close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

تا جام جهانی؛ نیروهای امنیتی در ورزشگاه‌های ایران چه می‌کنند؟

۲۱ شهریور ۱۴۰۱
ایران وایر
خواندن در ۴ دقیقه
سکوهای ورزشگاه آزادی
سکوهای ورزشگاه آزادی
عباس اسماعیل‌بیگی، مدافع حرم و از بازجوهای کهریزک، از لیدرهای باشگاه پرسپولیس
عباس اسماعیل‌بیگی، مدافع حرم و از بازجوهای کهریزک، از لیدرهای باشگاه پرسپولیس
رامین همتی رئیس کانون هواداران استقلال
رامین همتی رئیس کانون هواداران استقلال

جمهوری اسلامی، هرگونه تجمع مردمی در چهار دهه حیات خود را با نگاهی آمیخته به شک و تردید دنبال کرده است. 

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل ۲۷ تصریح دارد: «تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.» با این وجود، حتی حضور هواداران فوتبال ایران در ورزشگاه‌ها نیز می‌تواند برای نهادهای نظامی، امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی، «نوعی تهدید» تلقی شود. 

«میروسلاو بلاژویچ»، در سال ۲۰۰۱ میلادی سرمربی تیم ملی ایران شد. او در نخستین هفته‌های حضورش در ایران، در ورزشگاه آزادی تهران، دربی پایتخت میان تیم‌های استقلال و پرسپولیس را از نزدیک تماشا کرد. دربی تهران میان تیم‌های استقلال و پرسپولیس برگزار می‌شود. 

میروسلاو بلاژویچ در پایان بازی اعتراف کرد که در جریان مسابقه، تحت تاثیر بیش از ۱۱۰ هزار تماشاگری که در ورزشگاه آزادی حضور داشتند قرار گرفته و به مترجم خود گفته بود: «اگر این جمعیت در پایان بازی به سمت تهران حرکت کند، می‌تواند رژیم را تغییر دهد.» 

سرمربی کروات وقت تیم ملی ایران اطلاع نداشت که از یک دهه قبل، نیروهای امنیتی در بازی‌های پرتماشاگر با لباس شخصی حاضر می‌شوند. 

جولای سال ۲۰۲۱، «مهدی محمودیان»، کنش‌گر سیاسی و فعال مدنی ساکن در ایران، در گفت‌وگویی در صفحه «کلاب‌هاوس» ایران وایر حاضر شد و ادعا کرد که طی دهه‌های اخیر، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی از برخی «اوباش و اراذل» به عنوان نیروهای سرکوب‌گر، لباس شخصی و نفوذی میان تماشاگران فوتبال استفاده کرده است. 

او در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به دیده‌ها و تجربیات خود مدعی شد که به چشم خود در ورزشگاه آزادی دیده است افرادی که در حمله به «حزب مشارکت» حضور داشتند، میان لیدرهای هواداران استقلال، حضور دارند. 

مهدی محمودیان مدعی شده بود که قرارگاه «ثارالله» سپاه پاسداران که قرارگاه امنیتی تهران است، از سال ۲۰۰۷ فعالیت خود را در زمینه سامان‌دهی و استفاده از افرادی که اوباش و اراذل می‌نامیدند، آغاز کرد. به گفته آقای محمودیان وظیفه هماهنگی اولیه برای این موضوع را «سردار همدانی» برعهده داشت که سال‌ها بعد در سوریه کشته شد. 

آقای محمودیان گفته بود: «افرادی که به عنوان اوباش جمع‌آوری شدند و در اختیار سپاه بودند، باید از نظر معیشت، در زمانی که ناآرامی وجود نداشت، تامین می‌شدند. به همین دلیل، حداقل در شهر تهران، اکثر کسانی که بازداشت شده و در این گردان‌ها مشغول بودند، از اوایل دهه ۹۰ به عنوان سرشاخه و لیدر به باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس پیوستند. من به عنوان یک هوادار استقلال که سال‌ها به صورت مستمر برای تماشای بازی‌های استقلال به ورزشگاه می‌رفتم، به چشم خودم می‌دیدم که حتی ابایی از این‌ که استوری و فیلم بگذارند، ندارند.» 

«علی دایی» دومین گل‌زن برتر تاریخ فوتبال جهان که پیش از این سرمربی‌گری تیم‌های ملی و باشگاهی ایران را تجربه کرده است، مدعی شده بود «حبیب کاشانی» عضو اصول‌گرای شورای شهر تهران در زمان مدیرعاملی‌اش در باشگاه پرسپولیس، یک کیوسک روزنامه فروشی به «عباس اسماعیل‌بیگی» هدیه داده بود. 

عباس اسماعیل‌بیگی براساس ادعای برخی از زندانیان سیاسی در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ میلادی، از مامورین شکنجه‌ در زندان کهریزک بود. او در دوران مدیریت حبیب کاشانی به ریاست کانون هواداران باشگاه پرسپولیس منصوب شد. او همچنان ریاست کانون هواداران باشگاه پرسپولیس را برعهده دارد. 

یکی از مهم‌ترین وظایف مدیران کانون هواداران باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس، سرکوب برخی از هوادارانی است که در ورزشگاه‌های ایران شعارهای اجتماعی سر داده‌اند. 

حکومت ایران گاهی حضور نیروهای امنیتی در ورزشگاه‌ها را به صورت علنی اعلام می‌کند. به صورت نمونه ،سال ۲۰۱۷ میلادی و هم‌زمان با آخرین دیدارهای ایران در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد که فقط ۶۹ درصد از بلیت‌های ورزشگاه آزادی برای دیدار تیم‌های ملی ایران و ازبکستان را به فروش خواهد رساند. طبق اعلام فدراسیون فوتبال ایران، ۳۱ درصد از بلیت‌های باقی‌مانده یا فروخته نمی‌شد یا به وزارت کشور برای حضور نیروهای امنیتی و لباس شخصی در ورزشگاه اختصاص می‌یافت. 

این‌گونه می‌توان درک کرد که حتی تماشای یک مسابقه فوتبال در ورزشگاه‌های ایران، یک اتفاق امنیتی محسوب می‌شود.

 

در این سری مقالات:

تا جام‌جهانی؛ از فوتبال ایران پیش از انقلاب چه می‌دانیم؟

تا جام جهانی؛ ستاره‌های فوتبال ایران در دهه ۷۰ میلادی 

تا جام جهانی؛ جمهوری اسلامی چگونه تمام مسابقات بین‌المللی را تحریم کرد؟ 

تا جام جهانی؛ فوتبال ایران چگونه امنیتی شد؟

تا جام جهانی؛ سهم زنان از ورزشگاه‌های ایران: چهار دهه، صفر درصد

تا جام جهانی؛ چرا فیفا چشم‌هایش را سال‌ها به روی زنان ایرانی بست؟ 

تا جام جهانی؛ نسل طلایی فوتبال ایران، دهه مربیان خارجی

تا جام‌جهانی؛ نقش رهبر جمهوری اسلامی در خروج مربیان خارجی 

تا جام جهانی؛ کارلوس کی‌روش، مردی که فوتبال ایران فراموش نخواهد کرد

تا جام جهانی؛ قرارداد مارک ویلموتس چرا در فوتبال ایران بحث‌‌برانگیز شد؟

تا جام‌جهانی؛ چرا دراگان اسکوچیچ، در فوتبال ایران محبوب نشد؟

 تا جام جهانی؛ چه کسی قرار بود سرمربی ایران باشد؟

تا جام جهانی؛ از کودتای بازیکنان تیم ملی علیه اسکوچیچ چه می‌دانیم؟ 

تا جام جهانی؛ حریفان ایران، زخم خورده‌های حمله به سفارت و گروگان‌گیری 

تا جام جهانی؛ آیا ایران شانسی در جام جهانی فوتبال خواهد داشت؟ 

تا جام جهانی؛ چرا نمی‌توان به این تیم ملی ایران امیدوار بود؟ 

تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی ایران: علی‌رضا جهانبخش 

تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی ایران: علی‌رضا بیرانوند

تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی ایران: مهدی طارمی 

تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی فوتبال ایران: امیر عابدزاده

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

گزارش

تا جام جهانی؛ فوتبال ایران چگونه امنیتی شد؟

۲۱ شهریور ۱۴۰۱
ایران وایر
خواندن در ۴ دقیقه
تا جام جهانی؛ فوتبال ایران چگونه امنیتی شد؟