ششم ژوئن ۱۹۸۱؛ این آخرین باری است که زنان ایرانی موفق شدند آزادانه وارد یک ورزشگاه فوتبال شوند و یک مسابقه فوتبال را تماشا کنند.
پس از آن با تصمیم «مصطفی داوودی»، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی و همراهی «حسین آبشناسان» در فدراسیون فوتبال، حضور زنان در ورزشگاه‌ها ممنوع شد.
مراجع تقلید شیعه معتقد هستند که نگاه کردن زنان به پا و بازوهای برهنه مردان، «حرام» است.
سال ۲۰۰۳ میلادی، روزنامه «جمهوری اسلامی» متنی از آیت‌الله «علی خامنه‌ای» رهبر جمهوری اسلامی منتشر کرد که در آن در پاسخ به سوال فرمانده نیروی انتظامی که در مورد ورود زنان به ورزشگاه‌ها برای تماشای رقابت‌های والیبال پرسیده بود، نوشته بود: «این کار ممنوع و خلاف است و سرپیچی از آن، تخلف محسوب می‌شود.»
علی خامنه‌ای مشکلی ریشه‌ای با زنان در تماشای ورزش مردان دارد. او پیش از این هم در فتوایی در مورد مجاز بودن تماشای کُشتی مردان برای زنان نوشته بود: «اگر مشاهده آن با حضور در میدان کُشتی و به طور مستقیم باشد و یا آن را به طور زنده و مستقیم از تلویزیون ببینند و یا به قصد لذت و ریبه بوده، یا در آن خوف ارتکاب گناه و فساد وجود داشته باشد، جایز نیست.»
سال ۲۰۱۳ میلادی، وب‌سایت رسمی آیت‌الله «ناصر مکارم شیرازی»، از مراجع تقلید نزدیک به حکومت، متنی از استفتای این مرجع تقلید تشیع را در مورد حضور زنان در ورزشگاه‌ها منتشر کرد.
آقای مکارم شیرازی در حکم خود نوشته بود: «جو حاکم در ورزشگاه‌ها برای حضور زنان مناسب نیست و شکی نیست که اختلاط جوانان و آزاد بودن آن‌ها سرچشمه مشکلات زیادی از نظر اخلاقی و اجتماعی می‌شود. همچنین پوشش مردان ورزشکار برای قرار گرفتن حضور زنان نیز مناسب نیست.»
«روح‌الله خمینی»، نخستین رهبر جمهوری اسلامی از جانشین خود هم نگاهی تندروتر داشت. او حتی در پاسخ به پرسشی در مورد این که آیا زنان می‌توانند ورزش مردان را از طریق عکس یا تلویزیون تماشا کنند، گفته بود: «نظر به عکس و فیلم اگر طرف را نشناسد، مانع ندارد؛ مگر آن که مفسده‌ای بر آن مترتب باشد.»
به عبارتی، اگر زنی بازیکنان فوتبال را بشناسد و فیلم مسابقه فوتبال را تماشا کند، مرتکب فعل حرام شده است.
با وجود مخالفت مراجع تقلید، دستور صریح رهبران جمهوری اسلامی و همچنین برخوردهای تند نیروهای امنیتی و قضایی با زنانی که قصد ورود به ورزشگاه‌های ایران را دارند، طی سال‌های اخیر زنان ایرانی از هیچ کوششی برای راه پیدا کردن به ورزشگاه‌ها دریغ نکرده‌اند.
سال ۲۰۰۴، در جریان بازی دوستانه ایران و آلمان، زنانی که برای تماشای این بازی به ورزشگاه آزادی رفته بودند، پس از عبور از ورودی اصلی، با خشونت ماموران نیروی انتظامی روبه‌رو شدند. آن‌ها نتوانستند بازی را در ورزشگاه تماشا کنند. این در حالی بود که تعدادی از زنان آلمانی، به تنهایی یا همراه با خانواده‌های خود در ورزشگاه حضور داشتند. پس از این اتفاق، کمپین «روسری سفیدها» برای دفاع از حق ورود زنان به ورزشگاه‌ها در ایران تشکیل شد.
«آسیه امینی»، روزنامه‌نگار، شاعر و فعال حقوق زنان و «نرگس محمدی» وکیل و مدافع حقوق زنان از نخستین فعالین کمپین روسری سفیدها در تهران بودند.
پس از آن در بهار سال ۲۰۰۵ نیز اعضای کمپین روسری سفیدها پیش از بازی ایران مقابل ژاپن و سپس ایران مقابل بحرین، جلوی ورزشگاه آزادی تجمع کردند که باز هم با برخورد تند ماموران امنیتی و انتظامی روبرو شدند.
در انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶، گروهی از کنش‌گران برابری‌خواه حقوق زنان، وکلای زن و خبرنگاران زن در نامه‌ای به اداره تامین اعلام کردند که خواهان ورود به ورزشگاه و تامین امنیت خود در این بازی هستند. در روز بازی جمعیتی، در حدود ۵۰۰ زن برای تماشای این بازی برابر درب شرقی ورزشگاه آزادی تجمع کرده بودند. در هنگام ورود اتوبوس تیم ملی بحرین، مسوولان به ناچار مجبور به باز کردن گیت ورودی شدند و در هنگام بستن آن با مقاومت زنان پشت گیت روبه‌رو شدند. در این کشمکش پای یکی از زنان شکست.
تلاش زنان ایرانی برای حضور در ورزشگاه‌های ایران در تمامی سال‌های بعد ادامه داشت و البته با سکوت مطلق فدراسیون جهانی فوتبال همراه بود.
در این سری مقالات:
تا جام‌جهانی؛ از فوتبال ایران پیش از انقلاب چه می‌دانیم؟
تا جام جهانی؛ ستاره‌های فوتبال ایران در دهه ۷۰ میلادی
تا جام جهانی؛ جمهوری اسلامی چگونه تمام مسابقات بین‌المللی را تحریم کرد؟
تا جام جهانی؛ فوتبال ایران چگونه امنیتی شد؟
تا جام جهانی؛ نیروهای امنیتی در ورزشگاه‌های ایران چه می‌کنند؟
تا جام جهانی؛ چرا فیفا چشم‌هایش را سال‌ها به روی زنان ایرانی بست؟
تا جام جهانی؛ نسل طلایی فوتبال ایران، دهه مربیان خارجی
تا جام‌جهانی؛ نقش رهبر جمهوری اسلامی در خروج مربیان خارجی
تا جام جهانی؛ کارلوس کی‌روش، مردی که فوتبال ایران فراموش نخواهد کرد
تا جام جهانی؛ قرارداد مارک ویلموتس چرا در فوتبال ایران بحث‌‌برانگیز شد؟
تا جام‌جهانی؛ چرا دراگان اسکوچیچ، در فوتبال ایران محبوب نشد؟
تا جام جهانی؛ چه کسی قرار بود سرمربی ایران باشد؟
تا جام جهانی؛ از کودتای بازیکنان تیم ملی علیه اسکوچیچ چه می‌دانیم؟
تا جام جهانی؛ حریفان ایران، زخم خورده‌های حمله به سفارت و گروگان‌گیری
تا جام جهانی؛ آیا ایران شانسی در جام جهانی فوتبال خواهد داشت؟
تا جام جهانی؛ چرا نمی‌توان به این تیم ملی ایران امیدوار بود؟
تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی ایران: علی‌رضا جهانبخش
تا جام جهانی؛ آشنایی با تیم ملی ایران: علی‌رضا بیرانوند
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر