان این افراد وجود داشت.
چند ماه بعد در ۱۱اردیبهشت ۱۴۰۰ هنگامی که فعالان کارگری برای گرامی‌داشت روز جهانی کارگر، مقابل وزارت کار تجمعی را برگزار می‌کردند، ماموران لباس شخصی و گارد ویژه، او و چند تن دیگر از فعالان را بازداشت کردند. بر اساس روایت شاهدان عینی، نیروهای امنیتی لباس شخصی هر فردی را که به او مشکوک می‌شدند، بلافاصله بازداشت و به خودروهای پلیس مستقر در خیابان و کوچه‌های اطراف منتقل کرده‌اند. آنها پس از انتقال به بازداشتگاه پلیس امنیت در خیابان گیشا تحت بازداشت و بازجویی قرار گرفتند. اما در نهایت حوالی ساعت ۱۱ شب همگی آزاد شدند.
بازداشت همراه با خشونت و ضبط اموال
ماموران امنیتی شش ماه بعد در روز پانزدهم آبان ماه ۱۴۰۰ با یورش به منزل شخصی خانم محمدی و «هیراد پیربداقی»، ضمن شکستن در ورودی، هر دو را بازداشت کردند. یک منبع مطلع درباره بازداشت آنها می‌گوید: «در بازداشت آبان ۱۴۰۰ ماموران برای تفتیش وسایل هیراد پیربداقی رفته بودند. ولی پس از خشونت‌های کلامی و فیزیکی فراوان، خانم محمدی را هم بدون حکم جلب، بازداشت کردند. آنها تمام وسایل و مدارک شخصی این دو نفر از جمله موبایل، لپ‌تاپ، کارت ملی و کتاب‌های آنها را نیز با خود بردند.»
پروژه تواب‌سازی
به گفته این فرد مطلع، به واسطه مشارکت عسل محمدی در تنظیم بیانیه علیه تهدیدهای فعالان کارگری و مدنی، بازجویان و بازپرس «حاجی مرادی» او را برای همکاری (و با وعده پول زیاد و آزادی از زندان) تحت فشار قرار دادند و اتهام همکاری با گروههای سیاسی غیرقانونی و احزاب و مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را در پرونده او مطرح کردند؛ اما در نهایت قاضی «افشاری» در جریان دادگاه او گفته بود: «مدارک برای احراز جرم ناقص است. اما به خاطر اعتراض به سلول انفرادی و حمایت از کارگران هفت تپه در تجمع مقابل دادگستری تهران و دفاع از اعتراضات خوزستان ۱۴۰۰، به ۲۰ ماه محکوم می‌شوی.»
خانم محمدی پیش‌تر ضمن گفت‌وگو با ایران‌وایر به این پروژه تواب‌سازی اشاره کرده و گفته بود: «اگر جلوی این پروژه تواب‌سازی را نگیریم، درصد بالایی از فعالانی که برای فرار از این فشارها قول همکاری داده‌اند، بعد از آزادی دچار مشکلات جدی روانی می‌شوند. دوستی را می‌شناسم که تا مدت‌ها به ما می‌گفت تحت فشار قول همکاری داده‌ام. غمگین بود. ما می‌خندیدیم و سر به سرش می‌گذاشتیم. جدی نمی‌گرفتیم. میزان غم و درد درونش را درک نمی‌کردیم. چند ماه بعد از آن که از بند دو-الف آزاد شد، رگ دستش را زد. دستش ۱۸ بخیه خورد. با این مشاهدات متوجه می‌شوید که پروژه تواب‌سازی برای قانع کردن افکار عمومی و ذهن مردم نیست؛ بلکه برای شکستن اراده و خواست فعالان است.»
آخرین محکومیت
اگرچه روز ۱۹ آذر ۱۴۰۰، عسل محمدی با تودیع قرار کفالت آزاد شد؛ اما دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، در بهمن ۱۴۰۰ این فعال کارگری را به ۲۰ ماه زندان محکوم کرد که یک سال آن قابل اجراست.
این فرد نزدیک به خانواده خانم محمدی روز مراجعه او به شعبه اجرای احکام زندان‌اوین را این‌گونه شرح می‌دهد: «روز۲۰ تیرماه سال جاری بعد از مراجعه به اجرای احکام اوین و پس از بازداشت برای اجرای حکم، به دلیل نوشتن یادداشتی در اعتراض به حکم صادره علیه او، مورد تهدید به واسطه ممنوعیت از حق آزادی مشروط قرار گرفته است.»
خانم محمدی پیش‌تر در گفت‌وگو با ایران‌وایر درباره احکام زندان صادره برای فعالان سیاسی و مدنی و صنفی گفته بود: «هر ماه یکی یا تعدادی از ما را به بهانه‌های واهی دادگاهی می‌کنند. اما این‌ها نه خدشه‌ای در استحکام ما ایجاد می‌کند و نه ما را مرعوب می‌کند. تنها نتیجه‌اش تلاش بیشتر ما برای یافتن راه‌هایی برای درهم شکستن این فشارهای بیشتر است.»
او در آخرین پیام ایسنتاگرام خود که در روز ۲۰ تیر ماه که برای اجرای حکمش به زندان رفته بود، منتشر کرد، نوشته است: «نه اجرای فله‌ای احکام چند معترض و نه انفرادی‌های رفقا و عزیزان‌مان در بندهای امنیتی و نه صدها ساعت شکنجه روانی برای اعتراف‌گیری، هیچ کدام نمی‌تواند جمهوری اسلامی را از سرنوشت محتومش سرنگونی، رهایی بخشد. ایمان ما به تحقق رهایی، آزادی و برابری هزاران بار پر زورتر از گلوله‌های سربی جلاد است. امروز رفتم تا برای مدتی کنار خواهران آزاده در بند، رویای آزادی سرزمینم را ببافم و به تاروپودش رنگ عمل بپاشم.»
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر